Dipylon krater

The Met’s Dipylon krater jest wysoki na 43 cale (110 cm) i ma obwód 25,5 cala (65 cm). Monumentalna waza jest pusta, z otworem na dole, co wskazuje, że nie była używana jako miska do mieszania, jak zwykłe kratery. Na cmentarzu Dipylon, gdzie została znaleziona, kratery oznaczały groby mężczyzn. Dekoracje zajmują całą wazę, podzieloną na rejestry zawierające motywy abstrakcyjne lub wzory figuralne w stylu ciemne na jasne.

Kluczowy meander wypełnia górne rejestry, podczas gdy ikonografia funeralna znajduje się poniżej. Sceny figuralne opisują dwie z trzech części właściwego pochówku: protezę i ekforę. Prothesis to ułożenie ciała do żałoby, a ekfora to transport ciała do grobu. Trzecim krokiem w pochówku byłoby rzeczywiste pochowanie ciała lub jego prochów.

Scena prothesis w Met’s Dipylon Krater przedstawia stojące kobiety z trójkątnymi torsami otaczające leżące ciało pod kraciastym całunem pogrzebowym. Kobiety podnoszą ręce do głowy, wyrywając sobie włosy na znak żałoby po zmarłym. Abstrakcyjne motywy geometryczne i zwierzęta wypełniają przestrzeń między postaciami w gęstym stylu charakterystycznym dla Późnego Okresu Geometrycznego. Pod spodem, scena ekfory przedstawia wojowników z rydwanami i tarczami w kształcie klepsydry, transportujących ciało w procesji pogrzebowej.

Konie zachodzą na siebie bez wyraźnego rozróżnienia, w sztywnym profilu przedstawionym na całej powierzchni wazy. Misterna procesja z żołnierzami i końmi wskazuje na znaczenie, jakie ta rodzina przykładała do właściwego pochówku – wartość ta pojawia się również w kanonicznych tekstach greckich, takich jak Iliada. Podobieństwo ikonografii tej wazy do ikonografii Amfory z Dipylonu, przypisywanej temu samemu artyście, ujawnia, że ukazane rytuały nie były odosobnione, lecz stanowiły część większej tradycji greckich obrzędów pogrzebowych w Atenach okresu geometrycznego.