Halucynacje a urojenia – na czym polega różnica?

Deluzje są objawem niektórych zaburzeń psychicznych, takich jak schizofrenia, zaburzenie urojeniowe, zaburzenie schizoafektywne i zaburzenie schizofreniczne. Halucynacje, z drugiej strony, zwykle pojawiają się tylko u osób ze schizofrenią lub zaburzeniem psychotycznym.

Deluzje

Deluzje to fałszywe lub błędne przekonania, które zwykle wiążą się z błędną interpretacją postrzegania lub doświadczeń. Ich treść może obejmować różnorodne tematy (np. prześladowcze, odniesienia, somatyczne, religijne lub grandiose).

Urojenia prześladowcze są najczęstsze; osoba wierzy, że jest dręczona, śledzona, oszukiwana, szpiegowana lub wyśmiewana. Urojenia odniesienia są również powszechne; osoba wierzy, że pewne gesty, komentarze, fragmenty książek, gazet, teksty piosenek lub inne wskazówki środowiskowe są skierowane specjalnie do niej.

Różnica między urojeniem a silnie utrzymywaną ideą jest czasami trudna do wykonania i zależy częściowo od stopnia przekonania, z jakim przekonanie jest utrzymywane pomimo wyraźnych sprzecznych dowodów dotyczących jego prawdziwości.

Ale dziwaczne urojenia są uważane za szczególnie charakterystyczne dla schizofrenii, „dziwaczność” może być trudna do oceny, szczególnie w różnych kulturach. Urojenia są uważane za dziwaczne, jeśli są wyraźnie nieprawdopodobne i niezrozumiałe oraz nie wynikają ze zwykłych doświadczeń życiowych. Przykładem dziwacznego urojenia jest przekonanie osoby, że ktoś obcy usunął jej organy wewnętrzne i zastąpił je organami kogoś innego, nie pozostawiając przy tym żadnych ran ani blizn. Urojenia, które wyrażają utratę kontroli nad umysłem lub ciałem są ogólnie uważane za dziwaczne; obejmują one przekonanie osoby, że jej myśli zostały zabrane przez jakąś siłę zewnętrzną („wycofanie myśli”), że obce myśli zostały wprowadzone do jej umysłu („wprowadzenie myśli”), lub że jej ciało lub działania są oddziaływane lub manipulowane przez jakąś siłę zewnętrzną („urojenia kontroli”).

Przykładem urojenia niebizarre jest fałszywe przekonanie osoby, że jest ona obserwowana przez policję.

Halucynacje

Halucynacje mogą występować w każdej modalności sensorycznej (np, słuchowe, wzrokowe, węchowe, smakowe i dotykowe), ale halucynacje słuchowe są zdecydowanie najczęstsze. Halucynacje słuchowe są zwykle doświadczane jako głosy, znajome lub nieznane, które są postrzegane jako odrębne od własnych myśli danej osoby.

Halucynacje muszą wystąpić w kontekście wyraźnego sensorium; te, które występują podczas zasypiania (hipnagogiczne) lub budzenia się (hipnopompiczne) są uważane za mieszczące się w zakresie normalnego doświadczenia.

Odosobnione doświadczenia słyszenia swojego imienia lub doświadczenia, którym brakuje jakości zewnętrznego postrzegania (np, szum w głowie) również nie powinny być uważane za objawy schizofrenii lub innych zaburzeń psychotycznych.

Halucynacje mogą być normalną częścią doświadczenia religijnego w pewnych kontekstach kulturowych. Niektóre rodzaje halucynacji słuchowych (tj. dwa lub więcej głosów rozmawiających ze sobą lub głosy utrzymujące bieżący komentarz na temat myśli lub zachowania danej osoby) zostały uznane za szczególnie charakterystyczne dla schizofrenii.

Ten artykuł gościnny pierwotnie ukazał się na PsychCentral.com: What’s the Difference Between a Delusion and a Hallucination? by American Psychiatric Association.