9 Facts to Know About Schizophrenia, Which Is Way Too Misunderstood
On 23 października, 2021 by adminJeśli nie jesteś super zaznajomiony ze schizofrenią, możesz kojarzyć warunek z filmów takich jak Piękny umysł lub odcinki Law & Order. Ale schizofrenia jest złożonym, szeroko niezrozumiałym stanem, a odniesienia popkultury do zaburzenia nie zawsze (lub nawet zazwyczaj) mają rację. Oto co tak naprawdę musisz wiedzieć o schizofrenii.
Tak, schizofrenia jest zaburzeniem zdrowia psychicznego, które może powodować objawy takie jak urojenia, ale jest w tym coś więcej.
Objawy pozytywne obejmują zachowania psychotyczne, których zazwyczaj nie obserwuje się u osób bez zaburzeń takich jak schizofrenia. Obejmują one:
- Halucynacje
- Złudzenia
- Niezwykłe procesy myślowe
- Niezwykłe ruchy ciała
Objawy negatywne to takie, które wskazują na brak uczuć i zachowań, które można by zaobserwować u wielu osób bez schizofrenii, takie jak:
- „Płaski afekt”, czyli w zasadzie sytuacja, w której ktoś nie wyraża poziomu emocji, jakiego byś oczekiwał
- Czerpanie mniejszej przyjemności z życia
- Problemy z rozpoczynaniem i utrzymywaniem się przy czynnościach
- Zmniejszona zdolność mówienia
Objawy poznawcze mają związek z pamięcią i myśleniem. Obejmują one:
- Problemy ze zrozumieniem informacji i wykorzystaniem ich do podejmowania decyzji
- Trudny czas koncentracji
- Kłopoty z „pamięcią roboczą” (zdolność do wykorzystania informacji zaraz po ich przyswojeniu)
Eksperci nie są całkowicie pewni, co powoduje schizofrenię, ale uważa się, że jest to połączenie czynników takich jak geny i chemia mózgu.
Ludzie często wskazują wyłącznie na czynniki takie jak dynamika rodziny jako pochodzenie schizofrenii, Ananda Pandurangi, Ph.D., dyrektor programów Schizofrenia i Terapia Electroconvulsive na Virginia Commonwealth University w Departamencie Psychiatrii, mówi SELF. „To jest całkowicie nieścisłe,” Pandurangi says.
According to the NIMH, warunek jest w dużej mierze genetyczne; wiele genów może zwiększyć ryzyko osoby do rozwoju schizofrenii. Brak równowagi w neuroprzekaźnikach, takich jak dopamina i glutaminian, może również sprawić, że dana osoba będzie bardziej podatna na ten stan zdrowia psychicznego. Ponadto u osób ze schizofrenią dochodzi do zmian w mózgu, takich jak zmniejszenie ilości istoty szarej. (Materia szara to tkanka mózgowa, która pomaga w przetwarzaniu informacji, zgodnie z National Institute of Neurological Disorders and Stroke). Eksperci nadal badają, w jakim stopniu ten spadek substancji szarej jest zaangażowany w początek i trajektorię schizofrenii.
Wreszcie, elementy takie jak używanie narkotyków zmieniających umysł jako nastolatek lub młody dorosły, prenatalna ekspozycja na wirusy, które mogą wpływać na rozwój mózgu, prenatalne niedożywienie i czynniki psychospołeczne (czyli kwestie psychologiczne i społeczne, takie jak trauma w dzieciństwie) mogą również odgrywać rolę. Wniosek z tego taki, że: Żaden pojedynczy czynnik środowiskowy lub behawioralny nie prowadzi do rozwoju schizofrenii.
Mężczyźni są bardziej narażeni na rozwój schizofrenii niż kobiety.
Z około 23 milionów ludzi na całym świecie, którzy chorują na schizofrenię, Światowa Organizacja Zdrowia szacuje, że 12 milionów to mężczyźni, a 9 milionów to kobiety. Eksperci nie są pewni, dlaczego tak się dzieje, choć mają kilka teorii. Jedną z nich jest to, że wyższy poziom hormonów takich jak estrogen u kobiet może pomóc w zapobieganiu zaburzeniom równowagi w neuroprzekaźnikach takich jak dopamina i glutaminian, które są powiązane ze schizofrenią. Istnieje również pomysł, że chromosomy płciowe mogą być czynnikiem, choć to wciąż jest do dyskusji.
