John Legend

John Legend przez kilka lat pozostawał w cieniu, zanim rozpoczął swój wielotorowy atak na przemysł rozrywkowy. Wkrótce po tym, jak zdobył pierwsze szlify, grając na pianinie w przeboju Lauryn Hill „Everything Is Everything” (1999), piosenkarz i autor tekstów udzielał się w nagraniach takich artystów jak Jay-Z i Janet Jackson, zapewnił sobie kontrakt z wytwórnią Kanye Westa i zadebiutował albumem Get Lifted (2004). Album ten uczynił z Legenda muzyka, który zdobył wiele platynowych nagród Grammy, a dopiero zaczynał swoją karierę, nie ograniczony ani nie obciążony nagrodą dla najlepszego nowego artysty, przyznawaną przez Recording Academy. Wśród szeregu charakterystycznych i eleganckich albumów, Once Again (2006), Wake Up! (2010), Darkness and Light (2016) i Bigger Love (2020), Legend – jako kompozytor, aktor i producent – doskonale radzi sobie na ekranie i scenie. Jego triumfy obejmują nagrodzony Oscarem „Glory” (za Selmę), nagrodzony Emmy „Jesus Christ Superstar Live in Concert” oraz nagrodzoną Tony produkcję „Jitney”. Jest jednym z pierwszych 15 artystów rozrywkowych i pierwszym Afroamerykaninem, który zdobył wszystkie cztery główne nagrody show-biznesu.

Urodzony John Stephens, John Legend zaczął śpiewać gospel i grać na pianinie jako młody człowiek w rodzinnym Springfield, Ohio. Opuścił swój rodzinny stan w wieku 16 lat, aby uczęszczać na Uniwersytet Pensylwanii i kierował Counterparts, szkolną koedukacyjną grupą a cappella. Nie będąc jeszcze nastolatkiem, Stephens został poproszony przez Lauryn Hill z zespołu Fugees o zagranie na fortepianie w utworze „Everything Is Everything”, który w 1999 roku trafił do Top 40 popowych przebojów. Po ukończeniu college’u Stephens przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie zdobył popularność występując w nocnych klubach i wydając własnym sumptem płyty John Stephens, Live at Jimmy’s Uptown, Live at SOB’s i Solo Sessions, Vol.1: Live at the Knitting Factory. Te nagrania z lat 2000-2004 ugruntowały trwającą przez całą karierę współpracę z producentem Dave’em Tozerem. Na dwóch ostatnich płytach znalazł się John Legend, pseudonim Hill dla jej najemnika. Pseudonim ten utkwił w pamięci. Legend stał się jednocześnie poszukiwanym muzykiem sesyjnym, wokalistą i autorem tekstów, który w latach 2003-2004 udzielał się na albumach wielu artystów, w tym Black Eyed Peas i will.i.am, Twista, Jay-Z, Janet Jackson, Slum Village, Talib Kweli i Estelle.

Niektóre z tych wspólnych nagrań, oprócz Legend wzmocniony remix Alicia Keys „If I Ain’t Got You,” zaangażowany Kanye West, który podpisał Legend do jego Columbia-affiliated GOOD Music. Legend zadebiutował w sierpniu 2004 roku z utworem „Used to Love U”, który dotarł do 32 miejsca na liście przebojów R&B/hip-hop i wbił się na 74 miejsce Hot 100. Pełnowymiarowy album Get Lifted pojawił się w ostatni wtorek tego samego roku – pomiędzy świętami, co zazwyczaj jest okresem suchym dla nowych wydawnictw – i osiągnął szczyt na czwartym miejscu listy Billboard 200, jednocześnie zajmując pierwsze miejsce na liście R&B/hip-hop. Album był już platynowy, zanim w kwietniu 2005 roku ukazał się jego największy singiel, fortepianowo-głosowa ballada „Ordinary People”, popowy przebój numer 24, wyprodukowany i napisany wspólnie z will.i.amem. Get Lifted przyniosło Legendowi trzy pierwsze nagrody Grammy: Best R&B Album, Best New Artist i Best R&B Male Vocal Performance (za „Ordinary People”).

Once Again, drugi właściwy album Legenda, otrzymał bardziej korzystną datę wydania w czwartym kwartale. Zachowując wkład Westa i will.i.am oraz dodając Raphael Saadiq i Sa-Ra do mieszanki, album pojawił się w październiku 2006 roku, osiągnął podobne wyniki na listach przebojów jak debiut i szybko uzyskał platynowy certyfikat – wskazując, że oznaczenie Best New Artist nie będzie pocałunkiem śmierci dla artysty. Chociaż główny singiel „Save Room” odniósł większy sukces komercyjny, druga strona A albumu, „Heaven”, przyniosła Legendowi ponowne zwycięstwo w kategorii Najlepszy Męski Wokalista R&B. W tym samym roku, on, Joss Stone i Van Hunt wzięli nagrodę za grupowe wykonanie R&B Grammy za „Family Affair,” ich wkład do albumu Sly & the Family Stone tribute.

Pomiędzy właściwymi studyjnymi LP, Live from Philadelphia został wydany na początku 2008 roku i spacyfikował fanów do tego października, kiedy Legend wydał stylistycznie awanturniczy, bardziej popowy Evolver. Jego trzeci z rzędu numer jeden wśród albumów R&B/hip-hopowych, zawierał jego pierwszy platynowy singiel i drugi przebój Top Ten R&B/hip-hopu, rozkręcający się „Green Light”, z udziałem André 3000 pośród krzykliwych syntezatorów w miejsce oczekiwanego przez Legenda fortepianu. Kilka miesięcy później Legend zdobył kolejną nagrodę Grammy za najlepsze wykonanie R&B przez duet lub grupę z wokalem, tym razem za pracę nad „Stay with Me (By the Sea)” Ala Greena.

