Atopowe zapalenie skóry u dzieci

Atopowe zapalenie skóry (AZS), znana również po prostu jako egzema lub egzema atopowa, jest bardzo powszechną chorobą skóry. Występuje u około 10% wszystkich niemowląt i dzieci. Chociaż dokładna przyczyna nie jest znana, AZS wynika z połączenia dziedzicznych i innych codziennych warunków, które wyzwalają czerwoną, swędzącą wysypkę.

Jak rozpoznać, że to atopowe zapalenie skóry?

Przez CZAS ROZPOCZĘCIA:

Ten rodzaj egzemy zwykle rozpoczyna się w pierwszym roku życia i prawie zawsze w ciągu pierwszych pięciu lat. Rzadko występuje przy urodzeniu, ale często pojawia się w ciągu pierwszych sześciu tygodni życia. Inne wysypki mogą również rozpocząć się w dowolnym momencie, ale w tych przypadkach większość zmian znika w ciągu kilku dni lub tygodni. Choroba Alzheimera ma tendencję do utrzymywania się. Może mieć wzloty i upadki, ale stale powraca.

POWODEM swędzenia:

AD jest bardzo swędzącą wysypką. Wiele uszkodzeń skóry jest spowodowanych drapaniem i pocieraniem, czynnościami, których dziecko nie jest w stanie kontrolować.

POD WZGLĘDEM MIEJSCA WYPADKU:

Ten aspekt może również pomóc w rozpoznaniu AZS. U niemowląt wysypka zwykle zaczyna się na twarzy lub na łokciach i kolanach, czyli w miejscach, które łatwo podrapać i potrzeć. Może się rozprzestrzenić i objąć całe ciało, chociaż w okolicy pieluszkowej wilgoć chroni skórę. W późniejszym okresie dzieciństwa wysypka jest charakterystycznie umiejscowiona w fałdach łokci i kolan. Czasami problem dotyczy tylko rąk; co najmniej 70% osób z AZS ma egzemę rąk w pewnym momencie swojego życia. Wysypki na stopach, skórze głowy lub za uszami mogą również wskazywać na AZS. Należy jednak zauważyć, że te objawy mogą być również obserwowane w innych stanach chorobowych, takich jak na przykład łojotokowe zapalenie skóry.

POD WZGLĘDEM WYGLĄDU WYSYPKI:

Jest to prawdopodobnie najmniej przydatny wynik, ponieważ wysypka może się znacznie różnić u poszczególnych osób. Powszechnie widoczne są ślady zadrapań, a także suchość i łuszczenie się skóry. Na skórze może dojść do zakażenia i pojawienia się żółtych skorupek lub małych pęcherzyków wypełnionych ropą. Skóra może również ulec zgrubieniu w wyniku powtarzającego się drapania i pocierania przez długi okres czasu.

PRZECIWDZIAŁANIE:

Diagnoza AZS jest bardziej prawdopodobna, gdy inni członkowie rodziny chorują na AZS, astmę lub katar sienny.

Rzeczy do zapamiętania:

Nie zakładając, że stan Twojego dziecka to AZS, zabierz dziecko do lekarza w celu postawienia diagnozy.

Triada atopowa:

AD należy do kategorii chorób zwanych atopowymi, termin ten był początkowo używany do opisania stanów alergicznych astmy i kataru siennego. Został on włączony do kategorii chorób atopowych, ponieważ AZS często dotyka osoby cierpiące na te choroby lub mające członków rodziny, którzy na nie cierpią. Lekarze często określają te schorzenia jako „triadę atopową”.

Czy atopowe zapalenie skóry jest chorobą dziedziczną?

AD jest chorobą występującą rodzinnie, chociaż dokładny sposób przekazywania choroby z rodzica na dziecko jest niejasny. Jeśli jedno z rodziców cierpi na AZS lub jakąkolwiek inną chorobę atopową (np. astmę lub katar sienny), szansa na to, że dziecko będzie miało jedną lub więcej z tych chorób wynosi 50%. Jeśli oboje rodzice mają atopię, prawdopodobieństwo, że dziecko będzie miało AZS jest jeszcze większe. Jednak związek ten nie jest absolutny, ponieważ nawet do 30% osób dotkniętych chorobą nie ma krewnych z tymi zaburzeniami alergicznymi.

Co powoduje atopowe zapalenie skóry?

