Balon

Balon, duży hermetyczny worek wypełniony gorącym powietrzem lub gazem lżejszym od powietrza, takim jak hel lub wodór, w celu zapewnienia pływalności, tak aby unosił się i unosił w atmosferze. Balony transportowe mają zawieszony poniżej kosz lub pojemnik dla pasażerów lub ładunku. Samobieżny balon sterowalny nazywany jest sterowcem lub sterowcem.

Balony były wykorzystywane w pierwszych udanych próbach latania podejmowanych przez człowieka. Eksperymenty z jednostkami przypominającymi balony mogły się rozpocząć już w 1709 r. dzięki pracy Bartolomeu Lourenço de Gusmão, brazylijskiego księdza i wynalazcy. W 1783 roku Joseph i Étienne Montgolfier w Annonay we Francji potwierdzili, że worek z tkaniny wypełniony gorącym powietrzem unosi się w górę. 4 czerwca tego samego roku wypuścili bezzałogowy balon, który przeleciał ponad 2,4 km. W Wersalu powtórzyli eksperyment z większym balonem 19 września 1783 r., wysyłając w powietrze owcę, koguta i kaczkę.

21 listopada 1783 r. odbył się pierwszy lot załogowy, kiedy Jean-François Pilâtre de Rozier i François Laurent, markiz d’Arlandes, przepłynęli nad Paryżem w balonie Montgolfiera. Palili wełnę i słomę, aby utrzymać gorące powietrze w balonie; ich lot pokonał 5,5 mili (prawie 9 km) w około 23 minuty. W grudniu tego samego roku fizyk Jacques Charles, w towarzystwie Nicolasa-Louisa Roberta, odbył dwugodzinny lot balonem wypełnionym wodorem.

Wojskowe zastosowania balonów zostały wkrótce rozwinięte. Zakotwiczone balony obserwacyjne były używane przez Napoleona w niektórych jego bitwach, a także przez obie strony amerykańskiej wojny secesyjnej i I wojny światowej. Sterowiec rozwinął się z balonów, ale chociaż sterowiec został ostatecznie wyparty przez samolot, balony nadal znajdowały użyteczne zastosowania. Podczas II wojny światowej balony zostały zakotwiczone nad wieloma częściami Wielkiej Brytanii, aby bronić się przed bombardowaniami z niskiego pułapu lub bombardowaniami nurkowymi.

Balony okazały się również niezwykle cenne dla nauki. Już w latach 1911-12 Victor Francis Hess, austriacki fizyk, dokonał śmiałej serii wzlotów balonem na wysokość 5000 metrów (około 3 mil), aby udowodnić istnienie promieni kosmicznych. Postępy w meteorologii od 1900 r. wynikały w dużej mierze z intensywnych badań górnych partii powietrza przez balony z oprzyrządowaniem, które wznosiły się na wysokość 30 km (19 mil). Auguste Piccard, szwajcarski fizyk i pedagog, w maju 1931 r. ustanowił rekord świata w wysokości lotu balonem własnej konstrukcji, w którym po raz pierwszy zastosowano kabinę ciśnieniową. Jean-Felix Piccard, brat bliźniak Auguste’a, eksperymentował z balonami plastikowymi i pomógł zaprojektować serię polietylenowych balonów Skyhook, za pomocą których Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych wysyłały załogowe loty na wysokość ponad 100 000 stóp (30 000 metrów) w celu zbierania danych o górnych warstwach atmosfery. Z biegiem lat baloniarstwo sportowe zyskało na popularności.

.