Doublet (odzież)

Doublet, 1635-1640 V&A Museum no. 177-1900

Dublety rozwinęły się z wyściełanych ubrań noszonych pod zbroją, takich jak gambeson, aketon i dublet uzbrojenia.

XIV i XV wiekEdit

Dublety XIV i XV wieku były na ogół długości bioder, czasem krótsze, noszone na koszulę i węże, z houppelande lub inną formą przepaski.

Od późnego XIV wieku, dublet był cięty i wyściełany, aby nadać użytkownikowi sylwetkę w kształcie jajka lub gołębiej piersi, moda, która stopniowo zanikła na rzecz bardziej płaskiego, naturalnego dopasowania.

Późny XVI wiekEdit

Dublet, ok. 1620, Metropolitan Museum of Art

Przez okres Tudorów, modne dublety pozostawały ściśle dopasowane, z workowatymi rękawami i wyszukaną dekoracją powierzchni, taką jak pinks (wzory małych cięć w tkaninie), rozcięcia, hafty i stosowane plecionki.

W okresie wczesnoelżbietańskim, dublety były wyściełane nad brzuchem z bombastem w sylwetce „pouter pigeon” lub „peascod”. Dodatki do rękawów przy ramionach maskowane były ozdobnymi skrzydełkami, zakładkami lub pikadrylami, a krótkie spódnicopodobne peplumy lub pikadrole zakrywały talię węża lub bryczesów. Wyściełanie stopniowo znów wyszło z mody, a dublet stał się dopasowany z głębokim wcięciem w talii w kształcie litery V.

Więcej zdjęć:

• Edward VI w misternie przyciętym i zaróżowionym, długim spódnicowym dublecie późnego Tudora pod karmazynową suknią z wiszącymi rękawami.
• Martin Frobisher w dublecie z brzuszkiem w kształcie groszku pod bufiastą kurtką.

XVII wiekEdit

Doublet, 1610 circa.

Karol I w dublecie i bryczesach zapinanych na napy z 1629 roku, autorstwa Daniela Mijtensa Starszego.

Do XVII wieku dublety miały krótką talię. Typowy rękaw z tego okresu był pełny i rozcięty, aby pokazać koszulę pod spodem; późniejszy styl był pełny i rozcięty lub rozcięty tuż poniżej łokcia i przylegający poniżej. Ozdobne punkty ze wstążki były przeciągane przez oczka na bryczesach i talii dubletów, aby utrzymać bryczesy na miejscu, i były wiązane w wyszukane kokardy.

Dublet na stałe wyszedł z mody w połowie XVII wieku, kiedy Ludwik XIV z Francji i Karol II z Anglii ustanowili strój dworski dla mężczyzn składający się z długiego płaszcza, kamizelki, fularu, peruki i bryczesów – przodka współczesnego garnituru.

.