Nie tylko mężczyźni są bardziej prawdopodobne niż kobiety, aby rozwinąć schizofrenię, ale dwie grupy mogą być również bardziej prawdopodobne, aby rozwinąć warunek na różnych etapach życia. Na przykład, objawy schizofrenii generalnie pojawiają się między 16 a 30 rokiem życia, ale zazwyczaj zaczynają się we wczesnych lub średnich latach dwudziestych u mężczyzn i późnych latach dwudziestych u kobiet, zgodnie z Mayo Clinic. (Późniejszy początek u kobiet może być związany z niższym poziomem estrogenu w miarę starzenia się kobiet.)
Wygląda również na to, że mężczyźni i kobiety mogą doświadczać objawów schizofrenii w różny sposób. Na przykład, mężczyźni ze schizofrenią mają tendencję do posiadania więcej z tych negatywnych objawów, podczas gdy kobiety są bardziej skłonne do posiadania objawów związanych z nastrojem, artykuł z 2010 roku w International Review of Psychiatry wyjaśnia. Może to być spowodowane częściowo do neuroprzekaźników działających inaczej w ludzi różnych płci.
Ludzie ze schizofrenią nie są z natury gwałtowne lub przestępców, bez względu na to, co słyszałeś.
„Większość ludzi ze schizofrenią nie są agresywne,” Prakash Masand M.D., psychiatra i założyciel Centrów Doskonałości Psychiatrycznej, mówi SELF. To prawda, że osoba z nieleczoną schizofrenią może być bardziej prawdopodobne niż ktoś bez schizofrenii do popełnienia brutalnego przestępstwa, a ludzie ze schizofrenią są w dużej mierze nadreprezentowane w populacjach więziennych, Dr Masand zauważa. Ale chodzi tu o korelację, a nie o związek przyczynowy: Posiadanie schizofrenii nie czyni osoby z natury niebezpieczną.
Badanie z 2014 r. w Law and Human Behavior wykazało, że spośród 429 przestępstw z użyciem przemocy i bez przemocy popełnionych przez osoby z chorobami psychicznymi, tylko 4 procent było bezpośrednio związanych z psychozą wywołaną schizofrenią. (Trzy procent było bezpośrednio związanych z depresją, a 10 procent z zaburzeniem dwubiegunowym). Inne elementy – głównie ogólne czynniki ryzyka przestępczości, niezależnie od stanu zdrowia psychicznego danej osoby – miały znacznie większe znaczenie, takie jak ubóstwo, nadużywanie substancji, bezdomność i bezrobocie. Inną kwestią jest to, że osoby ze schizofrenią często nie są w stanie uzyskać dostępu do leczenia zdrowia psychicznego, którego potrzebują, jak wyjaśniono w tym artykule z 2015 r. w Crime Psychology Review, który nie jest tak bardzo o schizofrenii, jak to jest bariery dla opieki zdrowotnej.
Co więcej, badanie z 2011 r. w Schizophrenia Bulletin zauważyło, że osoby ze schizofrenią mogą być do 14 razy bardziej narażone na bycie ofiarami brutalnych przestępstw niż na aresztowanie za ich popełnienie.
„Dzieje się tak z kilku powodów”, Aimee Daramus, Psy.D., licencjonowany psycholog kliniczny w Behavioral Health Associates w Chicago, Illinois, mówi SELF. ” są często atakowane przez ludzi, którzy boją się ich ekscentryczne zachowanie, takie jak mówienie, śpiewanie, lub krzyczeć na ich halucynacje. Ludzie ze schizofrenią mają również wysoki wskaźnik bezdomności, co stawia ich na ryzyko przemocy. A ponieważ często skupiają się na swoim wewnętrznym świecie halucynacji i urojeń, często nie zwracają uwagi na swoje otoczenie.”
Schizofrenia to nie to samo, co zaburzenie dwubiegunowe lub dysocjacyjne zaburzenie tożsamości.
Słowo „schizofrenia” pochodzi od greckiego „skhizein”, co oznacza „rozszczepiać”, i „phren”, co tłumaczy się jako „umysł”, wyjaśnia Oxford English Dictionary. Ale to dosłowne znaczenie może powodować zamieszanie, więc ludzie mogą mylić schizofrenię z zaburzeniem dwubiegunowym lub dysocjacyjnym zaburzeniem tożsamości.
Zaburzenie dwubiegunowe, które jest czasami nazywane depresją maniakalną, jest stanem zdrowia psychicznego charakteryzującym się ekstremalnymi wahaniami nastroju między wyżem (mania) a niżem (depresja), zgodnie z Mayo Clinic. Osoby z zaburzeniami dwubiegunowymi mogą doświadczać psychozy – jednego z głównych elementów schizofrenii – ale nie jest to częste. I chociaż schizofrenia może powodować wahania nastroju, nie jest to główny objaw.
