Balistyka

Dowody kryminalistyczne obejmują wiele różnych rodzajów dowodów, które są zbierane podczas dochodzenia karnego i wykorzystywane w sądzie. Zazwyczaj dowody kryminalistyczne są zbierane i analizowane metodą naukową: odciski palców, ślady ugryzień, dowody DNA, analiza włosów i włókien, badania krwi i tak dalej.

Balistyka jest nauką kryminalistyczną zajmującą się bronią palną i pociskami z broni palnej. W szczególności, dziedzina balistyki zajmuje się identyfikacją specyficznych znaków, które broń palna robi na pocisku, kąt trajektorii, który pocisk podróżuje po wystrzeleniu, i uszkodzenia pocisku, gdy uderza w powierzchnię.

Dowody balistyczne są używane do identyfikacji rodzaju broni, która została użyta w popełnieniu przestępstwa i innych szczegółów przestępstwa, na przykład, gdzie strzelec stał w stosunku do jego lub jej celu. Może również powiedzieć, czy broń użyta w jednym przestępstwie została użyta do popełnienia innego przestępstwa, gdzie odkryto identyczne dowody balistyczne.

Jakie dowody balistyczne są wykorzystywane w sądzie?

Każdy pocisk pozostawiony na miejscu przestępstwa jest zbierany przez śledczych i analizowany przez ekspertów balistyki kryminalistycznej. Analitycy ci badają „gwintowanie” w zużytym pocisku, co może pomóc w zidentyfikowaniu broni palnej – lub przynajmniej typu broni palnej – użytej do popełnienia przestępstwa.

Gdy broń jest produkowana, wewnątrz lufy pistoletu tworzone są spiralne „grunty i rowki”. Te grzbiety i wgłębienia znane są jako „gwintowanie”, a gdy pocisk przechodzi przez lufę pistoletu, gwintowanie lufy pozostawia na nim charakterystyczne ślady. Eksperci balistyczni często przeprowadzają badania porównawcze dwóch pocisków w celu ustalenia, czy ich wzory gwintowania pasują do siebie i czy pochodzą z tej samej broni.

To może być przydatne w oskarżeniach poprzez identyfikację podejrzanego w oparciu o jego lub jej posiadanie broni użytej do wystrzelenia pocisków znalezionych na miejscu zbrodni.

Dowody balistyczne – w tym pozostałości po wystrzale, kąt trajektorii, odległość od celu, ślady wejścia i wyjścia pocisku oraz uszkodzenia – są często wykorzystywane do rekonstrukcji wydarzeń, które miały miejsce podczas popełnienia przestępstwa. Na przykład, osoba, która twierdzi, że broń przypadkowo wystrzeliła może być udowodniona jako prawdziwa lub nieprawdziwa przez dowody kryminalistyczne, które pokazują nacisk na spust broni, kąt broni w momencie wystrzału, oraz odległość z jakiej broń została wystrzelona.

Czy balistyka kryminalistyczna jest wiarygodna?

Przez wiele dekad, balistyka była utrzymywana jako niepodważalna nauka w salach sądowych w całych Stanach Zjednoczonych. Jednak adwokaci obrony zostały kwestionowania wiarygodności balistyki dla prawie tak długo, jak sędziowie zostały akceptując go jako dowód w ich courtrooms.

An artykuł opublikowany w American Bar Association’s Criminal Justice Magazine podkreśla ważne sprawy sądowe, które pokazują zwiększony sceptycyzm wiarygodności dowodów balistycznych. Artykuł przytacza dwie sprawy sądowe (Stany Zjednoczone v. Hicks i Stany Zjednoczone v. Foster), które orzekły przeciwko kwestionowaniu dowodów balistycznych głównie dlatego, że sądy akceptowały takie dowody „od wielu lat” lub „od dziesięcioleci.”

Jednakże, ostatnio, kwestionowanie dowodów balistycznych poczyniło większe postępy. W sprawie United States v. Green, sąd orzekł, że ekspert medycyny sądowej może zeznać, że łuski pocisków są podobne, ale nie może zeznać, że pociski pochodzą z konkretnego pistoletu „z wyłączeniem każdej innej broni palnej na świecie.” To twierdzenie, że dowody balistyczne nie mogą konkretnie i wyłącznie zidentyfikować dokładnej broni, z której wystrzelono pocisk, zostało podtrzymane i ponownie potwierdzone w licznych sprawach sądowych od tego czasu.

W 2009 roku Narodowa Akademia Nauk wydała raport uznający ograniczenia balistyki kryminalistycznej, mówiąc, że istnieje zbyt duża zmienność wśród broni, aby określić, ile punktów musi się zgadzać, aby osiągnąć dany poziom zaufania do wyniku, i że potrzeba więcej badań, aby ugruntować i określić ilościowo dowody balistyczne w celu osiągnięcia wiarygodności.