Czym różni się „analiza polityki” od „badań polityki”? – Scioto Analysis

Kiedy ludzie na imprezie pytają mnie, czym się zajmuję, mówię im dosłownie: Jestem analitykiem polityki. Po pustym spojrzeniu decyduję wtedy, jak chcę odpowiedzieć.

Jeśli czuję się jak pivoting w kierunku rozmowy o tym, które filmy były snubbed na Oscarach lub co post-Urban Ohio State program lekkoatletyczny wygląda jak, zazwyczaj po prostu powiedzieć „I dowiedzieć się, czy prawa działają.”

Jeśli jednak wydaje się, że istnieje potencjalne zainteresowanie, używam tej analogii:

„Analiza polityki jest dla ekonomii tym, czym inżynieria jest dla fizyki.”

Tak, analiza polityki przynosi spostrzeżenia z nauk politycznych, socjologii, a nawet czasami psychologii. Ale w swoim sercu, rodzaj pracy analitycy zrobić jest zorientowanie się, jak zmiany w polityce sektora publicznego wpływ na ilość i dystrybucję zasobów w społeczeństwie i dobrobytu członków tego społeczeństwa.

Tak więc, jak inżynier stosuje lekcje fizyki do praktycznych problemów, takich jak budowa mostu lub okablowanie domu, analityk polityki stosuje lekcje ekonomii do praktycznych problemów, takich jak lokalny rozwój gospodarczy, łagodzenie ubóstwa i poprawa zdrowia populacji.

David Weimer i Aidan Vining dokonują rozróżnienia w swoim podręczniku Analiza polityki: Concepts and Practice pomiędzy „akademickimi badaniami nauk społecznych”, „badaniami polityki” i „analizą polityki.”

Akademickie badania nauk społecznych są, według Weimera i Vininga, skoncentrowane na konstruowaniu i testowaniu teorii w celu zrozumienia społeczeństwa. Akademickie badania nauk społecznych wykorzystują rygorystyczne metody w celu znalezienia „prawdy” i rzadko napotykają na zewnętrzne ograniczenia czasowe. To sprawia, że są one często nieistotne dla potrzeb informacyjnych decydentów.

Badania polityczne są o krok bliżej od znaczenia dla polityki. Badania polityki to praktyka próbująca analizować skutki już istniejących polityk publicznych lub projektować społeczne skutki struktury polityki publicznej na dużą skalę. Tak właśnie sklasyfikowałbym większość prac wykonywanych w think tankach: koncentrują się one na analizie polityki w celu sprawdzenia, jaki jest jej wpływ, ale rzadko mają bezpośrednie zastosowanie do problemów politycznych. Znaczna część pracy, która ma miejsce w Narodowym Biurze Badań Ekonomicznych, wchodzi na terytorium badań nad polityką.

Analiza polityki, w przeciwieństwie do tego, jest zaprojektowany, aby ponieść bezpośrednio na obecnych problemów polityki publicznej. Analiza polityczna to systematyczne porównywanie alternatywnych rozwiązań politycznych w celu poinformowania o decyzji w krótkim czasie. Analiza polityczna jest często umieszczana bezpośrednio w biurach rządowych, np. analiza kosztów i korzyści prowadzona przez analityków agencji na poziomie federalnym. Analiza syntetyzuje badania polityki i czasami akademickie badania nauk społecznych w celu porównania alternatywnych opcji polityki publicznej i zaprojektowania ich skutków dla konkretnych decydentów polityki publicznej.

Analiza polityki ma swoje ograniczenia. Niezbędne ograniczenia czasowe procesu politycznego dają analitykom mniej czasu na wróżenie absolutnej „prawdy”. To powiedziawszy, ograniczenia te są dalekie od potępienia projektu analizy polityki. Proces podejmowania decyzji politycznych bez analizy jest o wiele straszniejszy niż proces podejmowania decyzji politycznych z nią.

Analiza jest w sektorze publicznym wersją „doliny śmierci”. Podczas gdy Stany Zjednoczone szczycą się zarówno najbardziej rozbudowanym systemem uniwersytetów badawczych na świecie, jak i niezwykle dobrze finansowanym przemysłem lobbystów, rzeczników i aktywistów, w sektorze publicznym i przyległych do niego analityków, którzy tłumaczą i destylują badania dla decydentów, jest niewielu. Ostatnie badania przeprowadzone przez Scioto Analysis sugerują, że pełna analiza kosztów i korzyści, najbardziej rygorystyczna forma analizy polityki, nie została przeprowadzona w Ohio od ponad dekady.

Jeśli uważasz ten problem za interesujący, napisz do mnie i możemy porozmawiać o sposobach wspólnej pracy nad jego rozwiązaniem. Jeśli nie, z pewnością chętnie porozmawiam o filmie lub piłce nożnej.