Legend rozpoczął następną dekadę z kolejną zmianą kursu, trzymając się swojego dwuletniego harmonogramu studyjnych LP. Wake Up!, na którym był wspierany przez The Roots, został wydany we wrześniu 2010 roku z coverami wciąż aktualnych, społecznie świadomych piosenek, takich jak Harold Melvin & the Blue Notes „Wake Up Everybody” i Donny Hathaway „Little Ghetto Boy.” W lutym następnego roku album zdobył nagrodę Grammy za najlepszy album R&B, a cover Mike’a Jamesa Kirklanda „Hang On in There” zdobył nagrodę za najlepsze tradycyjne wykonanie R&B. Podczas tej samej ceremonii Legend zwyciężył również jako współautor utworu „Shine” Estelle, nagrodzonego w kategorii Best R&B Song. Estelle była pierwszą artystką, która podpisała kontrakt z Homeschool Records Legenda, jego krótko działającą butikową wytwórnią dystrybuowaną przez Atlantic.

Po trasie z Sade i wykonaniu „Tonight (Best You Ever Had)”, platynowego dodatku do ścieżki dźwiękowej filmu Think Like a Man, Legend ukończył Love in the Future, dla którego nadal pisał i produkował z Kanye Westem i Dave’em Tozerem, i zaangażował dużą ekipę wspierającą, która obejmowała Q-Tip, Ali Shaheed Muhammad, Hit-Boy i Rick Ross. Wydany we wrześniu 2013 roku, Love in the Future stał się piątym z rzędu wydawnictwem, które osiągnęło szczyt w pierwszej dziesiątce listy Billboard 200. Album wygenerował również pierwszy popowy hit Legenda, „All of Me” – kolejną balladę z fortepianem/głosem – która osiągnęła szczyt w maju 2014 r., ale sprzedała się tak dobrze, że znalazła się wśród pięciu najlepiej sprzedających się singli roku, otrzymując certyfikat ośmiokrotnej platyny. Pod koniec roku wydał singiel „Glory”. Napisany i nagrany z Commonem na ścieżkę dźwiękową filmu „Selma” w reżyserii Avy DuVernay, utwór zdobył na początku 2015 roku Oscara za Najlepszą Piosenkę Oryginalną, a na początku 2016 roku zdobył nagrodę Grammy za Najlepszą Piosenkę Napisaną dla Mediów Wizualnych. Pomiędzy tymi wyróżnieniami, Legend zdobył swój największy smash jako artysta fabularny z „Like I’m Gonna Lose You”, multi-platynowym, numerem osiem hitem pop z Meghan Trainor na czele.

Legend poświęcił więcej czasu na telewizję i film. Był współzałożycielem Get Lifted Film Co, który w 2016 roku stał za dramatem biograficznym Southside with You i serialem dramatycznym Underground. Pierwszy z nich zawierał muzykę Legenda, podczas gdy drugi angażował go jako producenta wykonawczego. Ponadto zagrał główną rolę w musicalu La La Land, który odniósł ogromny sukces. W grudniu 2016 roku Legend wydał swój piąty studyjny album Darkness and Light, będący zwieńczeniem wyjątkowo pracowitego roku 2016. W przeciwieństwie do czterech poprzednich pełnych albumów, jego produkcją zajęła się prawie całkowicie jedna osoba, Blake Mills, którego kształtowanie Alabama Shakes „Sound & Color” zainspirowało Legenda do nawiązania kontaktu. Legend otrzymał wsparcie w pisaniu tekstów od Millsa, Johna Ryana i Willa Oldhama, a także Chance’a the Rappera, Miguela i Brittany Howard z Alabama Shakes, którzy również udzielili się wokalnie. Synteza gospel, folk, R&B i dorosłego popu, weszła na listę Billboard 200 z numerem 14, a na wykresie R&B/hip-hop osiągnęła szczyt na piątym miejscu, promowana przez certyfikowany złotem, numer 23 popowy hit „Love Me Now.”

Kontynuując pracę związaną ze sceną, Legend współprodukował broadwayowską rewię Jitney Augusta Wilsona, która w 2017 roku zdobyła nagrodę Tony za Best Revival of a Play. Wyprodukował również i wystąpił w Jesus Christ Superstar Live in Concert. Wyemitowany w kwietniu 2018 roku, zdobył nagrodę Primetime Emmy w kategorii Outstanding Variety Special (Live), dzięki czemu Legend znalazł się wśród pierwszych 15 – i pierwszych Afroamerykanów – którzy wygrali co najmniej jedną Emmy, Grammy, Oscara i Tony. Jego pierwszy świąteczny album, wyprodukowany przez Raphaela Saadiqa A Legendary Christmas, ukazał się w październiku 2018 roku i zdobył nominację do nagrody Grammy w kategorii Best Traditional Pop Vocal Album. Piosenkarz zdobył również drugą nominację do nagrody Grammy w kategorii Best Rap/Sung Performance za swój wkład w utwór „Higher” DJ Khaleda. W czerwcu 2020 roku, krótko po tym, jak zakończył swój trzeci sezon jako trener w The Voice, Legend wydał Bigger Love, zestaw feel-good z Charlie Puth, Anderson .Paak i Rapsody wśród swoich pierwszych współpracowników.