Keratoplastyka penetrująca (PKP)

Keratoplastyka penetrująca (PKP) jest zabiegiem przeszczepu rogówki pełnej grubości, w którym uszkodzona rogówka jest zastępowana zdrową, pobraną od dawcy tkanką rogówki. Jest to najczęstsza procedura przeszczepu wykonywana z około 100 000 zabiegów rocznie na całym świecie.

Wskazania

Przeszczep rogówki wykonuje się w przypadku różnych schorzeń. Należą do nich dystrofia rogówki, blizny rogówki powstałe w wyniku zakażeń i urazów oraz keratoconus. Wskazania do przeszczepu rogówki są następujące:

• Optyczne: Poprawa ostrości wzroku poprzez zastąpienie chorej lub uszkodzonej nieprzezroczystej tkanki pacjenta czystą zdrową tkanką dawcy
• Tektoniczne/rekonstrukcyjne: W celu zachowania anatomii i integralności rogówki u pacjentów ze ścieńczeniem rogówki lub w celu rekonstrukcji anatomii oka, np. po perforacji rogówki.
• Terapeutyczne: W celu usunięcia zapalnie zmienionej lub zakażonej tkanki rogówki nie reagującej na leczenie antybiotykami lub lekami przeciwwirusowymi.

Procedura przeszczepu rogówki

Operacja wykonywana jest w ambulatoryjnym centrum chirurgicznym. Po przybyciu na miejsce zespół chirurgiczny przeprowadzi krótkie badanie fizykalne, a następnie zostaniecie Państwo przewiezieni na salę operacyjną. Na sali operacyjnej otrzyma Pan/Pani środek uspokajający, który pomoże się Panu/Pani zrelaksować, a następnie zostanie Pan/Pani znieczulony/a miejscowo lub ogólnie.

Po wprowadzeniu znieczulenia dr Silk i zespół operacyjny najpierw przygotowują rogówkę dawcy do przeszczepu. Następnie zespół chirurgiczny oczyszcza skórę wokół oka, które ma być operowane i obłożone twarz wokół oka. Na oko zakłada się wziernik powiekowy, aby powieki były otwarte, a na oko nakłada się środek nawilżający, aby zapobiec wysychaniu. Metalowy pierścień jest następnie zszyty z twardówką, co zapewni dodatkową stabilność oka podczas operacji.

Dr Silk dokładnie sprawdza rogówkę pacjenta i określa rozmiar tkanki do przeszczepu. Chora rogówka jest usuwana za pomocą ostrza chirurgicznego zwanego trepem. Po zakończeniu tego zabiegu tkanka dawcy jest przycinana do odpowiedniego rozmiaru, a następnie doprowadzana do pola operacyjnego, gdzie jest starannie zaszywana na miejsce.

Metalowy pierścień jest następnie usuwany, a w oku umieszczane są krople do oczu z antybiotykami. Oko jest następnie łatane, a pacjent jest zabierany do strefy odpoczynku, podczas gdy efekty znieczulenia zużywają się. Pacjent idzie do domu po tym i widzi Dr. Silk następnego dnia dla pierwszego pooperacyjnego spotkania.
Prognosis of Corneal Transplantation

Gdy głównym celem przeszczepu rogówki jest poprawa ostrości widzenia, rokowania zależą od tego, czy reszta oka jest zdrowa. Jeśli tak, to powinno być możliwe odzyskanie normalnego widzenia. Pełne odzyskanie wzroku może potrwać od 6 do 12 miesięcy, a pacjenci mogą potrzebować okularów lub twardych soczewek kontaktowych, aby zmaksymalizować swoje widzenie.

Rysks of Corneal Transplantation

Tradycyjna operacja przeszczepu rogówki ma około 90% wskaźnik powodzenia, a wskaźnik odrzucenia wynosi tylko około 8%. Epizody odrzucenia mogą być często kontrolowane za pomocą miejscowych kropli steroidowych. Niewydolność przeszczepu może wystąpić w dowolnym momencie po przeszczepieniu rogówki, nawet lata lub dekady później. Przyczyny mogą być różne, ale zazwyczaj jest to spowodowane nowym urazem lub chorobą. Leczenie może być medyczne lub chirurgiczne, w zależności od indywidualnego przypadku.

Okresowo występują problemy ze szwami, które mogą się poluzować, powodować infekcje lub powodować astygmatyzm. Astygmatyzm po tradycyjnej operacji przeszczepu rogówki może być na tyle znaczny, że same okulary nie zapewnią odpowiedniego widzenia. Pacjenci ci mogą ostatecznie wymagać soczewek kontaktowych lub dodatkowej operacji w celu zmniejszenia lub wyeliminowania astygmatyzmu.

Ponieważ rana jest pełna grubości i 360 stopni, rana po przeszczepie rogówki nie jest tak mocna jak normalnie. Istnieje ryzyko jej pęknięcia lub otwarcia się w wyniku łagodnego lub przypadkowego urazu, nawet kilka lat po operacji.

Istnieje również niewielkie ryzyko infekcji, zwłaszcza w okresie rekonwalescencji po operacji. W tym czasie stosuje się miejscowo antybiotyki, aby zminimalizować to ryzyko.

.