Elektroniczna muzyka taneczna

Chicago i Detroit

Elektroniczna muzyka taneczna istnieje w jakiejś formie od co najmniej wczesnych lat 70. Sly and the Family Stone numer jeden pop hit „Family Affair” (1971), na przykład, wykorzystał maszynę perkusyjną. Również producenci disco (tacy jak Giorgio Moroder) i synth-popowi (tacy jak Kraftwerk) odegrali kluczową rolę w rozwoju brzmienia EDM. Jednak elektroniczna muzyka taneczna, która miała stać się kulturą globalną, narodziła się na amerykańskim Środkowym Zachodzie we wczesnych latach 80. W Chicago Frankie Knuckles, DJ rezydent w klubie dla afroamerykańskich gejów Warehouse, tworzył na taśmie szpulowej własne edycje kultowego disco, które puszczał, wydłużając groove’y, aby utrzymać parkiet wypełniony po brzegi. Kiedy Knuckles – wraz z innymi DJ-ami w Chicago, takimi jak Ron Hardy, Steve („Silk”) Hurley i Farley („Jackmaster”) Funk – dodał do swoich setów automat perkusyjny, skodyfikował podstawową formułę muzyki house.

Podobnie, Detroit techno ma wielu wczesnych pionierów, ale jedną powszechnie uznaną postać formacyjną: Juan Atkins, który w 1981 roku współpracował z Rikiem Davisem jako Cybotron i wydał singiel „Alleys of Your Mind.” Wkrótce po wydaniu albumu, Enter (1983), duet rozpadł się, a Atkins założył własną wytwórnię Metroplex i zaczął wydawać 12-calowe winylowe single pod nazwą Model 500. W krótkim czasie Kevin Saunderson i Derrick May – którzy wraz z Atkinsem tworzyli kolektyw DJ-ski Deep Space – również założyli wytwórnie (odpowiednio KMS i Transmat) i zaczęli wydawać własną muzykę. Brzmienie, które wyłoniło się ze sceny Detroit było w dużej mierze abstrakcyjnym, instrumentalnym funkiem, choć Saunderson często korzystał z usług wokalistów, a swoje największe przeboje zdobywał wraz z duetem Inner City, w którym słychać było wpływy soulowe. Stał się on sformalizowany jako styl po tym, jak Atkins w 1988 roku nazwał utwór „Techno Music”, który znalazł się na (i zainspirował tytuł) definiującej antologii z tego roku, Techno! The New Dance Sound of Detroit.

.