Konto zostało wcześniej zawieszone.

Często, gdy słyszymy słowo „fobia”, nasze umysły mają tendencję do pójścia w jedno z dwóch miejsc: klaustrofobia (strach przed zamkniętymi lub zatłoczonymi przestrzeniami) lub arachnofobia (strach przed pająkami).

Jednakże te dwa nie są jedynymi fobiami tam – w rzeczywistości, to tylko ledwie zarysować powierzchnię. Rzeczywistość jest taka, że istnieje wiele wspólnych fobii, o których nie mówimy, a które mogą być tak samo wyniszczające.

Według licencjonowanego klinicznego pracownika socjalnego Ken Goodman, autor The Anxiety Solution Series, fobie zwykle zaczynają się jako lęk i zamieniają się w fobie, gdy ludzie aktywnie unikają rzeczy, które wywołują ich lęk. Przerażające doświadczenie zazwyczaj wyzwala fobię u danej osoby.

Na przykład, gdybyś miał epizod ciężkich wymiotów, które doprowadziły do ataku paniki, możesz rozwinąć irracjonalny strach przed wymiotami i unikać miejsc, w których myślisz, że możesz wymiotować.

„Kiedy ludzie zaczynają unikać, strach zamienia się w fobię, a jeśli jest ciężki, może być tak osłabiający, że może zmienić bieg ich życia,” Goodman powiedział The Mighty.

W celu rozszerzenia rozmowy o fobiach, poprosiliśmy Goodmana, aby porozmawiać z nami o pięciu fobii, o których nie często słyszymy – ale są w rzeczywistości bardziej powszechne niż myślimy. Oprócz jego wgląd, zwróciliśmy się do naszej społeczności, aby podzielić się swoimi doświadczeniami z tych fobii w ich własnym życiu.

Oto co Goodman i nasza społeczność miała do powiedzenia:

Monofobia

Monofobia jest wyniszczający strach przed byciem samemu. Nie należy jej mylić z samotnością, ludzie z monofobią zmagają się z codziennym życiem bez kogoś bliskiego – czy to konkretnej osoby, czy jakiejkolwiek innej osoby.

Określana również jako „autofobia”, monofobia istnieje na pewnym spektrum. Dla niektórych, monofobia może pociągać za sobą bycie w domu z konkretną osobą lub ukochaną. Dla innych, monofobia może objawiać się tak intensywnie, że nie mogą nawet korzystać z łazienki bez kogoś dzielącego tę przestrzeń z nimi.

Ludzie z monofobią mogą doświadczać silnego niepokoju na myśl o byciu pozostawionym samemu sobie lub byciu porzuconym. Według Goodmana, niektórzy ludzie z monofobią obawiają się, że jeśli coś złego im się stanie, nie będzie nikogo, kto by im pomógł przez to przejść.

Mocny członek społeczności Trinnity M. wyjaśniła, że jej strach przed samotnością sięga głębiej niż to. „Mam lęk przed byciem samemu. Niekoniecznie przez siebie w pokoju, ale bycie zapomnianym”, napisała. „Myśl o tym, że nie mam nikogo, kto mógłby przejść przez moje życie ze mną osobiście.”

Gdy zostaje się samemu, wielu ludzi z monofobią może czuć się tak, jakby nie mogli oddychać, mieć zawroty głowy lub mdleć. Jeśli zmagasz się z lękiem, że zostaniesz sam lub zapomniany, nie jesteś sam. Sprawdź kilka pomocnych zasobów poniżej.

• The Fear of Being Alone
• Do You Have A Legit Fear Of Being Alone?

Hodophobia

Hodophobia, lub strach przed podróżą, jest inną powszechną fobią, o której nie mówimy wystarczająco dużo. Ten intensywny strach jest ogólnie zakorzenione w nie chcąc opuścić swoją strefę komfortu, często ze względu na strach przed doświadczeniem ataku paniki podczas podróży.

