Dlaczego mam bronchiektazę?

Ciężko jest dokładnie określić, ile osób choruje na bronchiektazę. Kiedyś szacowano, że w Wielkiej Brytanii choruje od 26 do 50 tysięcy osób. Nowsze badania sugerują, że w Wielkiej Brytanii żyje ponad 300 tysięcy osób z bronchiektazą. Jest to znacznie mniej powszechne niż warunki takie jak POChP, ale znacznie bardziej powszechne niż warunki takie jak mukowiscydoza. W północno-wschodniej Anglii, na przykład, jest około 1200 pacjentów z rozpoznaniem bronchiektazą.

Przyczyny

• Do połowy osób, u których rozpoznaje się bronchiektazę, występuje „idiopatyczna bronchiektaza”. Oznacza to, że osoby te mają bronchiektazę, ale nie mają żadnej innej przyczyny leżącej u jej podłoża. Istnieją również pewne choroby, które są związane z bronchiektazą:
• Niektóre inne schorzenia są związane z bronchiektazą, takie jak zapalne choroby jelit (wrzodziejące zapalenie jelita grubego i choroba Crohna), reumatoidalne zapalenie stawów i zespół Sjogrena.
• Upośledzenie układu odpornościowego może być również związane z rozwojem bronchiektazą.
• Niektóre infekcje płuc często spotykane w dzieciństwie, takie jak krztusiec, zapalenie płuc lub gruźlica mogą być związane z rozwojem bronchiektazji w późniejszym okresie życia.
• Problem z normalną strukturą lub funkcją płuc może również prowadzić do bronchiektazji. Dotyczy to takich schorzeń, jak pierwotna dyskineza rzęsek, w której drobne włoski chroniące płuca nie działają prawidłowo.
• Czasami u osób, które przez wiele lat chorowały na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc lub astmę, również może rozwinąć się bronchiektoza.
• Jeśli lekarz podejrzewa rozpoznanie bronchiektozy, przeprowadzi również testy na obecność którejkolwiek z tych powiązanych przyczyn, aby zapewnić odpowiednie leczenie.

Wspólne nieporozumienia

„Myślałam, że kaszel i plwocina to coś takiego, jak u starych ludzi, którzy palili i tym podobne rzeczy, i sami to na siebie sprowadzili, a nie coś, co ci się po prostu przytrafiło, to znaczy, że nie palę.” Celia, 67

„Czy nadal mam rozedmę płuc? Czy bronchiektoza jest gorsza od rozedmy, czy inna?” Jean, 76

Ludzie często pytają, czy bronchiektoza jest tym samym, co związana z paleniem choroba płuc POChP, a ludzie, którzy mają bronchiektazę, są często zdenerwowani i sfrustrowani, że inni zakładają, iż palenie spowodowało problemy z ich płucami.

Bronchiektoza nie jest tym samym, co POChP lub astma.

Bronchiektazę powoduje wiele różnych schorzeń.

Wielu pacjentów z bronchiektazą nigdy nie paliło, podczas gdy POChP jest spowodowana dość intensywnym paleniem.

Należy zauważyć, że u niektórych pacjentów bronchiektaza rozwija się jako powikłanie POChP. Ponieważ oba te schorzenia mogą powodować kaszel, duszność, powtarzające się infekcje klatki piersiowej i nieprawidłowe wyniki testów oddechowych, nie dziwi fakt, że czasami mogą być ze sobą mylone.

W Wielkiej Brytanii większość lekarzy pierwszego kontaktu opiekuje się 150-200 pacjentami z POChP, podczas gdy większość gabinetów będzie miała mniej niż 10 pacjentów z bronchiektazą.

Jedną rzeczą, która wyraźnie łączy te dwa schorzenia jest konieczność zaprzestania palenia, jeśli jesteś palaczem, aby zmniejszyć szanse na dalsze uszkodzenie płuc, a także zmniejszyć ryzyko rozwoju raka płuc i innych chorób związanych z paleniem.

„Czy to można złapać?”

Bronchiektazą nie można się zarazić. Jeśli masz bronchiektazę, możesz zauważyć, że jeśli przebywasz w pobliżu ludzi, którzy mają infekcje klatki piersiowej lub są przeziębieni, jesteś bardziej podatny na pogorszenie samopoczucia. Jednak codzienny kaszel osoby chorej na bronchiektazę nie jest „zaraźliwy”.

Istnieją ścisłe wytyczne dotyczące zakażeń krzyżowych w przypadku mukowiscydozy (rzadsza przyczyna bronchiektaz). Wynika to z faktu, że w tym przypadku istnieją wyraźne dowody na rozprzestrzenianie się bakterii między pacjentami. Badania dotyczące bronchiektazji są bardzo ograniczone i dlatego obecna praktyka opiera się na opiniach. W miarę pojawiania się nowych badań zalecenia mogą ulec zmianie. Praktyczną sugestią jest unikanie przebywania z innymi pacjentami z bronchiektazą, gdy mają oni aktywną infekcję. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki.

.