Kim Jong-nam

Wczesne życie (1971-1998)Edit

Kim Jong-nam urodził się 10 maja 1971 r. w Pjongjangu w Korei Północnej jako syn Song Hye-rim, jednej z czterech kobiet, o których wiadomo, że miały dzieci z Kim Jong-ilem, który jest drugim najwyższym przywódcą Korei Północnej. Ponieważ Kim Dzong-il chciał utrzymać swój romans z Song w tajemnicy ze względu na dezaprobatę jego ojca Kim Il-sunga, początkowo nie pozwalał Jong-namowi chodzić do szkoły, zamiast tego wysyłając go do starszej siostry Song Hye-rang, która udzielała mu korepetycji w domu. North Korea Leadership Watch twierdzi, że opuścił on Koreę Północną, aby odwiedzić swoją babcię w Moskwie, w Związku Radzieckim, i spędził dzieciństwo w międzynarodowych szkołach w Rosji i Szwajcarii, aż do powrotu do ojczyzny w 1988 roku.

Kim Jong-nam miał podobną osobowość do swojego ojca, i został opisany przez swoją ciotkę jako „porywczy, wrażliwy i utalentowany w sztuce”. Jego ciotka powiedziała również w 2000 r., że „nie chce być następcą ojca”. Podobnie jak Kim Jong-il, interesował się filmem: od najmłodszych lat pisał scenariusze i filmy krótkometrażowe. Jego ojciec stworzył również mały plan filmowy, z którego mógł korzystać.

Kim Jong-nam odbył kilka potajemnych wizyt w Japonii, począwszy już od 1995 r.

1998-2001: Heir apparentEdit

W 1998 r. Kim Jong-nam został mianowany na wysokie stanowisko w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego Korei Północnej, jako przyszły przywódca. Według doniesień został on również mianowany szefem Północnokoreańskiego Komitetu Komputerowego, odpowiedzialnym za rozwój przemysłu informatycznego. W styczniu 2001 r. towarzyszył ojcu w podróży do Szanghaju, gdzie prowadził rozmowy z chińskimi urzędnikami na temat przemysłu informatycznego.

2001: Incydent w tokijskim DisneylandzieEdit

W maju 2001 r. Kim Jong-nam został aresztowany w Japonii po przybyciu na międzynarodowe lotnisko Narita w towarzystwie dwóch kobiet i czteroletniego chłopca, którego zidentyfikowano jako jego syna. Podróżował na podstawie sfałszowanego paszportu dominikańskiego, posługując się chińskim pseudonimem Pang Xiong (胖熊; „gruby niedźwiedź”). Po zatrzymaniu został deportowany do Chin, gdzie powiedział, że podróżuje do Japonii, aby odwiedzić Tokio Disneyland. Incydent ten spowodował, że jego ojciec odwołał planowaną wizytę w Chinach z powodu zakłopotania, jakie mu to przyniosło.

2001-2005: Utrata przychylnościEdit

Do czasu incydentu w Tokio oczekiwano, że Kim Jong-nam zostanie przywódcą kraju po swoim ojcu. W lutym 2003 roku Koreańska Armia Ludowa rozpoczęła kampanię propagandową pod hasłem „Szanowana matka jest najwierniejszym i najbardziej lojalnym poddanym Drogiego Przywódcy Towarzysza Naczelnego Wodza.” Zostało to zinterpretowane jako pochwała Ko Young-hee i prawdopodobnie część kampanii mającej na celu promowanie Kim Jong-chula lub Kim Jong-una, jej synów.

Ponieważ lojalność armii jest prawdziwym fundamentem utrzymania władzy przez rodzinę Kimów w Korei Północnej, było to poważne wydarzenie dla perspektyw Kim Jong-nam. Pod koniec 2003 roku doniesiono, że Kim Jong-nam mieszkał w Makao, wzmacniając to przekonanie.

Kim Jong-un został pozostawiony u władzy, podczas gdy jego ojciec przebywał z wizytą państwową w Chinach. Postronni obserwatorzy uważali również, że zatopienie przez Koreę Północną południowokoreańskiego statku w marcu 2010 roku było częścią próby Kim Dzong-ila zapewnienia sukcesji najmłodszemu Kimowi.

Uważano, że utrata przychylności przez Kim Dzong-una była spowodowana incydentem w Tokio. Jednak sam Kim Jong-nam twierdził, że wypadł z łask z powodu opowiadania się za reformami. W e-mailu do redaktora Tokyo Shimbun, Kim Jong-nam napisał, że po edukacji w Szwajcarii „nalegał na reformy i otwarcie rynku”, co doprowadziło do tego, że jego ojciec uznał, że Kim Jong-nam „stał się kapitalistą”. Kim Jong-nam w tym czasie był również opisywany jako „najbliższy międzynarodowemu playboyowi” i zyskał reputację „hazardzisty, pijaka i organizatora okazjonalnych transakcji biznesowych”. Był jedynym członkiem rodziny Kimów, który kiedykolwiek rozmawiał bezpośrednio z mediami spoza Korei Północnej.

