Kabaddi

Kabaddi, także pisane jako kabbadi lub kabadi, gra rozgrywana między dwiema drużynami na przeciwległych połowach boiska lub kortu. Poszczególni gracze na zmianę przechodzą na stronę przeciwnej drużyny, powtarzając „kabaddi, kabaddi” (lub inną przyśpiewkę); punkty zdobywa się poprzez oznaczenie jak największej liczby przeciwników bez złapania lub wzięcia oddechu przed powrotem na własne terytorium. Wywodzące się z Azji Południowej, kabaddi jest również znane jako hu-tu-tu w zachodnich Indiach, ha-do-do we wschodnich Indiach i Bangladeszu, chedu-gudu w południowych Indiach, gudu na Sri Lance i theechub w Tajlandii.

Spekuluje się, że gra powstała w czasach prehistorycznych, kiedy rozwój ludzkiego refleksu był kluczowy dla samoobrony i polowań. Starożytny indyjski poemat epicki Mahabharata, w swojej relacji z legendarnych bitew Kurukshetra, opowiada o operacji wojskowej – skazanym na niepowodzenie rajdzie syna Arjuny, Abhimanyu, na obóz wroga – który został zauważony ze względu na podobieństwo do kabaddi. Przez wiele lat w kabaddi grali uczniowie indyjskich gurukul (szkół wedyjskich prowadzonych przez guru). Choć pojawiły się drobne odmiany, główny cel gry, jakim jest najazd na terytorium wroga, pozostał wspólny.

Podstawowe zasady kabaddi zostały sformalizowane w Indiach na początku XX wieku i opublikowane w 1923 roku. Gra otrzymała międzynarodową ekspozycję, gdy został zademonstrowany przez Amravati-based organizacji sportowej na Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie w 1936 roku, i został włączony jako wydarzenie w indyjskich Igrzyskach Olimpijskich odbywających się w Kalkucie (obecnie Kolkata) dwa lata później. Po jej utworzeniu w 1950 roku, Indyjska Federacja Kabaddi organizowała krajowe mistrzostwa dla mężczyzn od 1952 roku i dla kobiet od 1955 roku. Pod koniec XX wieku popularność kabaddi zaczęła wykraczać poza granice Indii, między innymi dzięki wysiłkom Amatorskiej Federacji Kabaddi Indii, która powstała w 1972 roku. W tym samym roku kabaddi zostało uznane za narodową grę Bangladeszu. Wraz z ustanowieniem w 1978 roku Azjatyckiej Amatorskiej Federacji Kabaddi, zorganizowano regionalne mistrzostwa, a krajowe zespoły kabaddi zaczęły rywalizować w Igrzyskach Azjatyckich w 1990 roku.

Do początku XXI wieku międzynarodowa rywalizacja zazwyczaj obejmowała siedmiu graczy na zespół występujących na prostokątnym boisku, chociaż inne style (takie jak „okrągłe” kabaddi) pozostały popularne w Indiach i innych miejscach. Pierwszy Puchar Świata Kabaddi, wystawiony w Bombaju w 2004 roku, gościł drużyny narodowe z Azji, Europy i Ameryki Północnej.

.