AD nie jest zaraźliwe. Cierpiący nie mogą przekazywać jej innym.
U tych pacjentów stan zapalny jest spowodowany zbyt dużą ilością reaktywnych komórek zapalnych w skórze. Naukowcy starają się ustalić, dlaczego komórki te reagują nadmiernie. Pacjenci z AZS (lub astmą czy katarem siennym) rodzą się z nadmiarem tych reaktywnych komórek. Kiedy coś je wyzwala, komórki te nie wyciszają się tak, jak powinny. Próbujemy radzić sobie z AZS poprzez kontrolowanie czynników wywołujących stan zapalny skóry lub poprzez zmniejszanie go za pomocą terapii przeciwzapalnych.

Jakie są czynniki wyzwalające?

Czynniki wyzwalające mogą być różne u różnych osób. Większość dzieci gorzej się czuje, gdy ma grypę lub inną infekcję. Dla wielu osób problemy nasilają się w zimie, podczas gdy inni nie mogą znieść pocenia się podczas gorącego, wilgotnego lata. Przyjrzyjmy się czynnikom wyzwalającym, które wydają się dotyczyć wszystkich dzieci z AZS.

Skóra sucha:

Główną funkcją skóry jest działanie jako bariera przed brudem, zarazkami i chemikaliami z zewnątrz. Nie zauważamy tej bariery, dopóki skóra nie stanie się sucha, kiedy wygląda szorstko, łuszczy się i jest napięta. Sucha skóra jest delikatna, wilgotna jest miękka i elastyczna. U osób z AZS występuje wada, która uniemożliwia skórze utrzymanie wilgoci. Sytuacja pogarsza się szczególnie w okresie zimowym ze względu na stosowanie grzejników i obniżoną wilgotność powietrza w pomieszczeniach. Innymi czynnikami wysuszającymi skórę są nadmierne kąpiele lub branie prysznica bez odpowiedniego nawilżenia po nich. Wyzwaniem jest tutaj zapobieganie suchości skóry.

IRRITANTS:

IRRITANTS to wszystkie substancje znajdujące się na zewnątrz ciała, które mogą powodować pieczenie, zaczerwienienie, swędzenie lub suchość skóry. Wyzwaniem jest unikanie czynników drażniących.

STRES:

Stres emocjonalny występuje w wielu sytuacjach. Osoby z AZS często reagują na niego rumieniem i swędzeniem. U dzieci z AZS szczególnymi problemami są frustracja, złość i lęk; ponadto sama choroba Alzheimera i jej leczenie stanowią element stresu! Wyzwaniem jest rozpoznanie stresu i radzenie sobie z nim.

CIEPŁO I PŁODNOŚĆ:

Większość osób z AZS zauważa, że kiedy jest im gorąco, odczuwają swędzenie. Zauważają swędzenie nie tylko przy wilgotnej letniej pogodzie, ale za każdym razem, gdy się pocą. Może wystąpić w wyniku ćwiczeń, noszenia zbyt dużej pościeli lub nagłych zmian temperatury z zimnej na gorącą.

INFEKCJE:

Infekcje bakteriami „staph” są najczęstsze, szczególnie w rękach i nogach. Ich obecność można podejrzewać, jeśli widoczne są obszary pokryte skorupą lub pęcherzyki wypełnione ropą. Powszechna u dzieci infekcja wirusowa zwana „mięczakiem” ma tendencję do cięższego przebiegu u osób z AZS, z małymi guzkami, które zazwyczaj mają biały środek. Zakażenia opryszczkowe (takie jak pęcherze gorączkowe) i zakażenia grzybicze (grzybica lub stopa atlety) mogą również wywołać AZS. Jeśli zmiany wyglądają inaczej, należy skonsultować się z lekarzem. Jeśli są one zainfekowane, mogą być leczone antybiotykami lub innymi skutecznymi lekami. Na ogół są to łagodne, powierzchowne infekcje, które nie są szczególnie zaraźliwe. Wyzwaniem jest rozpoznanie krost lub zmian skórnych i skonsultowanie się z lekarzem w celu podjęcia leczenia.

