Dom clearingowy (finanse)

Domki rozliczeniowe zostały po raz pierwszy zaproponowane w 1636 r. przez Philipa Burlamachi, finansistę Karola I w Anglii.

Rozliczenia bankoweEdit

Początki izb rozliczeniowych sięgają rozliczeń czeków bankowych w XVIII wieku.

Giełdy finansoweEdit

Giełdy finansowe, takie jak rynki kontraktów terminowych na towary i giełdy papierów wartościowych, zaczęły korzystać z izb rozliczeniowych w drugiej części XIX wieku. Jeszcze w 1899 r. londyńska giełda papierów wartościowych była jedyną giełdą w Europie korzystającą z izby rozliczeniowej. Filadelfijska Giełda Papierów Wartościowych (założona w 1790 r.), pierwsza amerykańska giełda papierów wartościowych, która zaczęła korzystać z systemu rozliczeniowego, zaczęła go stosować w 1870 r., ale znacznie większa giełda nowojorska (NYSE) nie miała jeszcze systemu rozliczeniowego około dwie dekady później, w 1891 r. The Consolidated Stock Exchange of New York korzystała z usług izb rozliczeniowych od początku swojego istnienia, czyli od 1885 roku. Giełda ta konkurowała z NYSE w latach 1885-1926, a jej udział w obrotach NYSE wynosił średnio 23%. Korzystanie z usług izb rozrachunkowych przez konkurenta Consolidated zmusiło w końcu NYSE do pójścia w jej ślady (od 1892 r.), aby uzyskać takie same korzyści rynkowe, przynajmniej w zakresie zapobiegania oszustwom i niedotrzymywaniu umów. Niektóre główne amerykańskie giełdy towarowe, takie jak New York Coffee Exchange (obecnie Coffee, Sugar and Cocoa Exchange) i Chicago Mercantile Exchange nie zaczęły korzystać z usług izb rozliczeniowych do rozliczania swoich transakcji aż do drugiej dekady XX wieku, odpowiednio do 1914 i 1919 roku.

Central counterparty clearingEdit

Współczesne rozliczenia z kontrahentem centralnym (CCP) świadczą usługi rozliczeniowe, a także biorą na siebie ryzyko kontrahentów (banków członkowskich i brokerów-dealerów).

.