Imperializm i darwinizm społeczny

Walka o byt pojawia się, gdy produkuje się więcej jednostek niż ziemia może utrzymać. W każdym przypadku jednostka konkuruje z innym gatunkiem, fizycznymi warunkami życia lub, co najważniejsze, z innym członkiem tego samego gatunku (Darwin. str. 63). Karol Darwin i jego radykalne idee dotyczące doboru naturalnego wywołały natychmiastowe kontrowersje w Wielkiej Brytanii. Jednak w miarę jak klasa wyższa zaczęła przyswajać jego idee jako uznaną siłę nauki, zastosowała je do ekonomii, społeczeństwa i polityki, tworząc darwinizm społeczny. Teoria ewolucji Darwina przedstawiona w O pochodzeniu gatunków została zmanipulowana i zastosowana do społeczeństwa ludzkiego, by usprawiedliwić imperializm i rasizm. Walka organizmów o byt wyjaśnia, dlaczego cechy niektórych gatunków …pokaż więcej treści…
Spencer i inni „darwiniści społeczni” stali się silnymi lobbystami na rzecz ekonomii leseferystycznej. Uważali oni, że aby Wielka Brytania mogła przekształcić się w społeczeństwo przemysłowe, przedsiębiorstwa muszą mieć możliwość działania przy niewielkiej ingerencji rządu. Spencer był wpływowy w zastosowaniu idei Darwina do ewolucji społecznej, odnosząc jego teorie o konkurencji między gatunkami do życia społecznego, uzasadniając ukuty przez siebie termin „przetrwanie najlepiej przystosowanych”. Rosnąca przepaść między bogatymi i biednymi w Wielkiej Brytanii była nie tylko usprawiedliwiana przez darwinizm społeczny i ideę „przetrwania najlepiej przystosowanych”, ale wręcz wspierana. W celu zapewnienia, że Wielka Brytania składa się wyłącznie z pracowitych, zmotywowanych i inteligentnych ludzi, Spencer i inni darwiniści społeczni walczyli o zaprzestanie udzielania pomocy społecznej. Redystrybucja zasobów od najbardziej sprawnych członków do najmniej sprawnych naruszałaby naturalny porządek i pozwalała na przedłużanie życia mniej sprawnych członków, zachęcając do lenistwa i nagradzając niewykwalifikowanych. Spencer popierał niewielką ingerencję rządu, aby „niezdolni” nie otrzymywali pomocy społecznej, aby nie zapobiegać ich wymieraniu. On używa bardzo ostrego języka w próbie uzasadnienia abet śmierci sierot, wdów, mniejszości i chorych w Social Statistics. Zgodnie z Spencer, jego słowa tylko „wydają się trudne”, ale kiedy …pokazać więcej treści …
Overlooking zubożałe i złośliwe tubylców, Brytania widziała Indie jako doskonałą okazję do samolikwidacji i imperializmu. W środku straszliwej klęski głodu w Indiach, Wielka Brytania wkroczyła z wysiłkami, aby „ucywilizować” kraj. Oprócz narzuconej Indiom polityki gospodarczej, misjonarze starali się zmienić Indie również pod względem kulturowym. Ich celem było przekształcenie Hindusów w „Brązowych Anglików”, dając im ostatecznie wszystkie umiejętności potrzebne do osiągnięcia wolności i samodzielnego utrzymania kraju (Wasson 190). Brytyjczycy nie tylko dążyli do odtworzenia tej samej sytuacji ekonomicznej i społecznej, co w Wielkiej Brytanii, ale także starali się szerzyć angielską kulturę i religię. Jednak Indie nie chciały ani nie prosiły o pomoc od Wielkiej Brytanii, co doprowadziło do napięć, które w końcu przerodziły się w protesty i brutalną wojnę o niepodległość. Darwinizm społeczny zaszczepił w umysłach Brytyjczyków wrażenie empirycznej dominacji i wyższości, co sprawiło, że czuli się zobowiązani do ingerencji w Indiach i innych walczących krajach. Patrząc wstecz, wydaje się, że Wielka Brytania sprowadziła na Indie tylko więcej tragedii, patrząc, jak miliony Hindusów umierały z głodu w XIX wieku. Wielka Brytania nie udzieliła prawie żadnej pomocy zubożałym, głodującym Hindusom, gdyż zabraniały tego leseferystyczna ekonomia i ideały darwinizmu społecznego. Brytyjczycy