ALERGENY:

Alergeny to rzeczy (takie jak pyłki, kurz, jedzenie lub puch zwierząt domowych), które wywołują reakcje alergiczne. Choroby takie jak astma czy katar sienny, których przebieg szybko się pogarsza, łatwo skojarzyć z alergenami. Objawy alergii, takie jak swędzenie i pokrzywka, pojawiają się wkrótce po ekspozycji na alergeny powietrzne i są krótkotrwałe. Z drugiej strony, przewlekły, ciągły i wolno pojawiający się wyprysk w AZS może być trudny do powiązania z konkretnymi alergenami. Alergie pokarmowe mogą wywoływać zaostrzenia choroby, szczególnie u dzieci z umiarkowanym lub ciężkim AZS. Rzadko można udowodnić, że pyłki, roztocza i zwierzęta domowe wywołują egzemę u małych dzieci. Spośród dostępnych testów alergicznych, testy drapane i RAST są krótkotrwałe i nie diagnozują egzemy wywołanej alergenem. W przeciwieństwie do tego, testy płatkowe mogą zdiagnozować reakcję na wyprysk w niektórych przypadkach, na przykład w alergii na produkty do pielęgnacji skóry.

Czy istnieją inne czynniki wyzwalające?

Dzieci z AZS mogą odnieść korzyści ze zmniejszenia ekspozycji na główne czynniki wyzwalające opisane powyżej. Jednak indywidualnie mogą one podlegać innym czynnikom wyzwalającym, których należy być świadomym.

Jak można uniknąć czynników wyzwalających?

Dbaj o nienaruszoną barierę skórną. NAWILŻAJ!

Kupuj odzież, która „oddycha”. Unikaj odzieży z wełny lub nylonu oraz sztywnych materiałów.

Jeśli pocenie się powoduje swędzenie, znajdź sposoby na utrzymanie chłodu; obejmuje to: zmniejszenie aktywności fizycznej, zwłaszcza w okresach zaostrzenia; dostosowanie odzieży do zmian temperatury; nie przegrzewanie pomieszczeń w domu (zwłaszcza pomieszczeń sypialnych); oraz używanie lekkiej pościeli.

Gdy swędzenie jest spowodowane poceniem się lub wystawieniem na działanie kurzu, pyłków lub innych elementów, pozwól dziecku wziąć orzeźwiający prysznic lub kąpiel, nie zapominając o nawilżeniu po nich, w ciągu 3 minut od delikatnego osuszenia skóry. Więcej informacji można znaleźć w broszurze edukacyjnej National Eczema Association (NEA) na temat kąpieli i nawilżania.
Naucz się rozpoznawać objawy infekcji, aby można je było wcześnie leczyć.

Jeśli podejrzewana jest alergia pokarmowa, przeprowadź rutynową ocenę. Najbardziej prawdopodobne produkty to jaja, mleko, orzeszki ziemne, soja, pszenica i owoce morza; jednak każdy pokarm może wywołać alergię. Czy mógłbyś wykluczyć z diety na tydzień najbardziej prawdopodobny szkodliwy pokarm? Zastąpić pełne mleko w proszku hydrolizatem (np. Alimentum® lub Nutramagen®). Prowadź dzienniczek żywieniowy. Kiedy skóra się poprawi, ponownie wprowadź pokarm. Obserwuj, czy w ciągu dwóch godzin nie pojawi się swędzenie lub zaczerwienienie. Wyeliminuj grupę żywności powodującą pokrzywkę lub obrzęk twarzy. Nie wykluczaj kilku grup pokarmów naraz – rzadko zdarza się, aby alergia na więcej niż jeden pokarm pogarszała egzemę, a długotrwałe unikanie wielu pokarmów może mieć wpływ na odżywianie dziecka. Pamiętaj, że każda taka modyfikacja posiłków powinna być dokonywana za radą lekarza.

Zwierzęta futerkowe stanowią zagrożenie dla dzieci ze skłonnościami alergicznymi. Jeśli zwierzak jest niezbędny, trzymaj go na zewnątrz lub przynajmniej z dala od łóżek, dywanów i mebli, na których bawi się dziecko. Roztocza kurzu gromadzą się w dywanach i pościeli w sypialni. Środki kontroli są proste i obejmują stosowanie pokrowców na poduszki i materace, usuwanie dywanów z sypialni i częste mycie pościeli w gorącej wodzie.

Pomyśl o stresorach i jak sobie z nimi radzić. Omów problemy z lekarzem lub specjalistą od zdrowia psychicznego. Weź pod uwagę tych, którzy specjalizują się w podejściach takich jak mindfulness. Postaraj się, aby zabiegi AD stały się częścią rodzinnej rutyny. Zachęcaj dzieci z AZS do robienia jak najwięcej dla siebie.

Jakie rodzaje leczenia są pomocne?

