Common Diseases in Guinea Pigs

Świnki morskie zrobić wielkie zwierzęta domowe. Chociaż są one zazwyczaj zdrowymi zwierzętami, istnieje wiele chorób, które powszechnie dotykają świnki morskie. Wiedząc, jakie są najczęstsze choroby, możesz być lepiej przygotowany do monitorowania oznak i objawów, że Twoja świnka morska może chorować.

Oznaki i objawy wspólnych dolegliwości świnki morskiej

Wszystkie świnki morskie są różne i nawet pięć najczęstszych dolegliwości zdrowotnych może występować inaczej u różnych zwierząt. Ważne jest, aby zwrócić uwagę na wszelkie zmiany w zachowaniu, apetycie, eliminacji (oddawanie moczu i kału) lub innych codziennych nawyków. Zwracaj uwagę na zmiany fizyczne, takie jak utrata sierści, zaczerwienienie skóry lub obrzęk. Monitoruj wszelkie zmiany i porozmawiaj ze swoim lekarzem weterynarii, jeśli podejrzewasz, że może być coś nie tak z Twoją świnką morską.

Ileus

Świnki morskie powinny zawsze jeść i wypróżniać się. Jeśli widzisz, że Twoja świnka morska nie tknęła swojego pokarmu i obserwujesz coraz mniejszą ilość oddawanych stolców, Twoja świnka morska może mieć ileus. Niedrożność jelit jest spowodowana nagromadzeniem się gazów w przewodzie pokarmowym (żołądek i jelita). Ze względu na brak normalnej perystaltyki i brak pokarmu przychodzącego do układu pokarmowego, gaz nie jest w stanie opuścić ciała. Powoduje to dyskomfort i może zagrażać życiu. Twoja świnka morska powinna otrzymać natychmiastową pomoc lekarską, jeśli podejrzewasz u niej niedrożność jelita krętego, aby mogła otrzymać diagnozę i odpowiednie leki.

Ileus może być spowodowany wtórnie przez chorobę podstawową lub stresor, który z kolei powoduje, że Twoja świnka morska przestaje jeść. Tak proste rzeczy jak przeniesienie klatki lub wprowadzenie nowej świnki morskiej, infekcja górnych dróg oddechowych lub ektopasożyty takie jak wszy mogą zestresować Twoją świnkę morską na tyle, że nie będzie ona jadła i rozwinie się u niej niedrożność jelit. Monitoruj przyjmowanie pokarmu i bądź świadomy, jak wszelkie zmiany mogły wpłynąć na Twoje zwierzę.

Ektopasożyty

Jeśli Twoja świnka morska ma wypadanie sierści i dużo się drapie lub swędzi, może mieć wszy lub roztocza. Myśl o tym, że te rzeczy są w Twoim domu – a tym bardziej na śwince morskiej – może sprawić, że zacznie Cię swędzieć wszystko. Wszy lub roztocza są łatwe do uniknięcia i leczenia. Wszy, sarkoptyczne roztocza mange (świerzb) i Demodex mange (Demodex) są warunkami, które mogą powodować swędzenie i wypadanie włosów. Wszy i ich jaja są zwykle widoczne w łysych plamach za uszami Twojej świnki morskiej, a roztocza mogą być widoczne mikroskopowo na całym ciele. Porozmawiaj ze swoim lekarzem weterynarii, jeśli podejrzewasz któregoś z tych pasożytów, aby ustalić najlepszy sposób postępowania.

Świnki morskie mogą przenosić te pasożyty na siebie nawzajem, a także mogą je dostać z pożywienia i ściółki. Przed wprowadzeniem nowych świnek morskich należy zwrócić uwagę na to, czy mają one jakiekolwiek choroby skóry. Przed wprowadzeniem pokarmu lub ściółki do klatki, zrób zwyczaj zamrażania ich na jeden dzień. Skrajnie niskie temperatury zabiją wszelkie potencjalne pasożyty, które mogły czaić się w opakowaniach.

Choroby macicy i jajników

Kastracja twojej samicy świnki morskiej jest zdecydowanie zalecana. Jeśli żyje ona z samcem, zapewni to kontrolę populacji i zapobiegnie licznym miotom świnek morskich. Oprócz zapobiegania potomstwu, u samic często pojawiają się problemy z macicą i jajnikami, w tym różne nowotwory, a kastracja samicy może zapobiec tym problemom. Czasami macicy i jajników mogą być usunięte nawet po problem został odkryty, ale inne czasy raka już rozprzestrzenił się na inne części ciała, co czyni go nieuleczalne. Aby zapobiec chorobom macicy i jajników, Twój weterynarz egzotyczny może wykonać u Twojej świnki morskiej całkowitą ovariohysterektomię, podobnie jak u psa lub kota. Może to być wykonane po ukończeniu przez świnkę morską 6 miesiąca życia. Podczas gdy niektórzy właściciele świnek morskich nie są w stanie uzasadnić kosztów procedury, inni widzą wielką korzyść z posiadania ich świnek morskich dłużej i nie muszą płacić za leczenie w nagłych wypadkach, gdy zauważą, że ich świnka jest chora.

Choroby układu oddechowego

Świnki morskie są wrażliwe na zimne przeciągi powietrza i mogą łatwo rozwinąć infekcję górnych dróg oddechowych – lub co gorsza, zapalenie płuc. Mogą nawet dostać Bordetella bronchiseptica od psa, kota lub królika domowego. Zwróć uwagę na położenie klatki swojej świnki morskiej i upewnij się, że trzymasz je z dala od przeciągów, otwartych drzwi i otwartych okien. Ta prosta czynność pomoże zmniejszyć prawdopodobieństwo, że świnka dostanie infekcji dróg oddechowych. Myj ręce po kontakcie z innymi zwierzętami, w tym ze świnkami morskimi w sklepach zoologicznych, psem lub kotem, jeśli kaszlą lub kichają, a nawet z królikiem. Jeśli Ty lub Twoja rodzina czujecie się źle, najlepiej zachowaj zarazki dla siebie.

Kamienie moczowe

Powszechniej nazywane kamieniami pęcherza moczowego, kamienie moczowe często tworzą się w pęcherzu świnek morskich. Powodują one ból i dyskomfort u Twojego zwierzęcia i możesz również zauważyć, że ich mocz jest często krwawy z powodu podrażnienia, które powoduje kamień. Jeśli zauważysz rzadkie oddawanie moczu lub krwawy mocz, natychmiast zadzwoń do swojego lekarza weterynarii, który wykona kilka badań w celu ustalenia przyczyny. Kamienie w pęcherzu moczowym są często znajdowane na zdjęciach radiologicznych wykonywanych w celu rozpoznania niedrożności jelit i muszą być usuwane chirurgicznie.

Zapobieganie chorobom

Dolegliwości świnki morskiej mogą być trudne do zdiagnozowania. Najlepszym sposobem na utrzymanie świnki morskiej w zdrowiu jest uważne obserwowanie swojego pupila. Upewnij się, że je i wypróżnia się, myj ręce przed i po obsłudze, zamrażaj ściółkę i karmę przed użyciem i trzymaj ją z dala od przeciągów. Te działania pomogą Ci zapobiec większości najczęściej spotykanych chorób, choć oczywiście istnieje wiele innych chorób, które dotykają świnki morskie. Aby wykluczyć inne choroby lub poszukać problemów wewnętrznych, zawsze zalecane jest coroczne badanie lekarskie u lekarza weterynarii zajmującego się egzotyką.