Immediate Instillation of Mitomycin C Post-TURBT May Benefit All Patients with Bladder Cancer

Natychmiastowe, pojedyncze podanie mitomycyny C (MMC) po resekcji przezcewkowej (TURBT) może zmniejszyć ryzyko nawrotu u pacjentów z niemięśniowym inwazyjnym rakiem pęcherza moczowego (NMIBC), niezależnie od ich grupy ryzyka prognostycznego, jak wynika z badania opublikowanego w Urologic Oncology.1

Poprzednia metaanaliza sugerowała, że natychmiastowe podanie chemioterapii po operacji może nie przynieść korzyści wszystkim pacjentom z NMIBC, co doprowadziło do aktualizacji wytycznych Europejskiego Towarzystwa Urologicznego (EAU), które zaleciło, aby pacjenci z wcześniejszym nawrotem większym niż 1 na rok i wynikiem 5 lub większym w skali EORTC nie otrzymywali już tej interwencji. Poprzednie zalecenia opierały się na starszym badaniu, które nie odpowiadało już nowym grupom ryzyka EAU; co skłoniło do ponownej oceny przy użyciu tych samych kryteriów.

W tym retrospektywnym badaniu badacze przeklasyfikowali pierwotną prospektywną kohortę 2243 pacjentów z NMIBC do grup niskiego, pośredniego lub wysokiego ryzyka zgodnie z definicjami EAU i obliczyli nową punktację EORTC w celu oceny efektu leczenia. W poprzednim badaniu pacjenci byli losowo przydzielani do otrzymania pojedynczej, natychmiastowej (w ciągu 24 godzin) lub pojedynczej, opóźnionej (2 tygodnie po TURBT) iniekcji MMC 40 mg; pacjenci, którzy zostali pierwotnie zaklasyfikowani do grupy pośredniego lub wysokiego ryzyka, otrzymywali dodatkowe adiuwantowe iniekcje.

W oparciu o dostępne dane 83% pacjentów zostało ponownie zaklasyfikowanych do grup ryzyka EAU, a 48% otrzymało nową punktację EORTC dotyczącą nawrotu choroby.

Wyniki wykazały, że nawrót choroby wystąpił u 296 z 1048 pacjentów, którzy otrzymali natychmiastową instylację w porównaniu z 407 z 1195, którzy otrzymali opóźnioną instylację. Czas do wystąpienia nawrotu (TTR) był istotnie wydłużony wśród pacjentów, którzy otrzymali natychmiastową MMC (P < .001), co stanowiło zmniejszenie ryzyka o 25% w porównaniu z pacjentami, którzy otrzymali opóźnioną instillację (hazard ratio, 0,75; 95% CI, 0,64-0,8; P < .001).

Pacjenci, którzy otrzymali natychmiastową instillację nie mieli żadnych istotnych różnic w efekcie leczenia, niezależnie od zakwalifikowania ich do grupy niskiego, pośredniego lub wysokiego ryzyka.

Autorzy doszli do wniosku, że „efekt leczenia natychmiastowego podania MMC nie różni się istotnie w żadnej z podgrup. Na podstawie tych wyników nie należy a priori wstrzymywać się z natychmiastowym podaniem MMC po TURBT.”

.