Komediowy horror

W komediowym horrorze, szubieniczny humor jest wspólnym elementem. Podczas gdy horrory komediowe dostarczają widzom strachu, zapewniają również coś, czego nie oferują horrory dramatyczne: „pozwolenie, by śmiać się ze swoich lęków, by gwizdać obok filmowego cmentarza i czuć się bezpiecznie wiedząc, że potwory nie mogą cię dopaść”.

W epoce filmu niemego, materiał źródłowy dla wczesnych horrorów komediowych pochodził z występów scenicznych, a nie z literatury. Jeden przykład, The Ghost Breaker (1914), był oparty na sztuce z 1909 roku, choć elementy grozy w filmie były bardziej interesujące dla publiczności niż elementy komediowe. W Stanach Zjednoczonych po traumie I wojny światowej publiczność filmowa szukała na ekranie horroru, ale złagodzonego humorem. Pionierskim” horrorem komediowym była Jedna ekscytująca noc (1922), napisana, wyreżyserowana i wyprodukowana przez D. W. Griffitha, który zauważył sceniczny sukces tego gatunku i przewidział jego kinowe przełożenie. Podczas gdy film zawierał komediowe występy w czarnych twarzach, Griffith włączył również materiał filmowy z huraganem dla kulminacyjnej burzy. Jako wczesny eksperyment, różne gatunki nie były dobrze zbalansowane z horrorem i komedią, a późniejsze filmy poprawiły równowagę i przyjęły bardziej wyrafinowane podejście. Charles Bramesco z Vulture.com uważa, że Abbott i Costello spotykają Frankensteina to pierwszy komediowy horror, który odniósł komercyjny sukces. Jego sukces uprawomocnił gatunek i ustanowił go jako komercyjnie opłacalny.

Niektóre horrory komediowe, takie jak seria Scary Movie lub Nawiedzony dom również funkcjonują jako parodie popularnych horrorów.