Ludzie żyjący z hodofobią mogą doświadczać objawów takich jak bóle brzucha, głowy, duszności lub biegunka w obliczu perspektywy opuszczenia domu lub odwiedzenia nowych miejsc.

Niektórzy ludzie z hodofobią mają strach związany z konkretnych sposobów podróżowania, tj. tylko samoloty lub autobusy, podczas gdy inni obawiają się wszystkich podróży. Dla ludzi, którzy doświadczają hodofobii, istnieje irracjonalna potrzeba bycia blisko domu na wszelki wypadek, gdyby atak paniki wystąpił.

Melissa E., członek naszej społeczności lękowej, dostarczyła dalszego wglądu w szkodliwe skutki tej szczególnej fobii. „Absolutnie gardzę podróżowaniem, czy to samochodem czy samolotem, sama myśl o wyjściu gdziekolwiek poza moją 'bezpieczną bańkę’ wywołuje u mnie panikę” – powiedziała.

Leczenie hodofobii zazwyczaj obejmuje terapię poznawczo-behawioralną (CBT). Klinicyści będą pracować z klientami, aby nawigować reakcjami lękowymi w obliczu wyzwalacza podróży.

Emetofobia

Lęk przed wymiotami lub wymiotami nazywany jest emetofobią. Według Goodman, ludzie, którzy mają emetofobii są „stale w pogotowiu na możliwość wymiotów i przekonany, że będą wymiotować, gdy czują się nudności, nawet jeśli nie wymiotował przez lata lub dziesięciolecia.”

W odniesieniu do objawów, emetofobia ma tendencję do manifestacji poprzez zachowania mające na celu utrzymanie ich „bezpieczne” od wymiotów. To może wyglądać jak pobyt w domu, ograniczając się do konkretnego „bezpiecznego” pokoju, lub spanie z wiadrem lub ręcznikiem w pobliżu w nocy w przypadku choroby. Rzeczy takie jak długie podróże samochodem lub nowe budynki mogą wywołać u ciebie niepokój, a nawet możesz czuć się zmuszony do znalezienia najbliższej toalety na wszelki wypadek, gdybyś musiał z niej skorzystać.

Megs B., członek społeczności The Mighty’s anxiety, podzieliła się tym, jak emetofobia wpływa na jej własne życie każdego dnia.

Wymioty. Dźwięk, zapach, mówienie o tym, widzenie tego. Kiedyś uciekałam, gdy moi bracia byli chorzy. Teraz, gdy jestem mamą, jest jeszcze gorzej. Pewnego razu mój syn tak się odwodnił z powodu żołądkowego bakcyla, że to było prawie śmiertelne. Teraz, kiedy moje dzieci nawet wspominają, że boli je brzuch, dostaję ataku paniki. Całkowicie zamarzam i wyłączam się. Nie śpię tej nocy z obawy, że moje dzieci zachorują. Mam empatycznego męża, który automatycznie wkracza i pomaga. To przerażająco żenujące, jak ja reaguję. Wyścigi serca, napięte mięśnie, drżenie; to jest PTSD teraz na szczycie oryginalnej fobii.

Jeśli możesz odnieść się do historii Megs, nie jesteś sam. The Mighty ma bogactwo historii współpracowników, aby przypomnieć ci, że nie jesteś jedynym, który doświadcza tej fobii. Sprawdź niektóre z tych zasobów poniżej.

• The Reality of Emetophobia and How I’m Beating It
• I Can’t 'Just Vomit:’ The Dilemma of GERD and Emetophobia
• The Vicious Cycle of Anxiety and Emetophobia

Cleithrophobia

Lęk przed uwięzieniem, lub cleithrophobia, może brzmieć podobnie do klaustrofobii, ale różni się nieznacznie. Zamiast obawiać się uwięzienia w zamkniętych pomieszczeniach, takich jak winda czy szafa, osoby cierpiące na klaustrofobię obawiają się uwięzienia w otwartych przestrzeniach. Pomyśl o salach kinowych, centrach handlowych, stadionach, kasynach, ruchu na autostradzie i podziemnych parkingach.

