Entamoeba coli

Trofozoity E. coli można odróżnić dzięki szerokim i zwężającym się pseudopodia. Są one często mylone z E. histolytica z powodu nakładających się rozmiarów. Cysty rozróżnia się poprzez zauważenie ośmiu jąder występujących w postaci dojrzałej.Aby zdiagnozować E. coli, zwykle bada się próbkę kału. Jest to najlepsza metoda sprawdzenia, czy pasożytem jest E. coli, a nie E. histolytica. Zwykle polega to na sprawdzeniu cyst pod względem wielkości, kształtu i liczby jąder. E. coli ma cysty wielkości od 10 do 35 mikrometrów, kształt jest nieregularny, owalny z wyglądem przypominającym muszlę, który jest bardziej jednolity w porównaniu do E. histolytica, i ma do ośmiu jąder w cystach w porównaniu do czterech jąder E. histolytica. Dla niewprawnego oka niedoświadczonych mikrobiologów, „tetranukleatowe cysty Entamoeba coli mogą być mylone z dojrzałymi cystami Entamoeba histolytica” Często „tetranukleatowa cysta Entamoeba coli jest większa niż dojrzała cysta Entamoeba histolytica, może mieć zmienny kształt i ma jądrową chromatynę peryferyjną i kariosom składający się z nieregularnych granulek” w tej kwestii porównania.Aby postawić diagnozę dla jakiegokolwiek gatunku Entamoeba, zwykle tworzy się mokry preparat „poprzez znalezienie charakterystycznych cyst w preparacie barwionym jodyną, metodą stężenia formalno-eterowego lub poprzez wykrycie charakterystycznych trofozoitów w preparacie mokrym lub preparacie barwionym na stałe”, aby zobaczyć, jak mogą wyglądać. Również te plamy trichromu mogą być stosowane do montowania cyst Entamoeba spp.Inne testy mogą być stosowane do diagnozowania Entamoeba spp. Testy te obejmują wykorzystanie metod laboratoryjnych. Niektóre z tych badań laboratoryjnych obejmują: stosowanie mikroskopii świetlnej, metody hodowlane, analizę izoenzymów, testy wykrywania przeciwciał, testy wykrywania antygenów, testy immunochromatograficzne i testy diagnostyczne oparte na DNA. Niektóre zastosowania mikroskopii obejmują również wykorzystanie transmisyjnej mikroskopii elektronowej i skaningowej mikroskopii elektronowej. Zazwyczaj cysty są zamrażane, aby zapewnić, że próbki są łatwiejsze do oglądania w celu porównania Entamoeba spp.Testy diagnostyczne oparte na DNA obejmują wykorzystanie ekstrakcji DNA, PCR, mikromacierzy i metod typowania.Na przykład, jeden test diagnostyczny oparty na DNA, który zmienia sposób, w jaki Entamoeba spp. jest diagnozowana szybciej i dokładniej, jest za pomocą testu „Reverse Line Hybridization Assay”. Głównym celem tego testu jest wykrycie i zróżnicowanie Entamoeba spp. w próbkach kału w celu znalezienia czynnika wywołującego dyzenterię amebową, E. histolytica. Ten test obejmuje wykorzystanie sekwencjonowania genów i sprawdzenie, jakie różne genomy ma każdy z Entamoeba spp. w celu wykrycia śmiertelnej E. histolytica.

.