Gwiazda Indii (klejnot)

Mineralog i ekspert Tiffany gem George Kunz (1856-1932) został zamówiony przez bogatego finansistę J.P. Morgana (1837-1913), aby zdobyć imponującą kolekcję klejnotów na wystawę na wystawie w Paryżu w 1900 roku; Gwiazda Indii była wśród kamieni, które Kunz pozyskał. Gwiazda Indii to ogromny, niebieski szafir gwiaździsty o wadze 563,35 karatów. Jest on szlifowany w formie kaboszonu. Oficer armii brytyjskiej przywiózł go do Londynu, gdzie został oszlifowany przez Alberta Ramsaya około 1905 roku. Morgan podarował Gwiazdę Indii wraz z resztą kolekcji do Amerykańskiego Muzeum Historii Naturalnej. Poza pochodzeniem ze Sri Lanki, historia klejnotu przed jego nabyciem do tej kolekcji jest nieznana. Kunz napisał w 1913 roku, że Gwiazda Indii „ma mniej lub bardziej nieokreślony historyczny zapis około trzech stuleci”.

Na 29 października 1964 roku, słynny kamień wielkości piłki golfowej został skradziony, wraz z kilkoma innymi klejnotami uwagi, w tym Midnight Star, DeLong Star Ruby i Eagle Diamond. Złodzieje odblokowali okno w łazience podczas godzin otwarcia muzeum, weszli tej nocy i odkryli, że szafir był jedynym klejnotem w kolekcji chronionym przez alarm – a bateria do tego była martwa. Skradzione kamienie zostały wycenione na ponad 400 000 dolarów. W ciągu dwóch dni sprawcy zostali aresztowani: Jacka Murphy’ego (znanego również jako „Murph the Surf”), Allena Kuhna i Rogera Clarka; jednak klejnoty zostały już przekazane. W styczniu 1965 roku, w ramach starań o złagodzenie kary, Kuhn doprowadził władze do skrytki autobusowej w Miami, gdzie odzyskano nieubezpieczoną Gwiazdę Indii i kilka innych skradzionych kamieni.

.