Czy chłoniak jest uleczalny? – Nowotwory hematologiczne

Zrozumienie rokowania!

Chłoniak jest nowotworem układu limfatycznego (układu chłonnego), który jest integralną częścią naszego układu odpornościowego i stanowi sieć naczyń limfatycznych, które przemierzają całe nasze ciało. Ten układ limfatyczny składa się z naczyń limfatycznych, przewodów i węzłów, w których krąży płyn limfatyczny. Inne tkanki limfatyczne w organizmie obejmują migdałki z tyłu jamy ustnej, śledzionę i grasicę.

Głównymi składnikami tkanki limfatycznej są komórki zwane limfocytami (rodzaj WBC). Dwa główne typy limfocytów to limfocyty B i limfocyty T, z których oba funkcjonują w kierunku zwalczania infekcji i eliminowania antygenów.

Chłoniak jest typem nowotworu krwi rozwiniętym z niekontrolowanym wzrostem tych białych krwinek, limfocytów. Chłoniak nie jest jedną chorobą, lecz odnosi się do heterogennej grupy hematologicznych nowotworów złośliwych związanych z układem limfatycznym. Stanowi on około 3% nowotworów.

Ten typ nowotworu może rozpocząć się w dowolnym miejscu w układzie limfatycznym, ale najczęściej rozpoczyna się w węzłach szyi, klatki piersiowej lub pod pachami. Nieprawidłowe limfocyty w chłoniaku mogą się gromadzić, powodując obrzęk węzła chłonnego, który najczęściej pojawia się na szyi lub pod pachą.

Szerzej, istnieją dwa główne typy chłoniaka – chłoniak Hodgkina i chłoniak nieziarniczy. Mogą one być również klasyfikowane na podstawie miejsca występowania (chłoniaki skórne, chłoniaki OUN) lub tempa wzrostu (chłoniaki wolno rosnące/indolentne i agresywne), istnieje ponad 50 różnych typów chłoniaków.

Objawy chłoniaka nowotworowego :

Objawy mogą być niejasne i mogą występować jako objawy, które naśladują inne choroby. Z drugiej strony, chłoniaki o niskim stopniu zaawansowania mogą pozostać bezobjawowe.

Powiększone węzły chłonne

Mogą one zostać przypadkowo wykryte podczas badania wykonywanego z innych wskazań.

Gorączka, poty lub świąd skóry

Około 20% wszystkich pacjentów z chłoniakiem Hodgkina w momencie rozpoznania oprócz powiększonego węzła chłonnego na szyi lub w obrębie klatki piersiowej ma gorączkę, poty lub świąd skóry. Zaobserwowano, że 10-20% pacjentów z ograniczoną chorobą i około 70% pacjentów z zaawansowaną chorobą, wykazuje objawy, które obejmują niewyjaśnioną gorączkę >38 stopni C, obfite nocne poty.

– Niewyjaśniona utrata masy ciała >10% masy ciała

– Kaszel lub trudności w oddychaniu

Wpływając na żołądek lub ośrodkowy układ nerwowy, objawy mogą obejmować nudności, wymioty, drgawki itp. Dlatego rozpoznanie nowotworu układu limfatycznego jest trudnym zadaniem.

Istnieją różne odpowiedzi na poszczególne rodzaje leczenia chłoniaka, stąd ostateczne rozpoznanie typu jest konieczne, aby zapewnić właściwe leczenie dla najlepszego wyniku. Kiedy diagnoza chłoniaka jest ustalona, badanie inscenizacji, zwykle obejmujące tomografię komputerową lub PET, biopsję szpiku kostnego i inne badania krwi pomagają określić stopień, w jakim choroba rozprzestrzeniła się w organizmie. Staging jest również istotnym parametrem w prognozowaniu i przewidywaniu wyniku choroby.
Jednakże, w przeciwieństwie do innych nowotworów, nie jest to jedyny czynnik prognostyczny, ponieważ w przypadku chłoniaka nawet choroby w zaawansowanym stadium mają wysokie wskaźniki wyleczalności.

Czy chłoniak jest uleczalny?