ZABIEGI:

Maści takie jak wazelina są idealne, chyba że są zbyt gęste i niewygodne. Kremy są odpowiednie dla skóry umiarkowanie suchej i w gorącym, wilgotnym klimacie. Nakładaj je na mokrą skórę zaraz po kąpieli. Lotiony nie są wystarczająco nawilżające i często mają efekt wysuszenia skóry z DA.

STEROIDY KRÓTKOTRWAŁE:

Sterydy miejscowe (tj. te stosowane na skórę) to podobne do kortyzonu leki w postaci kremu lub maści (takie jak hydrokortyzon, mometazon, desonid, triamcynolon), które może przepisać lekarz. Nie są one takie same jak sterydy anaboliczne stosowane przez niektórych sportowców. Są to bardzo przydatne leki. Są one często jedynym sposobem leczenia, który może złagodzić stan zapalny skóry. Stosowanie maści i kremów sterydowych wymaga dobrej oceny i starannego nadzoru. Stężenie waha się od łagodnego do super mocnego. Hydrokortyzon, bardzo łagodny steryd, jest całkiem bezpieczny. Silniejsze steoidy mogą powodować przerzedzenie skóry, rozstępy, a nawet opóźnienie wzrostu lub tłumienia gruczołów nadnerczy, jeśli są stosowane przez wiele dni na tych samych obszarach ciała. Rodzice powinni nadzorować korzystanie z tych produktów przez dzieci. Należy zapytać lekarza o siłę działania i działania niepożądane przepisanych kortykosteroidów oraz dokładnie przestrzegać zaleceń zawartych na ulotce produktu.

Topowe immunomodulatory (TMI):

Ta rodzina leków stosowanych miejscowo jest dostępna od 10 lat. IMT działają poprzez hamowanie odpowiedzi zapalnej skóry (która powoduje zaczerwienienie i jest również zaangażowana w swędzenie). Do tej pory Food and Drug Administration (FDA) zaaprobowała dwa niesteroidowe leki: takrolimus i pimekrolimus. IMT nie są steroidami i nie powodują zaniku skóry, ale mogą tłumić miejscowy układ odpornościowy, dlatego u dzieci otrzymujących tę terapię zaleca się ochronę przeciwsłoneczną.
W przypadku dzieci poniżej drugiego roku życia IMT są stosowane bez zezwolenia; tak jak w przypadku każdego leku, powinny być stosowane pod staranną kontrolą lekarza. Zarówno takrolimus, jak i pimekrolimus mają ostrzeżenie w postaci czarnej skrzynki, tj. oświadczenie o ostrożności dotyczące leku wydane przez FDA.

PREPARATY NA PODSTAWIEALKITRANU:

Kremy i emulsje do kąpieli na bazie kamienia mogą być przydatne w łagodnych stanach zapalnych.

ANTYBIOTYKI:

Antybiotyki stosowane doustnie lub miejscowo zmniejszają powierzchowne zakażenia bakteryjne, które mogą towarzyszyć ogniskom AZS.

ANTYBIOTYKI:

Często przepisywane w celu zmniejszenia świądu, leki te mogą powodować senność, ale wydają się być przydatne u niektórych dzieci właśnie ze względu na ich działanie wywołujące sen.

Kiedy moje dziecko przestanie chorować na atopowe zapalenie skóry?

To jest trudne do przewidzenia. Prawie wszystkie dzieci z AZS porzucają większość problemów do okresu dojrzewania, zwykle przed ukończeniem szkoły. Niewielka liczba osób będzie miała ciężką postać AD w wieku dorosłym. Wielu z nich doświadcza uzdrowienia w ciągu kilku lat. Skłonność skóry do przesuszania się jest zazwyczaj trwała. Większość ludzi uczy się używać kremów nawilżających, aby utrzymać zapalenie skóry pod kontrolą. Sporadyczne epizody AZS mogą wystąpić w czasie stresu lub w pracy, gdzie skóra jest narażona na działanie czynników drażniących i wilgoci.

Czy AZS wpłynie na życie zawodowe mojego dziecka?

Ktokolwiek cierpi na egzemę powinien unikać pracy, która może zranić skórę. Służba wojskowa automatycznie wyklucza osoby z AD lub astmą. Szczególnie szkodliwa jest praca wymagająca kontaktu z wodą w restauracjach i szpitalach, gdzie dłonie predysponowane do AZS stają się suche i spierzchnięte. Ogólnie rzecz biorąc, lepiej jest zdecydować się na „suchą” pracę w pomieszczeniach, taką jak praca z ludźmi, komputerami, papierami lub książkami, w zależności od przypadku.