Great Automotive Failures: Volkswagen 411/412

>
Wolkswagen Typ 4 był prawdopodobnie najwcześniejszym sygnałem świadczącym o tendencji firmy do przechodzenia do bardziej zaawansowanych segmentów rynku. Pomimo zamiarów VW, aby znaleźć ewentualny zamiennik dla Beetle’a Typu 1 z modelem Typu 3, Beetle nadal sprzedawał się doskonale dzięki swojej reputacji ekonomicznego, niezawodnego i niedrogiego samochodu. Typ 3 nie odniósł sukcesu jako zamiennik, ale pokazał Volkswagenowi, że istnieje rynek dla bardziej wyrafinowanych pojazdów w jego linii modelowej. Model 411 został wprowadzony pod koniec 1968 roku jako samochód średniej wielkości, który miał być krokiem naprzód w stosunku do Typu 3. W kategoriach nowoczesnej linii modelowej Volkswagena, można myśleć o Typ 4 jako najwcześniejszy poprzednik Passata, podczas gdy Typ 3 był bardziej jak poprzednik Jetta.

The 411 był pierwszym VW, aby z dala od belki skrętnej konfiguracji zawieszenia, o MacPherson strun z przodu, i sprężyny śrubowe z tyłu. Również zauważalnie, był to pierwszy samochód produkcyjny z firmy, który był dostępny z czterema drzwiami. Style nadwozia obejmowały dwu- i czterodrzwiowy fastback, jak również wersję wagonową, powszechnie nazywaną „Squareback”.

While VW’s traditional rear-engined and air-cooled powerplant design remained, a completely new engine made it’s debut with the introduction of the 411. Był on ogólnie większy i miał pojemność 1,7 litra. Podobnie jak w przypadku silnika Typu 3 (który był zasadniczo taki sam jak w Beetle), nowy Typ 4 miał wentylator chłodzący zamontowany bezpośrednio przy wale korbowym. Umożliwiło to znacznie obniżenie pokładu nad silnikiem, co pozwoliło na obniżenie podłogi bagażnika. Po wprowadzeniu na rynek silnik Typu 4 otrzymał elektroniczny wtrysk paliwa firmy Bosch, co było dużym postępem technologicznym dla stosunkowo niedrogiego samochodu w tamtych czasach. Silnik ten został przeniesiony do gamy autobusów, a także zastosowany w czterocylindrowych modelach Porsche 914. W Type 4, jednak, wydajność nie była dokładnie gwiezdne, zwłaszcza jeśli wyposażone w opcjonalne trzy-biegowa automatyczna skrzynia biegów.

The 411 nie był zły samochód. Był typowo solidny, jak to VW, niezawodny i dość praktyczny. Jednak jego największym problemem był koszt. Inni producenci oferowali podobnie wyposażone modele za znacznie mniej pieniędzy i prawdopodobnie ogólnie lepszą wartość. Sprzedaż raczej nie kwitła. Być może VW miał nadzieję, że ci, którzy kupili Beetle’a jako pierwszy samochód lub jako podstawowy środek transportu, w końcu przesuną się w górę rynku w ramach marki. Jednak być może nazwa VW nie była jeszcze tym, co ludzie chcieli mieć na droższym samochodzie. Co więcej, zaledwie dwa lata po wprowadzeniu Typu 4, VW rozpoczął sprzedaż modelu K70 – dawnego projektu NSU – który był napędzany silnikiem przednim, miał napęd na przednie koła i wyglądał bardziej tradycyjnie niż nieco dziwaczny 411. Ani 411, ani K70 nie odniosły jednak wielkiego sukcesu marketingowego. (K70 jest oczywiście, zupełnie inna historia)

W próbie odświeżenia Typ 4, 412 został odsłonięty w 1972 roku. Pojemność skokowa silnika została teraz zwiększona do 1,8 litra, a przód został zmieniony na nowy projekt reflektorów i nosa. Sprzedaż pozostała słaba. W całym okresie eksploatacji wyprodukowano mniej niż 368 000 egzemplarzy 411 i 412 w porównaniu z ponad dwoma milionami egzemplarzy Type 3 i ponad 15 milionami niemieckich Beetlesów Type 1.

Do 1974 roku VW w pełni wykorzystał przejęcie Auto Union/Audi/DKW i NSU. Nowy Passat był znacznie nowocześniejszym pojazdem niż Typ 4, wyposażonym w napęd na przednie koła, czterocylindrowy silnik chłodzony wodą pochodzący z Audi oraz wyrazistą, nowoczesną stylistykę opracowaną przez Giugiaro. Typ 4s i 3s po cichu zaprzestały produkcji i był to początek końca ery chłodzonej powietrzem w Volkswagenie.
Bez wątpienia najbardziej udaną częścią projektu Typ 4 był silnik. Żył dalej w Porsche 914 do 1976 roku i jednoroczny tylko 912E (rynek amerykański) i wreszcie w VW Bus i Transporter modele do 1982 roku, kiedy to został następnie bardzo zmodyfikowany do chłodzenia wodą i stał się „Wasserboxer”.

.