Department of Otolaryngology Head and Neck Surgery

Idiopatyczne zwężenie podgłośniowe

Co to jest idiopatyczne zwężenie podgłośniowe?

Ludzie, którzy mają idiopatyczne zwężenie podgłośniowe (iSGS) mają zwężenie (zwane stenozą) w części tchawicy (tchawicy) znanej jako podgłośnia; jest to najwęższa część dróg oddechowych, tuż poniżej strun głosowych. U większości osób z iSGS występuje tkanka bliznowata (zwłóknienie) i stan zapalny w obszarze objętym chorobą. W iSGS nie jest znana przyczyna tego schorzenia (takie jest znaczenie terminu „idiopatyczny”). iSGS występuje prawie wyłącznie u kobiet w wieku od 30 do 50 lat, ale opisywano go również u młodszych kobiet i starszych dorosłych. Ponieważ prawie wszystkie przypadki iSGS występują u kobiet w okresie menopauzy, przypuszcza się, że stan ten może być związany ze zmianami hormonalnymi. Inne możliwe przyczyny obejmują kolagenową chorobę naczyniową, uraz spowodowany kaszlem i chorobę refluksową przełyku (GERD).

Jakie są objawy idiopatycznego zwężenia podgłośniowego?

Objawy iSGS, które rozwijają się w miarę zwężania nagłośni, mogą obejmować skrócenie oddechu przy wysiłku (duszność), chrypkę i wysoki świszczący dźwięk przy wdechu lub wydechu (stridor). Świszczący oddech związany z iSGS jest często mylony ze świszczącym oddechem spowodowanym astmą, dlatego osoby z iSGS są często błędnie diagnozowane, co opóźnia postawienie prawidłowej diagnozy. Z czasem u osób z iSGS stridor i duszność mogą się stopniowo pogarszać, aż do zadyszki przy wykonywaniu prostych czynności, a nawet w spoczynku. Objawy mogą również obejmować zmiany głosu, zwiększone wydzielanie śluzu i uporczywy kaszel.

Jak diagnozuje się idiopatyczne zwężenie nagłośni?

Lekarze diagnozują iSGS wykluczając inne potencjalne przyczyny bliznowacenia nagłośni i mogą wykorzystać następujące testy, aby postawić diagnozę:

• Badanie czynności płuc: Podczas badania czynności płuc pacjent oddycha do urządzenia zwanego spirometrem, które mierzy ilość powietrza, jaką może wydychać lub przyjmować, i może ujawnić zmniejszony przepływ powietrza i zmniejszoną objętość powietrza.
• Tomografia komputerowa (TK): Tomografia komputerowa (CT) to badanie rentgenowskie, które wykorzystuje specjalistyczny sprzęt do produkcji przekrojowych obrazów części ciała, takich jak szyja. Kiedy oglądane razem, obrazy te zapewniają jasny i szczegółowy widok obrazowanego obszaru i mogą ujawnić zwężony (stenotyczny) region.
• Endoskopia: W tym teście lekarze używają endoskopu (małej giętkiej rurki wyposażonej w kamerę) do wizualizacji obszaru podgłośniowego tchawicy. Endoskop jest wprowadzany przez nos i gardło do obszaru podgłośniowego. Reszta tchawicy jest również oceniana, aby upewnić się, że nie ma innych nieprawidłowych obszarów. Lekarz najpierw znieczula drogi oddechowe, więc procedura jest wykonywana komfortowo, bez zgrzytania zębami lub kaszlu.
• Badania krwi: Lekarze mogą wykonać pewne badania krwi w celu poszukiwania przeciwciał wskazujących na obecność określonych zaburzeń autoimmunologicznych, o których wiadomo, że mogą powodować zwężenie nagłośni.

Jak leczy się idiopatyczne zwężenie nagłośni?

Najbardziej skutecznym sposobem leczenia iSGS jest operacja otwarcia obszaru zwężenia. Istnieje kilka metod chirurgicznych, w tym:

• Endoskopowe nacięcie i poszerzenie: W tej minimalnie inwazyjnej procedurze lekarze używają lasera do wycięcia zwężenia, a następnie nadmuchiwanego balonu do rozszerzenia zwężonego obszaru tchawicy. W wielu przypadkach procedura ta zapewnia jedynie tymczasową ulgę, a zwężenie często nawraca w ciągu miesięcy do lat i wymagane jest dalsze leczenie.
• Wstrzykiwanie sterydów: Często lekarz będzie wstrzykiwać zwężenie ze sterydami, aby pomóc obkurczyć go i zmniejszyć ryzyko nawrotu. Jest to zwykle wykonywane w czasie endoskopowego poszerzania. Może być również wykonane samodzielnie, w gabinecie. W tym przypadku wykonuje się serię 3-4 zastrzyków, każdy w odstępie dwóch tygodni.
• Operacja otwarta: U pacjentów z ciężkim zwężeniem, którzy nie zareagowali na inne opcje terapeutyczne, lekarze mogą wykonać otwartą operację dróg oddechowych przez przednią część szyi. W procedurze zwanej resekcją tchawicy, chirurdzy usuwają część chrząstki z tchawicy wraz z tkanką bliznowatą i rekonstruują uszkodzone obszary. Niektórzy lekarze uważają, że te otwarte metody chirurgiczne zapewniają lepsze wyniki długoterminowe niż rozszerzanie balonem lub terapia laserowa.