American Experience

JFK: The Legacy

Prezydent John Kennedy objął urząd w jednym z najbardziej burzliwych okresów w historii Ameryki. Zimna wojna między demokracją a komunizmem stawała się coraz bardziej wojownicza, a Stany Zjednoczone i Związek Radziecki posiadały wystarczającą ilość broni nuklearnej, by zniszczyć świat po wielokroć. W amerykańskich miastach rosło napięcie na tle rasowym. Rosnąca liczba czarnych Amerykanów zaczęła demonstrować na rzecz równego traktowania w świetle prawa, a biali segregacjoniści obiecywali odmówić tych praw, używając w razie potrzeby przemocy.

Od pierwszych chwil swojej prezydentury Kennedy wzbudzał poczucie bezpieczeństwa i ducha idealizmu, które upewniały Amerykanów o sile ich narodu i inspirowały ich do służenia krajowi i światu. „A zatem, moi rodacy Amerykanie – nie pytajcie, co wasz kraj może zrobić dla was – pytajcie, co wy możecie zrobić dla waszego kraju. Moi współobywatele świata – nie pytajcie, co Ameryka zrobi dla was, ale co razem możemy zrobić dla wolności człowieka” – powiedział Kennedy w swoim przemówieniu inauguracyjnym. Oszołomieni jego opanowaniem, poruszeni jego elokwencją, Amerykanie z dumą przyjęli wigor i wizję swojego młodego prezydenta.

W miarę jak zmagał się ze złożonością polityki zagranicznej i wewnętrznej, Kennedy czasami rozmijał się ze swoją idealistyczną retoryką. Samozwańczy zwolennik praw obywatelskich, powoli posuwał się naprzód w tej kwestii aż do 1963 roku, kiedy to przemoc na tle rasowym zmusiła go do działania. Zwolennik pokojowego rozwoju za granicą, przyspieszył wybuch wojny w Wietnamie, konfliktu, który zakończył niezliczoną liczbę istnień ludzkich i gorzko podzielił naród.

Twarda międzynarodowa dyplomacja Kennedy’ego pomogła zachować zachodnią demokrację i być może zapobiegła katastrofalnej wojnie nuklearnej, ale również zwiększyła napięcie między supermocarstwami. Gdy w 1961 r. radziecki premier Nikita Chruszczow zagroził zajęciem Berlina Zachodniego, Kennedy obiecał odpowiedź militarną, a Rosjanie wycofali się. Kiedy pod koniec 1962 r. Sowieci zaczęli instalować rakiety na Kubie, Kennedy zażądał ich usunięcia, a następnie umiejętnie zawarł ugodę dyplomatyczną, która utrzymała pokój między dwoma wrogami. Później wynegocjował traktat o zakończeniu atmosferycznych prób jądrowych, pierwszy traktat o broni jądrowej w historii.

Popularna legenda Johna F. Kennedy’ego wyparła rzeczywistość; wywarł on osobliwe, pozornie niezatarte wrażenie na amerykańskiej scenie. Ze swoją piękną żoną, Jacqueline Bouvier Kennedy, i uroczymi dziećmi u boku, John Kennedy stworzył wizerunek, który późniejsze rewelacje o jego moralnych i fizycznych słabościach mogły splamić, ale nie zniszczyć. Jego zabójstwo 22 listopada 1963 r. w Dallas w Teksasie oznaczało krwawe zakończenie jego prezydentury, ale przyspieszyło jego koronację na męczeńskiego księcia amerykańskiej polityki. W śmierci stał się ikoną kultury.

Idealizm, który wywoływał Kennedy, nie umarł wraz z nim. Choć Kennedy nie zrealizował swojej obietnicy, pozostawił milionom Amerykanów spuściznę nadziei.

Idealizm, który wywoływał Kennedy, nie umarł wraz z nim.