Krótka historia znaczników dla psów

Zestaw znaczników dla psów stał się wszechobecnym symbolem związanym ze służbą wojskową, metalowymi znacznikami, zawieszonymi na łańcuszkach na szyi żołnierza – lub często zawieszonymi jako część prowizorycznego pomnika. Te identyfikatory oznaczają coś bardzo osobistego dla żołnierza, i niestety zbyt często dla rodziny, którą żołnierz może zostawić.

Pomysł, aby być w stanie zidentyfikować po upadku w bitwie ma swoje nowoczesne początki w amerykańskiej wojnie secesyjnej, gdzie żołnierze używali różnych metod, od przypinania notatek z ich nazwiskami i adresami do tyłu ich płaszczy do wyrycia tej informacji z tyłu ich wydanych klamer paska. Producenci produktów ID skapitalizowane na tym i wkrótce opracował różne produkty, które mogą być zakupione i wykorzystywane przez soldiers.

The Prussian Army wydaje się być pierwszym, aby korzystać z wojskowych wydanych tagów, podczas wojny francusko-pruskiej w 1870 roku, i to jest, gdzie przydomek Dog Tag również wydaje się pochodzić. Znaczniki wydane przez armię zostały wkrótce nazwane Hundermarken (niemiecki odpowiednik „dog tags”) ze względu na porównanie do podobnego systemu identyfikacji psów stosowanego w Berlinie mniej więcej w tym samym czasie. W miarę rozprzestrzeniania się takich systemów identyfikacyjnych na inne wojska, przydomek poszedł z nimi.

Armia Brytyjska wydawała znaczniki z włókna od początku I wojny światowej, styl ten był używany przez siły w Kanadzie i Nowej Zelandii przez II wojnę światową i wojnę koreańską.

Armia Stanów Zjednoczonych po raz pierwszy zezwoliła na wydawanie znaczników identyfikacyjnych podczas I wojny światowej, około grudnia 1906 roku.

„Aluminiowy identyfikator, wielkości srebrnego półdolara i odpowiedniej grubości, z wytłoczonym nazwiskiem, stopniem, kompanią, regimentem lub korpusem noszącego, będzie noszony przez każdego oficera i chorążego Armii zawsze, gdy noszony jest zestaw polowy, identyfikator ma być zawieszony na szyi, pod ubraniem, za pomocą sznurka lub rzemienia przełożonego przez mały otwór w zakładce. Jest on przepisany jako część munduru i jeśli nie jest noszony zgodnie z niniejszymi zaleceniami, powinien być zwyczajowo przechowywany w posiadaniu właściciela. Znacznik będzie wydawany przez Departament Kwatermistrzowski nieodpłatnie poborowym i po kosztach oficerom…”

Początkowo wydawano tylko jeden znacznik, zmieniło się to około 10 lat później, aby wydawać dwa znaczniki: jeden pozostawał przy ciele, a drugi trafiał do osoby odpowiedzialnej za pochówek w celach ewidencyjnych. Kilka lat później armia wprowadziła system numerów seryjnych, unikalny numer identyfikacyjny, który był umieszczany na wszystkich identyfikatorach. Numer seryjny 1 został przydzielony poborowemu Arthurowi B. Crane’owi z Chicago w trakcie jego piątego okresu poborowego.

Do dnia dzisiejszego, wiele krajów wydaje pojedynczy znacznik, który jest zaprojektowany tak, aby jego część została zerwana, gdy żołnierz upadnie, w przeciwieństwie do używania dwóch identycznych znaczników.

Znacznik w stylu II Wojny Światowej, unikalny z powodu nacięcia znajdującego się na jednym końcu znacznika, rozwinął swój własny folklor. Plotka głosiła, że nacięcie było po to, aby żołnierz, który znalazł jednego ze swoich towarzyszy na polu bitwy, zabrał jeden znacznik do dowódcy i wsadził drugi między zęby poległego żołnierza, aby zapewnić, że znacznik pozostanie przy ciele i zostanie zidentyfikowany. Rzeczywistość nie jest tak… przekonująca. Nacięcie zostało tak naprawdę zaprojektowane, aby utrzymać znacznik w miejscu, kiedy jest odciskany na papierowym formularzu medycznym używanym przez Departament Medyczny podczas II Wojny Światowej.

Innym, czasami spornym punktem jest to, czy „oficjalne” znaczniki są tłoczone (wypukłe napisy) czy tłoczone (wytłoczone napisy), a prawda wydaje się być tak prosta jak „to zależy od maszyny używanej w czasie, kiedy znaczniki są wydawane”.

Nostalgia Znacznika Psa doprowadziła do tego, że stały się one trochę elementem mody, a nawet narzędziem marketingowym dla popularnej, wojskowej gry wideo o tematyce wojskowej. Podczas gdy istnieją pewne standardowe układy w użyciu przez różne oddziały wojskowe, spersonalizowane znaczniki psów są często używane przez cywilów do różnych celów, bothfashion i utylitarne related.

Poniżej znajdują się przykłady różnych US Military dog tags.

.