Instrument muzyczny Oud

Instrument Oud

W pochodzeniu arabskim, Oud jest uważany za „króla instrumentów”. Przyjmuje się, że nazwa al-oud pochodzi od arabskiego „the wood” i dotarła do Europy przez Afrykę Północną. Nie będzie niczym złym stwierdzenie, że w języku arabskim, oud jest uważany za najstarszy instrument muzyczny. W rzeczywistości jest to najbardziej centralny instrument w bliskowschodniej tradycji muzycznej. Niektórzy uważają, że jest on przodkiem faraońskiego egipskiego Nefera, inni zaś, że instrument ten jest przodkiem starożytnego perskiego barbata. Poza tym, oud jest również znany jako przodek europejskiej lutni.

Design of the Oud

Dźwięk oud wibruje wewnątrz jego wydrążonego ciała. Jest on zbudowany z zaokrąglonego grzbietu, który jest zamknięty płytą rezonansową, płaskim arkuszem drewna, podczas gdy jego tylna strona jest wykonana z 15-25 pasków drewna. Zazwyczaj, otwarta strona tylnej części jest znana jako rozeta.
Istnieją głównie 2 charakterystyczne cechy tego instrumentu muzycznego – jedna to jego gruszkowaty korpus, a druga to szyjka bez strun. Z drugiej strony, korpus tego instrumentu posiada 1-3 otwory dźwiękowe, które zazwyczaj są ozdobione purflingiem. Zdobienie to jednak nigdy nie wpływa negatywnie na jakość brzmienia. Korpus oudu wygląda zwykle jak duża tykwa i zbudowany jest z rozbudowanego systemu cienkich drewnianych klepek. Górna część tego instrumentu z drugiej strony jest wykonana z jasnego drewna.

Oud Defining Features

Some z definiujących cech tego instrumentu są następujące:

• String- ten instrument składa się z 11 strun. Wśród nich 10 strun jest sparowanych razem, podczas gdy najniższa struna pozostaje pojedyncza.
• Peg box- od szyjki oud, peg box jest wygięty do tyłu pod kątem 45-90°.
• Otwory dźwiękowe- ten instrument zazwyczaj ma 1-3 owalne lub okrągłe otwory dźwiękowe.
• Korpus- korpus oud ma żłobkowany i przypominający misę tył.

To są niewątpliwie jedne z najważniejszych cech tego wspaniałego instrumentu muzycznego, Oud.

.