Cleithrofobia zazwyczaj wynika z lęku lub traumy z dzieciństwa, które czuły się nie do uniknięcia, i może być uruchomiony, gdy osoba czuje się jak nie ma ucieczki.

„To ma więcej wspólnego z możliwością szybkiego wydostania się”, wyjaśnił Goodman. „Ludzie czują potrzebę szybkiego wydostania się, jeśli doświadczą sytuacji awaryjnej: paniki, ucisku w klatce piersiowej, światłowstrętu, mdłości”.

Dodatkowe objawy obejmują płacz, próbę ucieczki przez ucieczkę, lashing out fizycznie i screaming.

Jeden z członków społeczności zdrowia psychicznego The Mighty, Irusta A., opisała swoje doświadczenie z życiem z cleithrophobia, mówiąc,

To sprawia, że jestem niespokojny po prostu myśląc o tym. Strach przed tyloma ludźmi i czymś, co się dzieje i nie jestem w stanie uciec od tego… Muszę znać wszystkie moje opcje wyjścia w przypadku, gdybym znalazła się w takiej sytuacji.

Kleithrofobia jest bardziej powszechna niż mogłoby się wydawać, a jeśli znajdziesz się w gardle tej fobii, nie jesteś sam. Leczenie tej fobii zazwyczaj obejmuje terapię poznawczo-behawioralną w celu odniesienia się do reakcji lękowych na czynniki wyzwalające.

Fobia społeczna

Fobia społeczna, znana również jako zaburzenie lękowe, jest intensywną formą lęku spowodowanego przez interakcje społeczne. Fobia społeczna może sprawić, że sytuacje społeczne czują się nie do zniesienia z powodu irracjonalnego strachu przed byciem ocenianym.

Ludzie, którzy mają fobię społeczną mają tendencję do unikania sytuacji społecznych, gdy tylko jest to możliwe, z powodu negatywnych uczuć bycia ocenianym lub odrzuconym może wywołać – niższość, nieadekwatność, upokorzenie lub zakłopotanie. Sytuacje społeczne, które mogą być wyzwalające dla kogoś z fobią społeczną lub lękiem społecznym mogą obejmować chodzenie do pracy lub szkoły, randki, uczestniczenie w funkcjach z nieznanymi ludźmi i korzystanie z publicznej toalety.

Lęk społeczny może wpływać na jakość życia dla wielu ludzi. Anonimowy członek społeczności The Mighty’s anxiety podzielił się tym, jak wpływa to na jej codzienne życie.

Brakuje mi pewności siebie w mojej zdolności do mówienia poprawnie. Są chwile, kiedy chcę coś powiedzieć, ale powstrzymuję się, bo boję się, że zabrzmię głupio lub nie zostanę zrozumiana. Mam tendencję do obawiania się rozmów telefonicznych, podchodzenia do ludzi, mówienia w grupie, bycia postawionym na miejscu, wymeldowywania się w sklepie, zamawiania w restauracji, rozmów o pracę i tak dalej. To nie czyni mnie dziecinną czy „szaloną”. Mam niepokój i czasami to dostaje najlepsze ze mnie.

Fobia społeczna często objawia się fizycznie w postaci rumieńców, pocenia się, drżenia, mdłości lub rozstroju żołądka, napięcia mięśni i zwiększonego tętna.

Jeśli zmagasz się z fobią i to jest zakłócanie jakości życia, istnieje pomoc dostępna dla Ciebie. Według American Psychological Association (APA), jednym z najbardziej skutecznych metod leczenia większości fobii jest terapia ekspozycji. Aby przeczytać osobiste relacje ludzi, którzy żyli z fobiami, sprawdź następujące historie.

• Jak zmieniło się moje życie po rozwinięciu fobii
• Dlaczego nigdy nie powinieneś naśmiewać się z kogoś z fobią
• Jak OCD i fobia prawie odebrały mi życie

.