Anna Deavere Smith

Anna Deavere Smith, (ur. 18 września 1950, Baltimore, Maryland, USA), amerykańska dramatopisarka, aktorka, autorka, dziennikarka i pedagog, który był najbardziej znany z jej jednoosobowych sztuk, które badały problemy społeczne za current events.

Smith został wychowany w segregacji rasowej klasy średniej sekcji Baltimore. Była nieśmiałym dzieckiem, które jednak rozwinęło talent do mimikry. Studiowała lingwistykę w Beaver College (obecnie Arcadia University) w pobliżu Filadelfii, uzyskując tytuł B.A. (1971), po czym przeniosła się do San Francisco, aby studiować aktorstwo w American Conservatory Theatre, gdzie uzyskała tytuł M.F.A. (1977). W następnym roku podjęła pracę jako nauczycielka dramatu (1978-79) na Carnegie Mellon University w Pittsburghu. W tym czasie Smith badała metody tworzenia przez aktorów postaci poprzez studiowanie prawdziwych ludzi zaangażowanych w rzeczywiste rozmowy. Zainspirowana tymi badaniami, rozpoczęła swój własny projekt, On the Road: A Search for American Character. Później wykładała na Uniwersytecie Południowej Kalifornii (1986-89) i na Uniwersytecie Stanforda (1990-2000).

Oprócz roli w telewizyjnej operze mydlanej All My Children, Smith napisała i wystawiła kilka dobrze przyjętych sztuk w ramach projektu On the Road. Jej przełomowym dziełem było Fires in the Mirror: Crown Heights, Brooklyn and Other Identities (1992), opowiadająca o napięciach rasowych, które wstrząsnęły dzielnicą Crown Heights na Brooklynie po incydencie z 1991 roku, kiedy to samochód chasydzkiego Żyda wymknął się spod kontroli, potrącił i zabił afroamerykańskie dziecko. Smith stworzyła sztukę na podstawie własnych, pogłębionych wywiadów i zagrała wszystkie 29 ról, płynnie przechodząc od jednej postaci do drugiej. Spektakl otrzymał wysokie uznanie krytyki i był finalistą Nagrody Pulitzera. W 1993 roku ukazała się jej kolejna propozycja, Zmierzch: Los Angeles, 1992, było podobnie spreparowaną eksploracją przemocy, która wybuchła po uniewinnieniu czterech białych policjantów oskarżonych o nagrane na wideo pobicie Afroamerykanina Rodneya Kinga.

W 2000 roku Smith dołączyła do grona wykładowców Tisch School of the Arts na Uniwersytecie Nowojorskim. W 2008 roku miała premierę jednoosobowej sztuki Let Me Down Easy, która zgłębiała odporność i wrażliwość ludzkiego ciała. Smith wcieliła się w ponad 20 postaci, które wypowiadały się na temat aktualnych wydarzeń, takich jak ludobójstwo w Rwandzie, używanie sterydów przez sportowców, AIDS w Afryce i amerykański system opieki zdrowotnej. Inna sztuka jednej kobiety, Notes from the Field (2016), badała „rurociąg” od szkoły do więzienia dla biednych uczniów w Stanach Zjednoczonych. Została ona później zaadaptowana na film telewizyjny (2018), w którym Smith również wystąpiła w różnych rolach.

W trakcie angażowania się w teatralne i akademickie dążenia, Smith nadal działała na ekranie. Pojawiła się w kilku programach telewizyjnych, w tym Nurse Jackie (2009-15), i miała powtarzające się role w The West Wing i Black-ish, między innymi. Wystąpiła również w takich filmach jak Dave (1993), The American President (1995), The Manchurian Candidate (2004), Rachel Getting Married (2008) i Can You Ever Forgive Me? (2018).

Smith była autorką książek Talk to Me: Travels in Media and Politics (2000) i Letters to a Young Artist (2006). Otrzymała stypendium Fundacji Johna D. i Catherine T. MacArthur („genius grant”) w 1996 roku, a w 2013 roku otrzymała National Humanities Medal.

.