Ganoderma lucidum

Historia taksonu Ganoderma lucidum jest związana z historią powstania Ganoderma jako rodzaju. Karsten po raz pierwszy opisał Ganodermę w 1881 roku i włączył do rodzaju tylko jeden gatunek, G. lucidum (Curtis) Karst. Wcześniej była ona nazywana Boletus lucidus Curtis (1781), a następnie Polyporus lucidus (Curtis) Fr. (1821). Patouillard zrewidował rodzaj Ganoderma Karstena, włączając do niego wszystkie gatunki z pigmentowanymi zarodnikami, przylegającymi rurkami i laccate crusted pilei, co w jego monografii z 1889 roku dało w sumie 48 gatunków zaliczonych do rodzaju Ganoderma.

Pomimo tego uznania dodatkowych gatunków i kolejnych odkryć nowych gatunków Ganoderma, takich jak 17 nowych gatunków północnoamerykańskich zidentyfikowanych przez Murrilla Northa w 1902 roku, taksonomia gatunków Ganoderma pozostała chaotyczna, a nazwa gatunkowa Ganoderma lucidum jest nadal używana w odniesieniu do większości gatunków Ganoderma laccata, w tym powszechnie błędnie identyfikowana jako Ganoderma lingzhi (znana również jako grzyb reishi (Japonia) lub lingzhi/ling chih (Chiny)), poszukiwany czerwony, laccata gatunek Ganoderma używany w tradycyjnej medycynie azjatyckiej. Należy zauważyć, że G. lucidum nie jest synonimem G. lingzhi i nie należy do tego samego kladu: w oparciu o molekularne analizy filogenetyczne, G. lucidum jest bliżej spokrewniona z północnoamerykańskimi gatunkami Ganoderma tsugae i Ganoderma oregonense niż z G. lingzhi, którego taksony siostrzane obejmują Ganoderma curtisii i Ganoderma ravenelii.

Te analizy genetyczne testowały hipotezy koncepcji gatunkowej w celu określenia, w jaki sposób lakowate taksony Ganoderma są ze sobą powiązane. Jedno z takich badań wykazało istnienie sześciu głównych kladów wśród 29 badanych próbek. Próbki oznaczone jako G. lucidum znajdowały się w pięciu z sześciu kladów, co pokazuje zakres zamieszania wokół identyfikacji gatunków. W innym badaniu uzyskano podobne wyniki, a ponadto wykazano, że Ganoderma resinaceum z Europy i próbka z Ameryki Północnej błędnie oznaczona jako G. lucidum były taksonami siostrzanymi, a także były bliżej spokrewnione ze sobą niż europejskie G. lucidum sensu stricto. Ostatnia wieloogniskowa filogeneza, wykorzystująca ITS, tef, rpb1 i rpb2, ujawniła, że globalna różnorodność lakowatych gatunków Ganoderma obejmuje trzy główne linie. Wyniki te są zgodne z kilkoma wcześniejszymi pracami skupiającymi się głównie na morfologii, geografii i preferencjach żywicielskich, ale ze wsparciem statystycznym oddzielającym taksony europejskie i północnoamerykańskie. Filogenetyczna koncepcja gatunku przy użyciu podejścia multilocus jest obecnie najbardziej solidną i akceptowaną metodą wyznaczania rang gatunkowych dla grzybów.