Istnieją również różnice między schizofrenią a zaburzeniem dysocjacyjnym tożsamości (wcześniej określanym jako zaburzenie osobowości mnogiej). Według Mayo Clinic, osoby z dysocjacyjnym zaburzeniem tożsamości (DID) naprzemiennie zmieniają wiele tożsamości i mogą czuć się tak, jakby w ich głowie było wiele głosów walczących o kontrolę. Podczas gdy schizofrenia może również powodować urojenia i halucynacje, nie muszą one koniecznie obracać się wokół różnych osobowości w sposób, w jaki robią to z DID.
Jest inny sposób, aby o tym pomyśleć, jeśli to pomoże: „Rozdwojenie” w schizofrenii odnosi się do oderwania od rzeczywistości w czasie psychozy, a nie do rozdwojenia tożsamości lub rozdwojenia między skrajnie wysokim i niskim nastrojem.
Ludzie, którzy mają schizofrenię, mogą być narażeni na wyższe ryzyko innych problemów zdrowotnych, w tym przedwczesnej śmierci.
Osoby ze schizofrenią mogą być bardziej narażone na kwestie takie jak choroby układu krążenia, cukrzyca i choroby płuc związane z paleniem, według NIMH, który zauważa, że under-detection i under-treatment tych warunków w tych ze schizofrenią może prowadzić do śmierci. Osoby ze schizofrenią są również bardziej narażone na śmierć w wyniku samobójstwa. Ze względu na te czynniki, ludzie żyjący ze schizofrenią są niestety na wyższym ogólnym ryzyku przedwczesnej śmiertelności (umierania w młodym wieku) niż populacja ogólna, według NIMH.
Nie ma ostatecznego testu diagnostycznego dla schizofrenii, więc lekarze zazwyczaj stosują podejście wielokierunkowe.
Piąte i najnowsze wydanie Diagnostycznego i Statystycznego Podręcznika Zaburzeń Psychicznych (DSM-5), którego eksperci używają jako wzorca do identyfikacji różnych stanów zdrowia psychicznego, określa dokładnie, czego lekarze powinni szukać, jeśli chodzi o schizofrenię. Diagnoza nie dotyczy tylko objawów, ale również takich rzeczy jak czas ich trwania (osoba musi mieć co najmniej dwa pozytywne lub negatywne objawy przez co najmniej miesiąc) i jak wpływają one na życie osoby, takie jak utrudnianie utrzymania pracy, związków i samoopieki.
Jest to również o wykluczeniu innych wpływów, które mogą powodować objawy podobne do schizofrenii, takie jak choroba dwubiegunowa i zażywanie substancji. W tym celu lekarze mogą przeprowadzać badania fizykalne, wykonywać badania przesiewowe na obecność narkotyków i alkoholu oraz przeprowadzać oceny psychiatryczne w celu oceny objawów takich jak urojenia i halucynacje, wyjaśnia Mayo Clinic.
Nie ma jeszcze lekarstwa na schizofrenię, ale dostępne metody leczenia umożliwiają zarządzanie tym stanem.
Większość osób cierpiących na schizofrenię może dobrze funkcjonować i prowadzić satysfakcjonujące życie, jeśli poddają się zalecanemu leczeniu w celu zmniejszenia lub wyeliminowania objawów, mówi Pandurangi.
Dożywotni schemat stosowania leków przeciwpsychotycznych jest istotną częścią zarządzania schizofrenią, według Kliniki Mayo. Wydaje się, że leki, które występują w postaci tabletek lub płynów, mogą zmienić poziom dopaminy w mózgu w sposób, który łagodzi objawy. To może trwać tygodnie, aby zobaczyć różnicę, choć, i jak leki dla wielu innych chorób psychicznych, prób i błędów może być konieczne, aby znaleźć odpowiedni kurs leczenia. Leki przeciwpsychotyczne mogą również powodować skutki uboczne, takie jak dyskineza tardialna (zaburzenie, które wywołuje powtarzające się i mimowolne ruchy), chociaż nowsze leki zazwyczaj mają mniej poważnych reakcji ubocznych, Mayo Clinic zauważa. Niektórzy ludzie mogą również wymagać leków przeciwdepresyjnych lub przeciwlękowych.
Terapia jest kolejnym głównym składnikiem leczenia schizofrenii, wraz z innymi metodami psychospołecznymi. Metody te mogą obejmować szkolenia, aby pomóc wzmocnić umiejętności społeczne ludzi, aby mogli pełniej uczestniczyć w życiu, wraz z programami, aby pomóc ludziom ze schizofrenią znaleźć i utrzymać zatrudnienie. Ten rodzaj wsparcia stylu życia jest ważny dla wielu osób z tym schorzeniem, wyjaśnia Mayo Clinic.
