Bańki, które zbudowały Amerykę

W latach dwudziestych XX wieku, kwitnąca giełda przyciągnęła miliony nowych inwestorów, z których wielu kupowało akcje na marży. Lata dwudzieste były również świadkiem większej bańki na wszelkiego rodzaju kredyty – na samochody, domy i nowe urządzenia, takie jak lodówki. W latach po krachu z 1929 roku gospodarka oparta na kredycie rozpadła się. W 1933 roku Wall Street, bankowość i przemysł hipoteczny padły trupem. To wstrząsające doświadczenie pomogło pogrążyć gospodarkę w głębokiej depresji i wystraszyło całe pokolenie inwestorów.
W przeciwieństwie do innych epizodów bańki internetowej, jej plus tkwił niemal wyłącznie w reakcji, jaką wywołała. W ramach Nowego Ładu administracja Roosevelta i Kongres stworzyły nową infrastrukturę finansową dla narodu: Federalną Korporację Ubezpieczeń Depozytów (Federal Deposit Insurance Corporation), która sprawiła, że ludzie znów mogli bezpiecznie bankować, Komisję Papierów Wartościowych i Giełd (Securities and Exchange Commission), która sprawiła, że ludzie znów mogli bezpiecznie inwestować, oraz ustawę o spółkach inwestycyjnych (Investment Company Act), która położyła podwaliny pod współczesny biznes zarządzania aktywami. Ta infrastruktura pomogła powołać do życia narodową gospodarkę kapitałochłonną, opartą na kredytach i utorowała drogę do globalnej dominacji finansowej Ameryki w drugiej połowie XX wieku.