Co to jest spektroskopia fluorescencyjna?

Co to jest widmo fluorescencji?

Fig. 1: Widmo wzbudzenia fluorescencji (niebieski) i widmo emisji (fioletowy) są lustrzanymi odbiciami siebie nawzajem

Widma fluorescencji w stanie ustalonym są wtedy, gdy cząsteczki, wzbudzone przez stałe źródło światła, emitują fluorescencję, a wyemitowane fotony, lub intensywność, są wykrywane jako funkcja długości fali. Widmo emisji fluorescencji jest wtedy, gdy długość fali wzbudzenia jest ustalona, a długość fali emisji jest skanowana w celu uzyskania wykresu intensywności w funkcji długości fali emisji.

Widmo wzbudzenia fluorescencji jest wtedy, gdy długość fali emisji jest ustalona, a długość fali monochromatora wzbudzenia jest skanowana. W ten sposób widmo daje informacje o długościach fal, przy których próbka będzie absorbować tak, aby emitować przy pojedynczej długości fali emisyjnej wybranej do obserwacji. Jest to technika analogiczna do widma absorbancji, ale znacznie czulsza pod względem granic wykrywalności i specyficzności molekularnej. Widma wzbudzenia są specyficzne dla pojedynczej emitowanej długości fali/gatunku, w przeciwieństwie do widma absorpcji, które mierzy wszystkie gatunki absorbujące w roztworze lub próbce. Widma emisji i wzbudzenia dla danego fluoroforu są lustrzanymi odbiciami siebie nawzajem. Zazwyczaj widmo emisji występuje przy wyższych długościach fal (niższa energia) niż widmo wzbudzenia lub absorpcji.

Te dwa typy widm (emisji i wzbudzenia) są używane do sprawdzenia, jak zmienia się próbka. Intensywność widmowa i lub długość fali piku może się zmieniać z wariantami takimi jak temperatura, stężenie lub interakcje z innymi cząsteczkami wokół niego. Obejmuje to cząsteczki tłumiące i cząsteczki lub materiały, które biorą udział w przekazywaniu energii. Niektóre fluorofory są również wrażliwe na właściwości środowiska rozpuszczalnika, takie jak pH, polarność i pewne stężenia jonów.

.