Uważano, że Kim Jong-nam miał przyjazne więzi z Chinami. Zewnętrzni analitycy uważali go za możliwego kandydata do zastąpienia Kim Dzong-una, gdyby przywództwo Korei Północnej implodowało, a Chiny, tradycyjnie sojusznik, szukały zastępcy w swoim państwie klienckim.

2005-2017: Rise of Kim Jong-unEdit

The Asahi Shimbun poinformował, że Kim Jong-nam, podróżując, aby zobaczyć się ze swoim bratem Kim Jong-chul w Monachium, przeżył próbę zamachu na międzynarodowym lotnisku Ferihegy w Budapeszcie w lipcu 2006 roku. Według doniesień południowokoreańskich rząd węgierski zaprotestował przeciwko temu incydentowi do ambasady Korei Północnej w Wiedniu, żądając, by się nie powtórzył. W dniu 1 lutego 2007 r. w gazecie „South China Morning Post” podano, że Kim Dzong-nam mieszkał incognito ze swoją rodziną w Makao przez około trzy lata i że było to przyczyną pewnego zakłopotania zarówno dla rządu Makao, jak i Chin.

Telewizja południowokoreańska i gazeta „South China Morning Post” podały w 2007 r., że Kim Dzong-nam miał portugalski paszport. Jednakże władze portugalskie i portugalski konsul w Makau, Pedro Moitinho de Almeida, stwierdzili, że jeżeli Kim Jong-nam posiada taki dokument, to jest on sfałszowany.

W styczniu 2009 r. Kim Jong-nam powiedział, że nie jest zainteresowany przejęciem władzy w Korei Północnej po swoim ojcu, stwierdzając, że decyzja należy wyłącznie do jego ojca.

W czerwcu 2010 r. Kim Jong-nam udzielił krótkiego wywiadu agencji Associated Press w Makau, czekając na windę hotelową. Powiedział, że nie ma „żadnych planów” ucieczki do Europy, o czym niedawno plotkowała prasa. Do 2007 roku Kim Dzong-nam mieszkał w apartamencie na południowym krańcu wyspy Coloane w Makau. Anonimowy urzędnik południowokoreański poinformował w październiku 2010 r., że Kim Dzong-nam nie mieszkał w Makau od „miesięcy” i podróżował między Chinami a „innym krajem”.

Pod koniec września 2010 r. jego młodszy przyrodni brat Kim Dzong-un został ogłoszony następcą tronu. Kim Jong-un został ogłoszony Najwyższym Przywódcą Korei Północnej w dniu 24 grudnia 2011 r. po śmierci Kim Jong-ila. Dwaj przyrodni bracia nigdy się nie spotkali, ze względu na starożytną praktykę oddzielnego wychowywania potencjalnych następców.

W dniu 1 stycznia 2012 r. poinformowano, że Kim Jong-nam potajemnie przyleciał do Pjongjangu z Makao w dniu 17 grudnia 2011 r., po tym jak dowiedział się o śmierci ojca tego dnia i przypuszczalnie towarzyszył Kim Jong-unowi podczas składania ostatniego hołdu ich ojcu. Wyjechał po kilku dniach, aby wrócić do Makau i nie był obecny na pogrzebie, aby uniknąć spekulacji na temat sukcesji.

W dniu 14 stycznia 2012 r. Kim Dzong-nam był widziany w Pekinie, gdzie czekał na lot Air China do Makau. Kim Jong-nam potwierdził swoją tożsamość grupie Koreańczyków z Południa, w tym profesorowi Uniwersytetu w Incheon, i powiedział im, że zazwyczaj podróżuje sam.

W wydanej w 2012 r. książce zatytułowanej My Father, Kim Jong Il, and Me (Mój ojciec, Kim Jong Il, i ja) autorstwa japońskiego dziennikarza Yōji Gomiego, który wielokrotnie przeprowadzał wywiady z Kim Jong-namem, Kim Jong-nam powiedział, że spodziewa się porażki przywództwa Kim Jong-una, twierdząc, że jest on zbyt niedoświadczony i młody. Stwierdził również: „Bez reform Korea Północna upadnie, a gdy takie zmiany nastąpią, reżim upadnie”.

Według południowokoreańskich źródeł wywiadowczych Kim Dzong-un wydał stały rozkaz zabicia swojego przyrodniego brata. W 2012 roku miał miejsce kolejny zamach na Kim Dzong Nama, który później w tym samym roku wysłał list do swojego przyrodniego brata, błagając o jego życie. Pod koniec 2012 r., rok po opuszczeniu Makao, pojawił się w Singapurze. Opuścił Makau w związku z podejrzeniami, że Kim Dzong-un chce go zamordować; władze Korei Południowej postawiły wcześniej w stan oskarżenia północnokoreańskiego agenta Kim Yong-su, który przyznał się do planowania zamachu na Kim Dzong-nama w lipcu 2010 r.

.