Marissa Cooper’s Death on 'The O.C.’ Was Homophobic

Kiedy ostatni odcinek The O.C. wyemitowano 22 lutego 2007 roku, większość fanów wciąż była zszokowana śmiercią Marissy Cooper na koniec 3 sezonu. Moim ulubionym elementem postaci Marissy była (choć z perspektywy czasu) jej odmieńczość, ale jej tragiczna fabuła i nieudany związek z Ryanem przyćmiły fakt, że Marissa była zdecydowanie odmieńcem. Śmierć Marissy w wypadku samochodowym sprawiła, że świat serialu, który miał przedstawiać polerowane zmagania z życiem w Newport Beach w Kalifornii, stał się bardziej mroczny niż większość fanów się spodziewała. Marissa, jedna z czterech głównych postaci serialu, była opisywana jako księżniczka Newport Beach, dziewczyna „tak piękna, że aż zawstydzona”, jak twierdzi producentka wykonawcza Stephanie Savage. Chociaż fani pożegnali się z Newport Beach dwanaście lat temu, zaczęłam wracać do The O.C., ponieważ zeszłego lata spotykałam się z kimś, kto oglądał serial po raz pierwszy. Miała obsesję, a ja naprawdę ją polubiłam, więc postanowiłam sama zacząć oglądać. Byłam zaskoczona widząc kobiecą parę z moxy w błyszczącym świecie programów dla nastolatków z początku 2000 roku. Kiedy ten materiał został wyemitowany, moje rozumienie odmieńczości ograniczało się do PSA Hilary Duff, że nazywanie czegoś „gejem” jako obelgi nie jest koszerne. Najwyraźniej nie zdawałam sobie sprawy, że sama jestem w szafie, aczkolwiek takiej, która przechowuje niektóre z najlepszych Limited Too.

Dopiero gdy zaczęłam ponownie oglądać serial w całości, dostrzegłam jak bardzo historia Marissy pasuje do tropy „pochowaj swoich gejów” – zjawiska w filmach i programach telewizyjnych, gdzie postacie queer są systematycznie, i homofobicznie, uśmiercane zamiast przetrwać wystarczająco długo, aby być rozwijane z taką samą głębią jak ich heteroseksualne odpowiedniki. Zjawisko to ostatnio nieproporcjonalnie faworyzuje odmieńcze kobiety. „Telewizja nadawcza (i telewizja jako całość) musi jeszcze dojść do siebie po ostatnich dwóch sezonach, które obejmowały śmierć przytłaczającej liczby lesbijskich i biseksualnych postaci kobiecych”, powiedział roczny raport GLAAD na temat reprezentacji queer w telewizji z lat 2017-2019. „Te śmierci były często w służbie fabuły innej prostej, cisgenderowej postaci i wysyłały toksyczną wiadomość do widzów”. Przesłanie to jest takie, że postacie queer są jednorazowego użytku, zbyt często używane do dostarczania morałów na temat włączenia lub przedstawiane jako stereotypy zamiast postaci, które czują się ludzkie.

Choć czuje się ekstremalnie, aby wyłącznie przypisać śmierć Marissy do służby postaci Ryana – heteroseksualnego, cisgenderowego mężczyzny ze złotym sercem, który miał szorstką drogę, ale heteroseksualny cisgenderowy mężczyzna mimo wszystko – jedyny queerowy członek czterech centralnych postaci show został wyeliminowany, gdy potrzebna była duża zmiana fabularna. Twórca serialu Josh Schwartz powiedział Vulture w 2007 roku, że śmierć Marissy była wyjściem z sytuacji: „Dramat Ryan-Marissa stał się uściskiem wokół serialu, a my nie mogliśmy wymyślić innego sposobu, aby się z niego wyrwać.”

Odmieńczość Marissy istniejąca w świecie The O.C. poza jej związkiem z Alex Olivią Wilde mogła złamać ten uścisk. Sieć The O.C., Fox, była tak niewygodna w związku z fabułą Marissy i Alexa, że ostateczna śmierć Marissy była o wiele bardziej prawdopodobnym losem dla jej postaci niż drugi queerowy związek.

Schwartz powiedział dziennikarzowi Billowi SImmonsowi przez e-mail, że „sieć była bardzo zdenerwowana… To był bardzo konserwatywny czas w naszym kraju (podziękujcie za to Janet Jackson) i wszyscy wariowali. Mieliśmy cały odcinek, w którym każdy pocałunek między nimi został wycięty, tylko po to, żebym ja mogła dostać jeden pocałunek w odcinku 'Rainy Day Women’. Byłam dosłownie na telefonie z Broadcast, Standards and Practices targując się o pocałunki. To była bitwa, a The Powers That Be są częścią wielkiej korporacji, i szli przed Kongresem w tym czasie (każda sieć była) – więc rozumiem. Oni wszyscy są dobrymi ludźmi, którzy byli pod dużą presją.”

Fakt, że awaria garderoby Janet Jackson wpłynęła na Marissę i Alexa żyjących swoją prawdą, nie tylko sprawia, że mam ochotę przewrócić oczami jak Summer na głupsze wybryki Setha, ale ilustruje wymazywanie queerowych fabuł, aby zaspokoić często patriarchalne preferencje kierownictwa sieci. Zmieniło się to w ostatnich latach, ponieważ reprezentacja queer w mediach uległa poprawie, ale dopóki „bury your gays” nie zostanie zakopane samo w sobie, bycie queer woman w telewizji jest niebezpieczne.

