Aether

Aether, czasami również pisany jako Aither, był pierwotnym bogiem światła. Był również bogiem nieba, które starożytni Grecy uważali za „niebieski eter”, który reprezentował niebo. Mgły Aitheru były w stanie wypełnić przestrzeń między przezroczystymi mgłami na ziemi a stałą kopułą, która tworzyła niebo. Powietrze na ziemi było zarządzane przez pierwotną boginię Chaosu, ale całe powietrze ponad nią było domeną Aether.

Nyx, bogini nocy, była matką Aether. Starożytni Grecy wierzyli, że niebo jest kopułą, która otacza całą Ziemię. W nocy Nyx zaciągała swój welon na tej kopule, aby zasłonić światło. To również blokowało domenę Aether przed zasięgiem starożytnych Greków.

Rano Hemera rozpraszała mgły nocy, aby ponownie odsłonić niebieski eter Aether. Hemera była zarówno siostrą Aethera, jak i jego żoną. W starożytnej greckiej tradycji, dzień i noc były oddzielone od słońca i księżyca. Bogowie słońca byli postrzegani inaczej niż bogowie dnia.

Jako pierwotny bóg, Aether nie był przedstawiany jako humanoidalna personifikacja elementu. Zamiast tego, Aether był uważany dosłownie za ten element. Oznacza to, że całe powietrze pomiędzy niebem a ziemskim powietrzem było uważane za dosłowne Aether.

Aether był jednym z trzech pierwotnych bogów powietrza. Reprezentował on całe powietrze w górnych partiach ziemskiej atmosfery. Powietrze znajdujące się bezpośrednio pod nim, rozproszone po całej Ziemi, było domeną Chaosu. Ostatnim powietrzem rządził Erebos, a uważano je za mgły istniejące w podziemiach.

Uważano, że Aether otacza księżyc, słońce, gwiazdy, chmury i szczyty gór. Wszystkie te obszary były domeną Aether, podczas gdy inne części Ziemi przypadły Chaosowi.

Aether miał żeński odpowiednik, nazywany Aethra lub Aithre w starożytnych mitach greckich. Uważano ją za matkę księżyca i słońca, a także za tytankę, która rządziła czystym niebem.

Różne źródła mają różne mity dotyczące pochodzenia Aethera. W niektórych uważa się, że jest synem Nyx i Erebosa. W innych uważa się, że jest synem samego Erebosa i nie ma matki. Jeszcze inne mity twierdzą, że jest on synem samego Chaosu, a Aether jest częścią jej istoty. Wreszcie niektóre mity wierzą, że Khronos był ojcem Aethera, jak również wszystkich innych pierwotnych bogów.

Najbardziej godnym uwagi potomstwem Aethera były Thalassa, pierwotna bogini oceanu, i Gaja, matka ziemi. Były one wynikiem jego związku z żoną i siostrą Hemerą.

Aether jest jednym z pierwszych bogów starożytnej mitologii greckiej. Ci pierwsi bogowie nazywani są „bogami pierwotnymi”, ponieważ te pierwsze bóstwa pochodziły z pustej przestrzeni. Ta nicość lub pustka nazywana jest po grecku Chaosem. Później z Chaosu narodziło się kilka bóstw, w tym rodzice Aether: ciemność i noc, bóg Erebus i bogini Nyx. Według mitologii Aether ma też siostrę, zwaną Hemerą, która rządzi czasem ziemskich dni i światłem. Jej imię jest nadal honorowane i używane dzisiaj w języku greckim: słowo „Imera” w języku greckim oznacza „dzień”.

Aether jest bogiem górnego powietrza, najczystszego, najlepszego powietrza, którym oddychają bogowie. Starożytni Grecy wierzyli, że istnieją trzy różne rodzaje powietrza do oddychania, każdy używany przez inne istoty: jeden, najniższy rodzaj powietrza był wdychany przez wszystkie podziemne stworzenia, jeden był wdychany przez wszystkich zwykłych ludzi, a drugi, trzeci i najwyższy rodzaj powietrza był wdychany przez wszystkich bogów i boginie. Ten oddech bogów, lub górne powietrze, jest królestwem Aethera, którego jest on władcą, zgodnie z mitologiczną opowieścią.

W starożytnej mitologii greckiej, Aether ciężko pracował każdego dnia ze swoją siostrą, Hemerą. Po pierwsze, Hemera stworzyła światło każdego ranka po usunięciu ciemności. Następnie, w tym świetle, Aether był w stanie świecić na ludzi, aby poczuli obecność swoich bogów i bogiń.

Aether służył również jako obrońca, aby oddzielić ludzi i ziemskie istoty od Tartaru, boga najniższych i najgłębszych części Hadesu, podziemnego świata. Swoją obecnością był w stanie utrzymać zarówno tę ciemność, jak i jej władcę z dala od śmiertelników i ich świata. Aether miał również moc kontrolowania słońca, księżyca, gwiazd i chmur, jak również.

Aether i Hemera byli nie tylko bratem i siostrą, ale mężem i żoną w mitologicznej opowieści, jak również. Niektóre historie nie wspominają, czy mieli dzieci, ale inne mity mówią o ich synach i córkach: jedną z nich jest Thalassa, bogini morza, inne to nimfy chmur deszczowych lub Nephelae.

Te pierwsze, starożytne, pierwotne bogowie i boginie Mitologii Greckiej nie są dziś zbyt dobrze znane. Stali się ojcami i matkami innych, nowszych, bardziej znanych bóstw i w końcu większość historii przestała o nich wspominać, zastępując ich mitologię innymi postaciami.

Aether i inni pierwotni bogowie byli kochani i honorowani przez starożytną ludzkość, ale nie ma obecnej wiedzy ani dowodu na to, że kiedykolwiek istniały świątynie poświęcone ich służbie lub rytuały wykonywane na ich cześć.

Ale Aether nie został zapomniany. Przez całe średniowiecze naukowcy wierzyli, że istnieje piąty element zwany „aether”, który otrzymał swoją nazwę od boga Aether. Wiedza i zrozumienie, które posiadali o czterech znanych elementach, – ziemi, powietrzu, ogniu i wodzie, nie wyjaśniały wszystkich ich ustaleń dotyczących Wszechświata, i sądzili, że istnieje mistyczna, piąta siła, która trzyma wszystko razem i wypełnia przestrzeń pomiędzy wszystkimi rzeczami, które istnieją.

Pomimo, że istnienie tego mistycznego piątego elementu nigdy nie zostało odkryte przez naukowców, wciąż używamy nazwy Aether w języku potocznym, kiedy odnosimy się do górnych regionów nieba, poza chmurami i poza regionami, gdzie ludzie mogą oddychać. Innym słowem, które utrzymuje pamięć boga Aether przy życiu w języku angielskim jest „eteryczny”, który jest używany przy opisywaniu czegoś, co jest niezwykle delikatne, subtelne, lekkie i zwiewne, i prawie zbyt doskonałe dla tego fizycznego, ludzkiego świata, w którym żyjemy.

Link/cite this page