Adults Can and Do Have Tantrums

Gdy słyszymy słowo tantrum, obrazujemy 2-letniego leżącego na podłodze kopiąc i krzycząc. Bardzo rzadko używamy go do opisania dorosłego, który ma wybuch. W rzeczywistości, dorośli mogą mieć tego rodzaju wybuch w każdej chwili.

Nie odnosimy się zazwyczaj do osoby dorosłej jako mającej napad złości. Mówimy o nich, że są źli lub „po prostu wyładowują trochę pary”. Jednakże, gdy ich zachowanie staje się cykliczne, przewidywalne lub problematyczne, wpływ ich zachowania powinien zostać oceniony i zaadresowany.

Tantrums typically follow an action made by another person that results in the recipient feeling angry, disappointed or discouraged. Behawioryści uważają działania, które obejmują wybuchy gniewu, agresji i wściekłości za nieprzystosowawcze. Wraz z dojrzałością, dorośli zazwyczaj zmierzają w kierunku rozwijania społecznie odpowiednich metod wyrażania złości. Dorośli są zachęcani do werbalnego wyrażania tego, co czują, zamiast działać w sposób, który jest raniący lub zakłócający dla innych.

Jak się starzejemy, musimy zacząć zdawać sobie sprawę, że ludzie nie zawsze będą mówić to, co chcemy, żeby mówili. Ludzie nie zawsze będą robić to, co chcemy, aby robili. Musimy również nauczyć się, że nigdy nie będziemy mieli pełnej kontroli nad działaniami innych ludzi. Dojrzała osoba dorosła powinna dążyć do tego, aby mieć kontrolę nad swoimi emocjami, co pomoże jej w utrzymaniu zdrowych relacji z ludźmi, z którymi styka się na co dzień. Kiedy osoba dostaje się do jednego z ich nastrojów pokazują niewiele do żadnego szacunku dla uczuć innych. To jest tak, jakby byli w stanie zablokować fakt, że czyjeś uczucia mają znaczenie, z wyjątkiem ich własnych. Z perspektywy psychologicznej nie wykazują empatii dla innych i angażują się w ambitne zachowania lub całkowicie skupiają się na swoich potrzebach i nie wykazują szacunku dla innych. W skrajnych przypadkach ich myśli stają się tak irracjonalne, że ich zdolność do wykorzystywania logiki i rozumowania zatrzymuje się i działają one tylko z perspektywy opartej na emocjach. Po tym wszystkim, osoba będzie miała mało do żadnego przypomnienia o tym, jak oni zachowywali się i w rezultacie czują małą potrzebę oferować przeprosiny dla ich zachowania.Objawy skrajnej wściekłości lub gniewu obejmują:

• Mówienie przy użyciu wysokiego tempa mowy
• Napięta twarz
• Drażliwość
• Intensywny lub donośny ton głosu
• Szybkie tempo chodzenia
• Chodzenie tam i z powrotem
• Agresywne gesty rąk

Współczesne diagnozy dorosłych, którzy mają częste napady złości:

• Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi
• Zaburzenia osobowości typu borderline
• Zaburzenia ze spektrum autyzmu
• Zaburzenia dwubiegunowe
• Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne
• Narcystyczne zaburzenie osobowości
• Zespół stresu pourazowego
• Nadużywanie substancji

.

Możliwe przyczyny leżące u podłoża

• Zaburzenia równowagi mikrobiomu w układzie pokarmowym
• Cykliczne irracjonalne myślenie
• Szalejące myśli

.

• Nadmierne zamartwianie się
• Niezdiagnozowana choroba psychiczna
• Depresja
• Lęk

Co można zrobić, gdy ktoś ma napad złości:

• Znaj znaki i nie angażuj się
• Przeczekaj ich, sprawdź godzinę rozpoczęcia i określ czas trwania
• Zidentyfikuj wzorce
• Mów spokojnym i równym tonem
• Zwróć uwagę na ich zachowanie
• Odejdź
• Oddychaj i rozluźnij się
• Nie bierz tego do siebie
• Sprawdź, czy ich oskarżenia są prawdziwe
• Znajdź coś do zrobienia, aby odwrócić uwagę od siebie, gdy będziesz czekać
• W ciężkich przypadkach szukaj interwencji pogotowia

Czego nie powinieneś robić

• Stawiaj siebie lub członków swojej rodziny w niebezpieczeństwie
• Pozostań w tym samym środowisku, gdy zachowanie tej osoby wymyka się spod kontroli
• Zignoruj fakt, że ich zachowanie jest problematyczne

Terapia

• Psychoterapia indywidualna
• Modyfikacja zachowania
• Zarządzanie złością
• Identyfikacja czynników wyzwalających
• Leki
• Terapia rodzinna
• Poradnictwo dla par

Użycie wiarę i duchowość

• Módl się za tę osobę
• Módl się za siebie
• Pozostań przy nadziei
• Zachowaj racjonalny umysł
• Szukaj ukojenia w swojej sile wyższej

Życie lub praca z osobą dorosłą, która ma historię wybuchów gniewu, może być niewiarygodnym wyzwaniem. Wiedza o tym, kiedy należy szukać pomocy, jest ważną częścią procesu oceny dla wszystkich zaangażowanych. Ignorowanie zachowania tej osoby może być tymczasową metodą radzenia sobie, ale profesjonalna interwencja jest konieczna, gdy wszystkie inne próby mają niewielki wpływ na zmianę jej problematycznego zachowania.