Chłoniak jest często uleczalny, zwłaszcza w początkowych stadiach. Spośród wielu czynników, które wpływają na rokowanie i przeżywalność chłoniaka typu HL lub NHL, do podstawowych należą wiek pacjenta, stadium choroby, jej typ (indolentny lub agresywny), stężenie LDH w surowicy i ogólne parametry zdrowotne.

Różne stadia chłoniaka wskazują obszar, w którym chłoniak jest obecny, jego zaawansowanie i rozprzestrzenianie się na inne możliwe obszary. Istnieją pewne różnice w stadiach chłoniaka między jego różnymi typami, jak to różni się nieznacznie u dzieci i dorosłych dla chłoniaka nieziarniczego u dzieci (jest taki sam dla HL). Staging of cutaneous(skóra) lymphomas and chronic lymphocytic leukaemia (CLL) also varies with the hodgkin’s type staging.

Stage 4 is the highest stage of the lymphoma’s advancement in your body. Aby to leczyć, lekarz może zasugerować chemioterapię wraz z kombinacją wysokich dawek leków lub zalecić przeszczep komórek macierzystych w zależności od ogólnej diagnozy.

Czy chłoniak może być całkowicie wyleczony?

Po zdiagnozowaniu chłoniaka lekarz zaplanuje leczenie w oparciu o historię choroby, rodzaj zdiagnozowanego chłoniaka i jego stadium oraz stopień, w jakim wpłynął on na inne narządy. Nawet jeśli twoje ciało dobrze zareaguje na leczenie, istnieją szanse na remisję, a dopiero gdy konsultant będzie pewien, że nie pozostały żadne ślady choroby, poinformuje cię o całkowitym wyleczeniu.

Jak wynika z raportów pacjentów w USA, pięcioletnia względna przeżywalność w przypadku chłoniaka nieziarniczego wynosi 72,7%, a w przypadku pacjentów z chłoniakiem Hodgkina – 87,4%. Raport Globocan z 2012 roku sugeruje, że stosunek umieralności do zapadalności w Indiach wynosi 69,7%, co wskazuje na niską ogólną 5-letnią przeżywalność poniżej średniej światowej. Pacjenci z wyższymi stadiami rozwoju nowotworu mają jednak stosunkowo mniejszy odsetek przeżycia od tych, którzy je poprzedzają, co sugeruje, że szansa na przeżycie maleje wraz ze wzrostem stadium nowotworu.

W przypadku różnych typów NHL całkowite wyleczenie i przeżycie różnią się indywidualnie w zależności od jego odpowiednich podtypów. Może on okazać się śmiertelny dla pacjentów, którzy mają wczesne nawroty lub nie odpowiadają dobrze na leczenie. W przypadku chłoniaków wolno rosnących, standardowa chemioterapia może nie wyleczyć pacjenta, ale jego przeżywalność jest dłuższa. W przeciwieństwie do tego, w przypadku szybko rosnących chłoniaków, chemioterapia skojarzona może dobrze leczyć chorobę.

Chłoniak w Indiach Scenariusz

Oszacowana śmiertelność z powodu NHL jest wyższa w Indiach niż w Ameryce Północnej lub Europie Zachodniej. Opóźnienia w diagnostyce i leczeniu, nieprawidłowe rozpoznanie, nieodpowiednie i suboptymalne leczenie to możliwe przyczyny złych wyników leczenia w Indiach. Częstość występowania chłoniaka jest większa u mężczyzn w porównaniu z kobietami.

W Indiach, stosunek mężczyzn do kobiet w HDL wynosi 5,5: 1. Typ Non-Hodgkins jest bardziej powszechny niż HDL. Według Globocan (2012), szacowana zapadalność na chłoniaki nieziarnicze (NHL) wynosi 5/100,000 (385,741 nowych przypadków), ze śmiertelnością 2.5/100,000 (199,630 zgonów) na całym świecie. Zachorowalność na chłoniaka Hodgkina wynosi około 1 na 25 000, a jeden na osiem przypadków to chłoniak Hodgkina.

Przy powolnym wzroście zachorowalności na raka w Indiach, w tym chłoniaka, oczywistym pytaniem będzie, czy chłoniak jest uleczalny lub jakie są czynniki prognostyczne dla tej choroby?

