Abies magnifica

Abies magnifica jest dużym wiecznie zielonym drzewem o wysokości do 40-60 metrów (130-200 stóp) i średnicy pnia 2 metry (6,6 stóp), rzadko do 76,5 metra (251 stóp) i średnicy 3 metrów (9,8 stóp), o wąskiej stożkowatej koronie. Kora na młodych drzewach jest gładka, szara, z pęcherzami żywicznymi, na starych drzewach staje się pomarańczowo-czerwona, szorstka i popękana. Liście są igiełkowate, długości 2-3,5 cm, niebiesko-zielone z wierzchu i od spodu szkliste, z silnymi pasmami szparkowymi i ostrym końcem. Są ułożone spiralnie na pędzie, ale skręcone lekko w kształcie litery „s”, aby były zakrzywione powyżej pędu.

Szyszki są wzniesione, długości 9-21 cm, żółtozielone (czasami fioletowe), dojrzewające brązowo i rozpadające się, aby uwolnić jesienią uskrzydlone nasiona.

Abies magnifica: Szyszki stoją pionowo na gałęziach

Abies magnifica: Igiełkowate liście zaginają się ku górze

OdmianyEdit

Istnieją dwie, być może trzy odmiany:

• Abies magnifica var. magnifica, jodła czerwona – szyszki duże (14-21 cm), łuski przylistków szyszek krótkie, niewidoczne na zamkniętych szyszkach. Większość zasięgu gatunku, głównie w Sierra Nevada.
• Abies magnifica var. shastensis, Shasta red fir – szyszki duże (14-21 cm), łuski przylistka szyszki dłuższe, widoczne na zamkniętej szyszce. Północno-zachodnia część zasięgu gatunku, w południowo-zachodnim Oregonie oraz hrabstwach Shasta, Siskiyou i Trinity w północno-zachodniej Kalifornii.
• A. magnifica na wschodnich stokach południowej Sierra Nevada – być może trzecia odmiana, nie została formalnie nazwana, również ma długie przylistki, a dodatkowo ma mniejsze szyszki, 9-15 cm długości.

RelatedEdit

Jodła czerwona jest bardzo blisko spokrewniona z jodłą szlachetną (Abies procera), która zastępuje ją dalej na północ w Cascade Range. Najlepiej rozróżnić je po liściach; liście jodły szlachetnej mają rowek wzdłuż żebra środkowego na górnej stronie, podczas gdy jodła czerwona tego nie wykazuje. Liście jodły czerwonej są również mniej gęsto upakowane, a kora pędu jest widoczna między liśćmi, podczas gdy u jodły szlachetnej pęd jest w dużej mierze ukryty. Niektórzy botanicy traktują Abies magnifica var. shastensis jako naturalną hybrydę między jodłą czerwoną a szlachetną.