Droga Dr Nina: 'Urodziłam dwa lata temu i blizny po szwach nadal mnie bolą’

Dr Nina Byrnes odpowiada na Wasze medyczne pytania w swojej cotygodniowej kolumnie.

Q: Urodziłam mojego syna trzy lata temu i był to dość traumatyczny poród. Rozdarłam się znacznie – lub zostałam przecięta; miałam znieczulenie zewnątrzoponowe, więc nie bardzo pamiętam, co się stało. W rezultacie po porodzie musiałam mieć szwy. Nie wiem, ile szwów, ale pamiętam, że zszywanie rany trwało długo, a lekarz musiał w połowie drogi wezwać kogoś innego, bo się zmęczył. Trzy lata później i w niektórych momentach nadal jest obolała w okolicy blizny. Boli mnie, kiedy uprawiam seks, a także kiedy mam miesiączkę. Mam wrażenie, że blizny są nie tylko na kroczu, ale również w pochwie. Czy istnieje jakiś zabieg chirurgiczny lub laserowy, który mógłby sprawić, że znów będę normalna?

A: Poród pochwowy niesie ze sobą ryzyko wielu powikłań, z których wszystkie mogą mieć krótko- lub długoterminowe konsekwencje. Bezpośrednio po porodzie tkanki pochwy i krocza (obszar między pochwą a odbytem) są uszkodzone, obrzęknięte i obolałe. Niektóre kobiety mogą nie potrzebować żadnych szwów, ale wiele z nich potrzebuje.

Odcinek krocza jest cięciem wykonywanym przez położną lub lekarza w celu zwiększenia średnicy otworu pochwy, umożliwiając przejście główki dziecka. Wymaga to założenia kilku szwów i pozostawia liniową bliznę.

Na szczęście, u większości kobiet tkanka goi się z czasem i nie odczuwają one żadnych długoterminowych skutków urazu porodowego. Powrót do zdrowia dla większości jest w ciągu dwóch miesięcy. Dla innych mogą istnieć ciągłe problemy.

Pierwsze tygodnie po porodzie mogą być szczególnie niewygodne, podczas gdy blizna się goi. Oddawanie moczu może szczypać, a wypróżnienia mogą być trudne.

Ważne jest, aby unikać zaparć, ponieważ przeciąganie się jest nie tylko bolesne, ale również obciąża gojącą się ranę. Mogą również wystąpić infekcje. Jeśli rana staje się coraz bardziej bolesna lub jeśli pojawia się nietypowa wydzielina, może to oznaczać infekcję. Może to utrudnić gojenie i wymaga leczenia. Twój lekarz rodzinny może Cię zbadać i przepisać antybiotyki. Rzadko wymagane jest ponowne przyjęcie do szpitala.

Nietrzymanie moczu lub kału jest stosunkowo częste bezpośrednio po porodzie, ale może się przedłużać lub utrzymywać u niektórych osób. Wykonywanie ćwiczeń Keggela lub używanie urządzeń takich jak Innovo, które pomagają wzmocnić dno miednicy, poprawi napięcie miednicy i może pomóc w problemach z nietrzymaniem moczu. Jeśli miałaś znaczne rozdarcie mięśni, wtedy nietrzymanie moczu jest bardziej prawdopodobne.

Wypadnięcie pęcherza moczowego lub jelit do pochwy jest najczęstsze u tych, którzy mieli bardzo duże dzieci lub wielokrotne porody. Osoby otyłe są również bardziej narażone na ryzyko.

Z każdą ciążą mięśnie dna miednicy ulegają rozciągnięciu. Jeśli ciąże występują blisko siebie, czas gojenia się i napinania jest skrócony, co zwiększa szansę na wystąpienie problemów z dnem miednicy. Jeśli tak się stało, operacja, która podnosi dno miednicy lub naprawia przednie lub tylne ściany pochwy może pomóc poprawić problem.

Problemy seksualne po porodzie nie są niczym niezwykłym. Wiele kobiet jest dość straumatyzowanych przez proces porodu i może minąć trochę czasu, zanim nawet pomyślą o ponownej próbie uprawiania seksu po urodzeniu dziecka. Libido może być również mocno obniżone u nowych mam, które uważają, że ich dni stają się morzem karmienia, przewijania i spania. To cud, jak ktokolwiek odwraca się i robi to wszystko ponownie, a jednak my to robimy.

Ważne jest, abyś mogła poczuć się z powrotem sobą i zaangażować się w zdrowe życie seksualne. Czuć się komfortowo podczas seksu i mieć zdrowy obraz ciała jest ważne dla tego. To brzmi jak twoje doświadczenie narodzin było traumatyczne. Jeśli seks jest dla Pani bolesny i czuje Pani, że jest tam znaczna tkanka bliznowata, proszę poprosić swojego lekarza o skierowanie. Istnieje procedura zwana perineoplastyką lub waginoplastyką, która może pomóc naprawić wiotkość krocza, blizny i urazy, mając na celu przywrócenie tkanki tak blisko, jak to możliwe do jej stanu sprzed porodu.

Czy masaż naprawdę uwalnia toksyny z twojego systemu?

Historia terapii masażem sięga tysięcy lat wstecz do starożytnych kultur, które wierzyły w jego korzyści medyczne. Pierwsze pisemne wzmianki o terapii masażem znaleziono w Chinach i Egipcie.

Tradycje terapii masażem zostały po raz pierwszy udokumentowane w Indiach, ale praktyka ta mogła powstać około 3000 lat p.n.e. lub wcześniej. Hindusi wykorzystywali sztukę uzdrawiającego dotyku w praktyce medycyny ajurwedyjskiej.

Na początku XIX wieku szwedzki lekarz, Pehr Henrik Ling, opracował metodę ruchu znaną jako „Szwedzki System Ruchu”. Jest ona uważana za podstawę szwedzkiej techniki masażu. Japoński masaż Shiatsu i masaż szwedzki są najbardziej powszechne rodzaje masażu praktykowane na półkuli zachodniej dzisiaj, gdzie jest to nadal popularna forma leczenia.

Kto nie lubi dobrego masażu? Może on uwolnić napięcie, złagodzić obolałe mięśnie i pomóc Ci się zrelaksować. Wewnętrznie, terapia masażem może pomóc obniżyć ciśnienie krwi i hormony stresu oraz zwiększyć poziom endorfin, naszej naturalnej reakcji na dobre samopoczucie. Nie ma jednak dowodów na to, że uwalnia on toksyny z organizmu. Nasze ciała radzą sobie z toksynami w inny sposób.

Najlepszym sposobem na uniknięcie nagromadzenia toksyn jest stosowanie zdrowej, nieprzetworzonej diety, regularne ćwiczenia fizyczne i picie dużej ilości wody. Unikaj toksyn takich jak kofeina, alkohol, narkotyki i papierosy.

Nasza wątroba, nerki i jelita są naturalnymi objawami przetwarzania odpadów przez organizm. Utrzymuj płyny wchodzące i wychodzące, a twoje nerki będą funkcjonować dobrze. Jedzenie dużej ilości błonnika i bycie aktywnym utrzyma jedzenie w ruchu przez jelita, zapewniając normalne, zdrowe wypróżnienia. Jeśli naprawdę chcesz zwiększyć siłę walki z toksynami, skup się na życiu i dobrym odżywianiu.

Zdrowie &Życie