Aktywacje neuronów lustrzanych w kodowaniu bólu psychicznego w zaburzeniu osobowości typu borderline

Zaburzenie osobowości typu borderline (BPD) charakteryzuje się wyraźną niestabilnością emocjonalną w relacjach interpersonalnych. Poprzednie badania wykazały zwiększoną aktywność w jądrze migdałowatym, co jest fenotypem obrazowania negatywnego afektu. Jednakże, kliniczne opisy BPD zwróciły uwagę na deficyty w poznaniu społecznym i ich prawdopodobną rolę w wywoływaniu niestabilności emocjonalnej. Pacjenci z BPD wykazują zwiększoną wrażliwość na emocje innych ludzi, a jednocześnie są mniej sprawni w odczytywaniu motywów i przyczyn. W obecnym badaniu funkcjonalnego obrazowania, wystawiliśmy uczestników BPD na działanie stylizowanych scen osób dotkniętych stratą lub separacją, na co ci pacjenci są szczególnie wrażliwi. Wcześniej wykazano, że te sceny żałoby aktywują system neuronów lustrzanych, dlatego tutaj wykorzystano je również do oceny zróżnicowanej aktywności jądra migdałowatego na bodźce o negatywnej wartości, ale niskim pobudzeniu. W porównaniu z grupą kontrolną, u pacjentów z BPD stwierdzono większą aktywację obszarów sensomotorycznych, części układu neuronów lustrzanych, które kodują podstawowe aspekty percepcji aktywności motorycznej i bólu. Kontrastowało to z aktywnością obszarów związanych z bardziej złożonymi aspektami poznania społecznego, takich jak dolny zakręt czołowy. Migdałki były bardziej aktywne u pacjentów podczas oglądania tych scen, ale efekt ten wykazywał również silny związek z poziomem depresyjności i neurotyczności. Po skorygowaniu o te zmienne, różnice w aktywacji migdałka nie były już istotne. Wyniki te są zgodne z modelami poznania społecznego w BPD, które przypisują wrażliwość emocjonalną zarażaniu się emocjami poprzez system neuronów lustrzanych, w przeciwieństwie do obszarów związanych z bardziej wyrafinowanymi formami poznania społecznego. Efektom tym towarzyszyła zwiększona reaktywność amygdali, konsekwentnie z powszechnym występowaniem objawów afektywnych u tych pacjentów.

.