Lata pięćdziesiąte i kultura POP (lata pięćdziesiąte)

Pop Art zajmuje się wszystkim, co komercyjne i tanie. Został zapoczątkowany w Wielkiej Brytanii przez The Indipendent Group.

Źródło obrazów: http://www.home.co.id/read/2127/hunian-ceria-dengan-desain-interior-pop-art

Pop Art w idei Indipendent Group

The Independent Group została założona przez artystów wielu dziedzin londyńskiego środowiska artystycznego na początku lat 50-tych. Jednymi z głównych członków grupy Independent byli Eduardo Paolozzi, Richard Hamilton, William Turnbull, Nigel Henderson i Lawrence Alloway. Ruch Pop Art wykorzystywał obrazy znalezione w mediach masowych i kulturze popularnej z płaskim obrazem. Sztuka ta była wyraźnym przykładem potęgi filmu i telewizji oraz ich obrazowania.

Źródło obrazu: https://www.pinterest.co.uk/pin/346425396320742272/

Pop Art in Britain

Richard William Hamilton był angielskim artystą kolażu i malarzem. Hamilton miał pojęcie o artyście jako aktywnym konsumencie, który przyczynia się do rozwoju kultury masowej. Dla Hamiltona pop art był nie tylko ruchem, ale i stylem życia. Obejmował on całkowite zanurzenie w kulturze popularnej: filmach, telewizji, czasopismach i muzyce. W 1956 roku gotowa była jego najsłynniejsza praca: „Just what is it that makes today’s homes so different, so appealing?” (Co sprawia, że dzisiejsze domy są tak różne, tak pociągające?). Ten kolaż uważany jest za punkt wyjścia angielskiego Pop Artu.

Źródło obrazu: https://www.timetoast.com/timelines/british-art-d1267bc5-5a07-4405-8548-125294bb8865

Po podróży do Nowego Jorku, Richard Hamilton zaczął łączyć w swoich pracach elementy fotografii i malarstwa. W latach 80. badał możliwości płynące z mediów cyfrowych i ich wpływ na percepcję obrazu w sztukach plastycznych.

Źródło obrazu: http://britainisnocountryforoldmen.blogspot.com/2011/12/britain-is-country-which-in-2011-said_31.html

Sir Eduardo Luigi Paolozzi był rzeźbiarzem i twórcą kolaży, które łączyły surrealizm z popkulturą i nowoczesnymi maszynami. Paolozzi interesował się wszystkimi dziedzinami sztuki i używał wielu przedmiotów i materiałów w swoich projektach, głównie kolażach. I was a Rich Man’s Plaything” jest uważany za pierwszy sztandarowy obraz pop-artu i pierwszy, w którym pojawia się słowo „pop”. Paolozzi opublikował ten kolaż w 1952 roku jako część swojej nowatorskiej prezentacji z serii Bunk! na spotkaniu Independent Group w Londynie.

Źródło obrazu: https://medium.com/fgd1-the-archive/andy-warhol-d9754bdfac4d

Projektowanie wnętrz Pop Art

Styl projektowania wnętrz Pop Art ma tendencję do bycia emocjonalnym i energetycznym, dlatego przemawia do młodych ludzi, którzy są gotowi żyć w perpetuum mobile. Najważniejsze cechy tego stylu to:

• otwarty plan;
• główne kolory;
• piętrowe meble;
• nowe materiały;
• abstrakcyjne, geometryczne wzory;

Źródło zdjęć: https://www.pinterest.it/pin/25966135338575969/

Źródło obrazu: https://www.houzz.com/photos/pop-work-ideas-and-photos-phbr0lbl-bl~l_168230

Interior Designers

Charles i Ray Eamesowie słyną z ikonicznych krzeseł, chaotycznie kształtujących ideę nowoczesnych mebli. Gdyby ograniczyli swoje wysiłki do jednego z tych gatunków, nadal mówilibyśmy o nich dzisiaj. A jednak wykorzystali swoje talenty w kilku różnych dziedzinach, stając się dwoma z największych projektantów XX wieku.

Źródło obrazu: https://www.spruceandpine.com/blog/mid-century-modern-101

Andy Warhol

Andy Warhol, którego pierwotne nazwisko brzmiało Andrew Warhola, był amerykańskim artystą i filmowcem, pionierem, czołowym wyrazicielem, kultury Pop Art, która zajmowała się masowo produkowanymi towarami i banalnością przemian komercyjnych w Stanach Zjednoczonych. Myślał koncepcją artysty jako bezosobowej postaci, która jest jednak odnoszącym sukcesy celebrytą, biznesmenem i wspinaczem społecznym.

Źródło obrazu: https://www.wikiart.org/en/andy-warhol

The Movies

Rebel Without a Cause, to na przykład amerykański film z 1955 roku traktujący o zagubionych emocjonalnie nastolatkach z przedmieść, z klasy średniej nakręcony, w reżyserii Nicholasa Raya. Jest to film, który widzi w sympatyczny sposób zbuntowanych, chłopaków z klasy średniej. Historia młodzieńczego buntu daje bogatą wizję świata z perspektywy bohatera – cierpiącego nastolatka z nieskutecznymi rodzicami, stawiającego czoła nowemu środowisku szkolnemu.

.