Harvard Natural Sciences Lecture Demonstrations

Selekcja zamontowanych widelców stroikowych i gumowego młotka.

Jak to działa:

Każdy widelec stroikowy jest zamontowany na drewnianej skrzynce dźwiękowej, aby wzmocnić dźwięk (są one bardzo trudne do usłyszenia bez skrzynki). Mikrofon/przedwzmacniacz/skop może być użyty do wizualnej demonstracji czystej sinusoidalnej fali dźwiękowej. Dodatkowo, analizator częstotliwości pokazuje pojedynczy składnik częstotliwości (jednakże, jeśli wzmocnienie jest wysokie, można również zobaczyć składowe częstotliwości wynikające z rezonansów pudełka dźwiękowego lub harmonicznych widełek stroikowych, jeśli zostały one zbyt mocno uderzone). Jeden z widełek stroikowych 256 Hz jest również regulowany pod względem częstotliwości, tak że bity mogą być słyszalne, gdy jest on odtwarzany jednocześnie ze zwykłym widelcem 256 Hz. Alternatywnie, bity mogą być wytwarzane przez szybkie odchodzenie od klasy w kierunku tablicy z widelcem stroikowym w ręku. Równocześnie oddalające się i zbliżające (poprzez odbicie od tablicy) tony widelca zakłócają się i wytwarzają bity (z punktu widzenia uczniów). Poniższa tabela zawiera listę różnych częstotliwości, które mamy do dyspozycji wraz z komentarzami.

.

.

.

* Nuty te są oparte na Skali Naukowej lub Diatonicznej, w której C3=256, co sprawia, że obliczenia są proste. Równomiernie temperowana Skala Chromatyczna ma A3=440, co daje C3=261.63 Nuty skali są różnie oznaczane w różnych krajach. Ponieważ zostały wyprodukowane we Francji, te widełki stroikowe mają francuskie napisy; pierwsze sześć nut nosi nazwy nadane przez mnicha Guya z Aresso w 1026 roku. Są to początki słów, które występują w hymnie na cześć św. Jana Chrzciciela i są następujące: ut, re, mi, fa, sol, la. Siódma sylaba, si, została dodana w 1684 roku przez Lemaire’a. We Włoszech do zostało zastąpione ut, ponieważ było łatwiejsze do wymówienia w śpiewie. W Anglii nuty zostały nazwane od pierwszych liter alfabetu. W Niemczech, H jest zastąpiony przez B.

Widelec stroikowy został wynaleziony przez Johna Shore’a, trębacza w służbie Jerzego I w Anglii, w 1711 roku, prawie trzysta lat temu. Rezonansowa obudowa została dodana później przez francuskiego producenta instrumentów, Marloye. Dobry widelec do strojenia będzie „dzwonił” przez kilka minut. Wymaga to specjalnego stopu metali (zwykła stal na przykład nie zadziała). Nowoczesne widełki stroikowe są zazwyczaj wykonane z twardego stopu aluminium. Większość z naszych nie jest aluminiowa i została wykonana w latach 50-tych XIX wieku przez Dr. Rudolpha Koeniga (są one zapisane jego inicjałami) i sprzedawana przez Marloye & Co. w Paryżu (własność teścia Koeniga). Nie trzeba dodawać, że te widełki stroikowe są bezcennymi antykami i powinny być traktowane jako takie. Wydaje się, że były one dość cenione, nawet gdy nowe, jak wynika z tego cytat z Sound and Music, przez J.A. Zahm (McClurg & Co., Chicago, 1892): „Wykonanie doskonałego instrumentu – szczególnie jeśli tym instrumentem jest widelec stroikowy lub syrena falowa – jest dla Dr. Koeniga pracą z miłości. To właśnie z tego powodu widełki stroikowe, które noszą jego pieczęć, są tak powszechnie poszukiwane, a gdy są zabezpieczone, są tak wysoko cenione.”
Zauważysz, że częstotliwości mają jednostki vs (wibracje/sek), a liczba wskazuje liczbę wibracji od punktu równowagi, a nie nasze dzisiejsze liczenie częstotliwości, które jest cykli/sekundę (cps). Tak więc, wpisana liczba jest w rzeczywistości dwukrotnością częstotliwości widelca stroikowego.

.