Master of Music

Applied studies and coursesEdit

Jedną z głównych różnic między typowym stopniem M.A. a M.M. jest to, że podczas gdy studenci stopnia M.A. często podejmują oryginalne badania oraz przygotowują i składają tezę lub podobny dokument badawczy, studenci M.M. koncentrują się na praktycznych, stosowanych obszarach, jak określono w ich M.M. obszar specjalizacji, które są zazwyczaj instrumentalne lub wokalne wykonanie, kompozycja nowej muzyki, lub prowadzenie (ten ostatni może skupić się na orkiestrowej dyrygentury, dyrygentury chóralnej, lub połączenie obu.

W M.M. programów, student spędza intensywny czas lekcji z profesorem. Dla śpiewaków i instrumentalistów, to jest z głosu i instrumentu profesora, odpowiednio. Dla studentów kompozycji, biorą sesje coachingowe z kompozytorami-profesorami. Dla studentów dyrygentury, dostają oni coaching dyrygencki od dyrygenta-profesora na uniwersytecie. Studenci studiów magisterskich zazwyczaj realizują studia stosowane, takie jak lekcje z profesorem, oraz biorą udział w kursach w ramach swojej specjalizacji. W wielu programach M.M., wszystkie z różnych nurtów M.M. (np. wykonawstwo, kompozycja, dyrygentura) biorą wspólny rdzeń teorii muzyki i kursów historii muzyki, ponieważ te podstawowe kursy są niezbędnym tłem dla wszystkich trzech karier. Różne strumienie mogą również mieć różne wymagane kursy dla każdego strumienia. Na przykład, studenci wokalistyki mogą być zobowiązani do podjęcia klasy opery lub pieśni artystycznej; instrumentaliści orkiestrowi mogą być zobowiązani do podjęcia orkiestrowych fragmentów lub orkiestrowej klasy przygotowania przesłuchania; studenci kompozycji mogą być zobowiązani do podjęcia kursów kompozycji, a studenci dyrygentury mogą być zobowiązani do podjęcia dyrygentury, czytania partytur lub klas fortepianu.

Niektóre programy dodatkowo wymagają podspecjalizacji w poznawanym obszarze, takim jak historia muzyki lub praktyki wykonawczej, która przyczynia się do ich obszaru specjalizacji. Na przykład, student robi M.M. w skrzypce barokowe może zrobić sub-specjalność w historii muzyki barokowej (np. na historycznie autentycznego wykonania). Niektóre instytucje pozwalają studentom M.M. zrobić podspecjalność w dziedzinie poza muzyką, która przyczynia się do ich celów zawodowych i akademickich. Na przykład, student kończący studia magisterskie z pedagogiki fortepianu może zrobić podspecjalizację z psychologii uczenia się na uniwersyteckim wydziale psychologii lub wziąć podspecjalizację z metod edukacyjnych na uniwersyteckim wydziale edukacji. Robienie podspecjalizacji poza wydziałem muzycznym zwykle wymaga zatwierdzenia zarówno wydziału muzycznego, jak i innego wydziału (np. psychologii, edukacji itp.).

Recitale i kompleksowe egzaminyEdit

Ostatni etap M.M. jest zwykle wykonaniem jednego lub dwóch recitali i ukończeniem kompleksowych egzaminów. Większość programów wymaga, aby recitale obejmują zaawansowane utwory klasy, które są pobierane z różnych epok historii muzyki, takich jak barokowe suity solowe (późno 17 do połowy 18 wieku), klasyczny-era (połowa do końca 18 wieku) sonata lub koncert, romantyczny-era (19 wieku) koncert lub solo, a współczesna era (20 i 21 wieku) kawałek. Konkretne elementy recitalu różnią się w zależności od szkoły. Niektóre programy pozwalają studentom zawierać utwory kameralne, w których uczeń odgrywa główną rolę jako część grupy kameralnej, dla niektórych utworów.

W niektórych szkołach, studenci są zobowiązani do wygłoszenia wykładu dla jednego lub obu z recitali, w którym wyjaśniają kontekst historyczny lub teorię muzyki lub kwestie kompozytorskie związane z utworami. Takie podejście, zwane wykładem-recitalem, ma na celu zdobycie przez uczniów doświadczenia w wyjaśnianiu i kontekstualizowaniu utworów lub piosenek, które wykonują. Umiejętność ta jest ważna dla wykonawców, ponieważ wielu z nich również uczyć lub trenera studentów, a niektóre pójdą na profesorów, gdzie mogą być wymagane do prowadzenia wykładów na temat historii muzyki, teorii lub composition.

Niektóre programy M.M. wymagają od studentów, aby zdać kompleksowe egzaminy na ich obszarze specjalizacji i przedmiotów, takich jak historia muzyki i teorii muzyki. Celem tego egzaminu jest zapewnienie, że student uzyskał dobrze zaokrąglone wiedzy i zrozumienia, które wykracza poza ich specjalizacji. Ponieważ M.M. jest standardowym minimalnym poświadczeniem do nauczania przedmiotów stosowanych (wykonanie lub kompozycja) na uniwersytetach i konserwatoriach, ważne jest, aby absolwenci M.M. mieli to szersze zrozumienie historii muzyki i teorii.