Czynniki prognostyczne pomagają przewidzieć, czy rak danej osoby będzie dobrze reagował na określone leczenie. W przypadku chłoniaka opracowano międzynarodowy indeks prognostyczny (IPI), który pozwala przewidzieć wyniki leczenia pacjenta. To narzędzie lub model został opracowany z uwzględnieniem czynników, które można podzielić na czynniki związane z chorobą, czynniki związane z pacjentem i czynniki związane z terapią. Narzędzie to zostało opracowane głównie w celu obliczenia wyniku dla chłoniaka agresywnego lub chłoniaka o wysokim stopniu zaawansowania. Są one jednak przydatne również w chłoniakach o niskim i średnim stopniu zaawansowania. Wynik 1 jest przypisany do każdego parametru, w tym – wiek >60 lat, LDH jest podwyższone, więcej niż 1 lokalizacja pozawęzłowa, stan sprawności (ECOG score 2-4) i stadium Ann Arbor (III lub IV). W zależności od całkowitej punktacji przewidywano odsetek przeżycia wolnego od nawrotu choroby i całkowitego 5-letniego przeżycia.

Jako że istnieje wiele podtypów chłoniaka, w celu zrozumienia rokowania i czynników prognostycznych w wyniku choroby, chłoniak Hodgkina może służyć jako przypadek w tym artykule.

Czynniki prognostyczne w chłoniaku Hodgkina:

Chłoniak Hodgkina ma jeden z najwyższych wskaźników wyleczeń (80-90%). Jednak około 15=20% pacjentów może pozostać opornych na leczenie cytotoksyczne lub może dojść do nawrotu choroby po leczeniu pierwotnym. Czynniki prognostyczne, takie jak biomarkery tkankowe, liczba makrofagów naciekających guz, poziom cytokin i chemokin w organizmie oraz profil DNA/RNA, okazały się obiecujące w przewidywaniu ryzyka niepowodzenia leczenia.

Niektóre z czynników prognostycznych cennych w podejmowaniu decyzji dotyczących protokołu leczenia obejmują-

• • Stopień zaawansowania nowotworu:

stage choroby, obecność bulky tumor, jak wykryto podczas staging jest negatywnym predyktorem wyniku. Pomiar wielkości guza jest ograniczony do pojedynczej, największej masy. Jednakże, może on niedoszacować całkowitego obciążenia guza u pacjentów z chorobą rozproszoną. Rozprzestrzenianie się HL do dodatkowych narządów limfatycznych również wiąże się ze złym rokowaniem.

• • Wiek pacjenta:

Wiek wpływa na rokowanie na dwa sposoby. Po pierwsze, starszy wiek wiąże się z większą współchorobowością i mniejszą tolerancją schematów chemioterapeutycznych w przeciwieństwie do młodszych pacjentów. Wiek jest również nieodłącznie związany z biologią guza, ponieważ HL charakteryzuje się dwumodalnym rozkładem wieku. Standardowe leczenie HL (ABVD) składające się z (A)adriamycyny (znanej również jako doksorubicyna/(H)hydroksydaunorubicyna, oznaczanej jako H w CHOP, nie jest zalecane u pacjentów w wieku powyżej 70 lat. Podobnie zintensyfikowany schemat, jak np. schemat BEACHOP z eskalacją dawki, również nie jest zalecany u chorych powyżej 60. roku życia ze względu na toksyczność płucną. W takich sytuacjach koniugat przeciwciała z lekiem może być lepszym rozwiązaniem dla pacjentów w wieku powyżej 50 lat.

• • Płeć pacjenta:

Zaobserwowano, że mężczyźni mają większą zapadalność i gorsze rokowanie w przypadku HL w porównaniu z kobietami. Spekuluje się, że farmakokinetyka leku i różnice między płciami w metabolizmie leków (schemat ABVD) mogą wskazywać na to, że kobiety różnie reagują na leczenie.

