Bóg nakazuje przestrzeganie roku szabatowego

Lwit 25:1-12

Jak Pan przygotował Izraela do zamieszkania w Ziemi Obiecanej, nakazał im przestrzegać lat szabatowych i jubileuszu co pięćdziesiąt lat, kiedy przybyli do ziemi.

Zgodnie z nakazem, rolnicy mogli siać nasiona i zbierać plony przez sześć lat. Winnice mogły być przycinane i zbierane przez te sześć lat. Siódmy rok, powiedział Pan, „będzie sabatem uroczystego odpoczynku dla ziemi, sabatem dla Pana”. Wszystkie siewy na polach i przycinanie w winnicach powinny ustać przez cały rok szabatowy.

W siódmym roku Żydzi mogli zbierać żywność z „dobrowolnych” roślin, które wyrosły na polach, i mogli jeść winogrona z nieprzycinanych winorośli. Nie mogło być zorganizowanego zbierania plonów i wszystko było dostępne dla wszystkich. Zwierzęta, domowe i dzikie, zjadały to, co pozostało z plonów ziemi.

Ludzie otrzymali dalsze polecenie liczenia siedmiu lat szabatowych, czyli czterdziestu dziewięciu lat, w którym to czasie miał być przestrzegany rok jubileuszowy. Rok ten miał być obchodzony jako rok szabatowy, bez siewu, żęcia i przechowywania czegokolwiek, co wyrosło. Był to również czas wolności, w którym słudzy byli uwalniani z niewoli.

Zarówno rok szabatowy, jak i jubileuszowy służyły jako przypomnienie, że, jak napisał psalmista, „Pańska jest ziemia i jej pełnia, świat i ci, którzy w nim mieszkają.” Bóg dał Izraelowi ziemię, ale dał ją pod pewnymi warunkami, ponieważ wszystko to należało do Niego.

Musieli oni być dobrymi zarządcami ziemi, którą pewnego dnia mieli przekazać nowemu pokoleniu. Pan chciał, aby myśleli o kimś innym niż o sobie.

Rok szabatowy nauczyłby Żydów ufać, że Pan, a nie oni sami, zaspokoi ich potrzeby.

Pan ostrzegał, że nieprzestrzeganie Jego poleceń spowoduje surową karę. W Księdze Kapłańskiej 26 Izraelowi powiedziano, że jeśli będą nieposłuszni, Pan przegoni ich z ziemi i „ziemia wasza będzie spustoszona, a miasta wasze spustoszone.”

„Wtedy ziemia będzie się cieszyć swymi sabatami, dopóki będzie spustoszona, a wy będziecie w ziemi waszych nieprzyjaciół; nawet ziemia odpocznie i będzie się cieszyć swymi sabatami. Dopóki będzie spustoszona, będzie odpoczywać, bo nie odpoczywała w sabaty wasze, gdyście na niej mieszkali” (Księga Kapłańska 26:34-35).

Nie ma dowodów na to, że Żydzi przestrzegali szabatu i lat jubileuszowych, ale zapis biblijny wskazuje, że ziemia odpoczywała przez 70 lat, gdy Żydzi byli w niewoli z powodu swego nieposłuszeństwa.

„Nie dajcie się zwieść; Bóg nie jest wyśmiewany; bo cokolwiek człowiek sieje, to i żąć będzie” (List do Galacjan 6:7).