Emily Dickinson

Większość wierszy Emily Dickenson była stylistycznie nowatorska. Na przykład, zwykle zawierały rymy pochyłe (tj. rymy zbliżone do rymów, które brzmiały dobrze, ale nie były technicznie rymami), nie posiadały tytułów i wykorzystywały idiosynkratyczną interpunkcję. Jednym z jej ulubionych tematów była nieśmiertelność. Większość życia spędziła w samotności, a zdecydowana większość jej twórczości jako poetki została odkryta dopiero po jej śmierci i opublikowana pośmiertnie.

Wczesne życie i początki poezji

Emily Dickinson była znaną amerykańską poetką, która do dziś, ponad dwa stulecia po śmierci, pozostaje wpływowa i znacząca w świecie literackim. Urodzona w Massachusetts w 1830 roku, była raczej odosobniona i znana z bycia introwertyczką. Choć była autorką zdumiewającej liczby prawie osiemnastu setek wierszy, za jej życia opublikowano mniej niż tuzin z nich. Co więcej, te, które ukazały się za jej życia, zostały mocno zredagowane przez wydawców, tak by odpowiadały ówczesnym stylom. Jej prace były wyjątkowe jak na tamte czasy, ponieważ zawierały niekonwencjonalną kapitalizację i interpunkcję, krótki wiersz i rzadko miały tytuły.

Popularna poezja Emily Dickinson

Jak stwierdzono wcześniej, Emily Dickinson była autorką prawie osiemnastu setek wierszy w ciągu swojego życia. Niektóre z najbardziej popularnych obejmują:

– Because I Could Not Stop for Death

– A Light Exists in Spring

– Death Sets a Thing Significant

– Hope is the Thing with Feathers

– Before You Thought of Spring

– T’is So Much Joy!

– The Only News I Know

– Much Madness

– I Dwell in Possibility

– Wild nights- Wild nights!

– Much Madness is Divinest Sense

Większość opublikowanych utworów autorki ukazała się po jej śmierci w obszernych tomach, często zawierających wiele wierszy w jednej książce. Dodatkowo, jej listy zostały opublikowane w trzech oddzielnych tomach.

Tworzenie nowego stylu poezji

Styl pisania Emilii Dickinson jest z pewnością wyjątkowy. Używała obszernych myślników, kropek i niekonwencjonalnej kapitalizacji, oprócz żywych obrazów i idiosynkratycznego słownictwa. Zamiast pentametru, chętniej stosowała trymetr, tetrametr, a czasem nawet dimetr. Nieczęsto posługiwała się metrum regularnym, preferowała metrum nieregularne. Najczęściej pisała w strofach balladowych, które są podzielone na ćwierćtusze i używają tetrametru w pierwszej i trzeciej linijce, a w drugiej i czwartej trymestru i rymują się z drugą i czwartą linijką.

Sprytność, miłość do natury i zaabsorbowanie śmiercią – styl Emily Dickinson

Praca Emily Dickinson często koncentrowała się wokół pięciu tych samych rzeczy – ogrodów i kwiatów, wierszy „mistrza”, chorobliwości, ewangelii i nieodkrytego kontynentu. Ze względu na dużą różnorodność tych tematów, trudno jest dopasować ją do jednego konkretnego gatunku.

Wiele z listu Dickinson i wierszy wspomina kwiaty i nawiązuje do ogrodów i wyobraźni i magicznych sfer. Ona często kojarzy kwiaty z pokorą i wnikliwością i na ogół wysyłała swoje listy w towarzystwie nosegay, lub mały bukiet.

Emily Dickinson często pisała wiersze adresowane do „Sir” lub „Master”. Tożsamość tej osoby pozostaje tajemnicą, ale jej rodzina spekulowała, że być może były one przeznaczone dla rzeczywistej osoby, choć uczeni odrzucają ten pomysł i być może sugerują, że Mistrz ma boskie cechy i kategoryzują tę istotę jako rodzaj muzy.

Dickinson często pisze również o chorobach. Zawsze fascynowała ją śmierć i choroba, często mówi o przedwczesnym pochówku, powieszeniu, uduszeniu, zasztyletowaniu i gilotynie. Historycy widzą w tym zaabsorbowaniu śmiercią wyraz jej potrzebującego obrazu siebie.

Dickinson adresowała kilka swoich wierszy do Jezusa i podkreślała współczesną aktualność ewangelii. Używa dowcipu i potocznego języka, aby przedstawić te starożytne tematy w lżejszy, bardziej współczesny sposób.

Ostatnim tematem, o którym Emily Dickinson często pisała, jest nieodkryty kontynent. Uczeni uważają to miejsce za wyraz namacalnego i możliwego do odwiedzenia miejsca, zarówno intensywnego, jak i prywatnego. Ten rodzaj krajobrazu jej umysłu i ducha jest bogaty w obrazy natury, choć zawiera również kilka ciemnych i złowieszczych obrazów, używając więzień i zamków do reprezentowania bycia uwięzionym we własnym umyśle.

Emily Dickinson była niezwykle płodną i wpływową pisarką, choć jej geniusz został doceniony dopiero po jej śmierci. Jej unikalny i szczery styl stworzył osobiste i emocjonalnie relatable pracy. Te rzeczy nadal sprawiają, że jej prace są popularne we współczesnym świecie literackim.