Schwartz przyznała również, że pierwszy pocałunek Marissy i Alexa „był właściwie bardzo romantyczny, zaskakujący i wzruszający”, jednak Fox „kazał nam wyciąć 3/4 tego, więc to, co dostałeś było jak to dziobnięcie, w zasadzie. A potem zobaczyłeś reklamy dla niego, jak, 'Nie przegap ostatnich pięciu sekund do najgorętszego pocałunku w historii!’

„Nie tylko straciliśmy całą wiarygodność z sposób byliśmy sprzedając go, ale to, co kazano nam zrobić nie było to, co sprzedawaliśmy,” powiedział Schwartz. Jednoczesna ostracyzacja i fetyszyzacja queerowych związków między kobietami nie jest niczym nowym, ale pozostaje toksycznym paradoksem. Równie niepokojąca była reakcja innych postaci na związek Marissy i Alexa. Matka Marissy, Julie, przyznaje się do „eksperymentowania” w swoich dzikich czasach, a Kirsten Cohen zapewnia ją, że queerowość Marissy musi być „fazą” dla kogoś takiego jak ona. Summer, najlepsza przyjaciółka Marissy, pyta, czy wspólne przytulanie się jako przyjaciele „ją kręci”. Seth widzi Marissę przebywającą w mieszkaniu Alexa i mówi im, aby „nadal robili to, co robią.”

O.C.’s cast of 106 characters included four queer individuals over as many seasons, including Marissa. Trzy z nich nie zostały uśmiercone, ale na stałe opuściły Newport Beach, zanim stały się głównymi postaciami. Wygląda na to, że w świecie, który miał być idealny, nie było zbyt wiele miejsca na odmieńczość, nawet w takim, który czerpał większość swojej fabuły z podkreślania niedoskonałości, które większość postaci tak bardzo starała się ukryć.

Odmieńczość Marissy nie była wyraźnie związana z jej śmiercią, ale jest to zdecydowany element jej charakteru, któremu nie pozwolono na szczęśliwe zakończenie, lub szczęście w ogóle. Producentka wykonawcza The O.C., Stephanie Savage, powiedziała kiedyś, że zasada, którą ona i Schwartz kierowali się pisząc Marissę i Ryana była taka, że „nie chcieliśmy, aby było im łatwo.”

Pomimo, że wiele z doświadczeń Marissy jest jak hiperbola w operze mydlanej, jej postać doświadcza nieproporcjonalnie dużo traumy niż ktokolwiek inny w serialu. Marissa przeżywa uzależnienie, stalking, i ma chaotyczne wsparcie rodzicielskie w najlepszym przypadku. Marissa przeżywa napaść na tle seksualnym. Marissa jest przedstawiana jako osoba, która nigdy nie jest w stanie „złapać chwili wytchnienia”, a jej dewiacyjna seksualność jest opisywana jako część tego pecha.

Czasami czuje się to jak reguła dla odmieńczości lub odmieńców w ogóle. Świat, w którym jakaś forma traumy nie jest nieodłącznym elementem odmieńczości, wydaje się idealistyczny nawet dla optymisty w dzisiejszych czasach, a mroczna utopia Newport Beach nie jest wyjątkiem.

Olivia Wilde zamieściła ostatnio na swoim Instagramie zdjęcie siebie jako Alex Kelly, przyznając, jak radykalna była jej rola jak na swoje czasy. „Jestem tak szczęśliwy, widząc, jak daleko zaszliśmy jako społeczeństwo, kiedy myślę o tym, jak sensacyjne było granie odmieńca w telewizji w tamtych czasach, a teraz wydaje się to prawie święte, a młodzi ludzie całkowicie odrzucają etykiety i dlatego będą rządzić ziemią i uratują nas wszystkich.”

Nikt z nas nie może przepisać losu Marissy, ale lubię myśleć, że jej dzisiejsza wersja w telewizji mogłaby przynajmniej mieć słownictwo, aby edukować swoich rówieśników na temat queerowości, a także kilku bardziej queerowych przyjaciół (wyobraźcie sobie randki Marissy i Taylor Townsend!). Moment, w którym Marissa stanowczo mówi swojej matce, że Alex nie jest jej przyjaciółką, która jest dziewczyną, ale jej „dziewczyną”, był jednym z jej najbardziej asertywnych.

Chociaż Marissa i Alex nie przetrwały, (ani ja i dziewczyna, która zainspirowała mnie do ponownego odwiedzenia The O.C.), były queerową reprezentacją femme w świecie, który wciąż rozpaczliwie jej potrzebuje. Niech 2019 będzie rokiem, w którym napiszemy więcej queerowych postaci zdolnych do uratowania siebie. Może w jakiejś części Kalifornii, z melodramatyczną ścieżką dźwiękową i akcesoriami Chanel, na dobry początek. A na razie, czy to posiekane nagranie pocałunku jeszcze istnieje? Pytam dla moich przyjaciół i dla siebie.