• • Parametry hematologiczne:

Około 40% pacjentów z HL cierpi na niedokrwistość. Punktem odcięcia dla rokowania jest poziom Hb <10,5g/dL. Niższy poziom hemoglobiny wiąże się z podwyższonym poziomem IL-6 i zmianami w metabolizmie żelaza i dlatego jest ważnym czynnikiem prognostycznym. Zmiana liczby komórek WBC jest również dobrze znanym czynnikiem prognostycznym. W przypadku limfocytopenii wartość graniczna wynosi mniej niż 8% lub 600/mikrolitr. Podobnie, liczba makrofagów naciekających w HL jest silnie związana z rokowaniem.

• • Albumina w surowicy:

Niższe poziomy albuminy w surowicy są związane z bardzo złym rokowaniem w chłoniaku. Punktem odcięcia dla rokowania jest poziom albuminy wynoszący 4,0g/dL. Obecność albuminy wiąże się ze złą funkcją wątroby, jak również z syntezą cytokin.

• • Beta2-mikroglobulina:

Beta 2-mikroglobulina jest białkiem wydzielanym u wszystkich zdrowych osób przez komórki B i jest wydalana przez nerki. Ponieważ w przypadku HL poziom cytokin zapalnych jest wysoki, stymulują one produkcję beta 2 mikroglobuliny w dużych ilościach. Dlatego też podwyższone stężenie beta 2 mikroglobuliny, stwierdzane zwykle u około 5-30% diagnozowanych chorych, w zależności od stadium choroby jest ważnym czynnikiem prognostycznym jej nawrotu.

• • Inne czynniki:

Poza powyższymi czynnikami prognostycznymi, takie jak poziom cytokin (IL-10, IL-6, CD30, TNF itp.) lub znane również jako markery zapalenia, również przyczyniają się do zrozumienia rokowania choroby.

Markery genetyczne lub aberracje chromosomalne badane w komórkach HRS (komórki Hodgkina i Reeda Sternberga, które są charakterystyczne dla HL), takie jak mutacje w ekspresji genu bcl2 (białko regulatorowe, które reguluje śmierć komórki lub apoptozę, jest również związane ze złym rokowaniem.

Czynnik prognostyczny w wyborze protokołu leczenia:

Najlepszy protokół leczenia wybiera się na podstawie kilku czynników zarówno predykcyjnych, jak i prognostycznych. W przypadku chłoniaka indolentnego może być również zalecane czujne oczekiwanie.

Radioterapia jest stosowana, gdy węzły chłonne są zlokalizowane. Kiedy chemioterapia lub radioterapia jest podawana, może zniszczyć komórki szpiku kostnego, a przeszczep szpiku kostnego może być również uzasadniony. Te komórki szpiku kostnego pomogą odbudować zdrowe komórki w organizmie. Nowe i ulepszone terapie/biologie, w tym przeciwciała monoklonalne (Rituxan ®), radioimmunoterapia i leczenie cytokinami, takimi jak IL-2, są w dużej mierze badane w leczeniu chłoniaka.

Poprawa wyników

Dostępnych jest wiele czynników prognostycznych dla chłoniaka. Wraz z pojawieniem się nowych, skutecznych metod leczenia i rozwojem nauki o biomarkerach i genetyce nowotworów, pojawia się nowy konsensus dotyczący tego, jak integrować nowe dane badawcze i rozumienie czynników prognostycznych, aby w sposób znaczący dojść do odpowiedniego protokołu leczenia. Nie trzeba dodawać, że czynniki prognostyczne powinny pomóc w stratyfikacji leczenia zgodnie z profilem ryzyka i identyfikacji pacjentów zagrożonych niepowodzeniem. Jeśli ta wiedza nie jest właściwie wykorzystywana, to jest prawdopodobne, że niektóre z czynników prognostycznych uważanych za ważne w przeszłości mogą stać się bez znaczenia, gdy stosowane są nowoczesne skuteczne terapie. Dlatego wartość czynników prognostycznych musi być okresowo aktualizowana, a następnie dostosowywana do nowo pojawiających się biomarkerów.

Jest nadzieja dla chorych na chłoniaki, ponieważ badania w dziedzinie immunoterapii prowadzą do opracowania nowych i skutecznych terapii. Mogą one w różnym stopniu równoważyć niekorzystny wpływ niektórych niekorzystnych czynników klinicznych.