Badania sugerują również, że terapia elektrokonwulsyjna (ECT) może być pomocna w przypadku schizofrenii, która nie reaguje dobrze na inne metody leczenia. ECT ma potencjał, aby zmienić chemię mózgu osoby poprzez zastosowanie prądu elektrycznego w celu wywołania krótkich, bezbolesnych napadów. W przeglądzie literatury z 2018 roku w Current Opinion in Psychiatry stwierdzono, że ECT jest obiecującym potencjalnym leczeniem, które gwarantuje więcej badań.
Poza tym, czasami osoby ze schizofrenią potrzebują krótkoterminowej hospitalizacji, aby zapobiec ich krzywdzeniu siebie lub innych lub umożliwić specjalistom ocenę, jak przebiega leczenie.
Osoby chore na schizofrenię nadal spotykają się ze stygmatyzacją związaną z ich chorobą psychiczną, i to zależy od nas wszystkich, aby jej nie pogłębiać.
To normalne, że denerwujesz się rzeczami, których nie rozumiesz. Ale teraz, że masz elementarz na schizofrenii, to mam nadzieję, że trochę łatwiej rozpoznać, że ludzie z tym warunkiem nie zasługują na jego często przerażające, brutalne portretowanie. „Osoby ze schizofrenią są jak każdy inny człowiek” – mówi Pandurangi. „Cierpią z powodu wewnętrznego chaosu neurologicznego (…) i potrzebują zrozumienia i troskliwego podejścia.”
Powiązane:
- A Clothing Company Labeled a Shirt 'Schizophrenic’
- 6 Things You Can Say to Help Someone Living With Depression
- 10 Things ADHD Is-and 3 It Isn’t
.
Objawy pozytywne obejmują zachowania psychotyczne, których zazwyczaj nie obserwuje się u osób bez zaburzeń takich jak schizofrenia. Obejmują one:
- Halucynacje
- Złudzenia
- Niezwykłe procesy myślowe
- Niezwykłe ruchy ciała
Objawy negatywne to takie, które wskazują na brak uczuć i zachowań, które można by zaobserwować u wielu osób bez schizofrenii, takie jak:
- „Płaski afekt”, czyli w zasadzie sytuacja, w której ktoś nie wyraża poziomu emocji, jakiego byś oczekiwał
- Czerpanie mniejszej przyjemności z życia
- Problemy z rozpoczynaniem i utrzymywaniem się przy czynnościach
- Zmniejszona zdolność mówienia
Objawy poznawcze mają związek z pamięcią i myśleniem. Obejmują one:
- Problemy ze zrozumieniem informacji i wykorzystaniem ich do podejmowania decyzji
- Trudny czas koncentracji
- Kłopoty z „pamięcią roboczą” (zdolność do wykorzystania informacji zaraz po ich przyswojeniu)
Eksperci nie są całkowicie pewni, co powoduje schizofrenię, ale uważa się, że jest to połączenie czynników takich jak geny i chemia mózgu.
Ludzie często wskazują wyłącznie na czynniki takie jak dynamika rodziny jako pochodzenie schizofrenii, Ananda Pandurangi, Ph.D., dyrektor programów Schizofrenia i Terapia Electroconvulsive na Virginia Commonwealth University w Departamencie Psychiatrii, mówi SELF. „To jest całkowicie nieścisłe,” Pandurangi says.
According to the NIMH, warunek jest w dużej mierze genetyczne; wiele genów może zwiększyć ryzyko osoby do rozwoju schizofrenii. Brak równowagi w neuroprzekaźnikach, takich jak dopamina i glutaminian, może również sprawić, że dana osoba będzie bardziej podatna na ten stan zdrowia psychicznego. Ponadto u osób ze schizofrenią dochodzi do zmian w mózgu, takich jak zmniejszenie ilości istoty szarej. (Materia szara to tkanka mózgowa, która pomaga w przetwarzaniu informacji, zgodnie z National Institute of Neurological Disorders and Stroke). Eksperci nadal badają, w jakim stopniu ten spadek substancji szarej jest zaangażowany w początek i trajektorię schizofrenii.
Wreszcie, elementy takie jak używanie narkotyków zmieniających umysł jako nastolatek lub młody dorosły, prenatalna ekspozycja na wirusy, które mogą wpływać na rozwój mózgu, prenatalne niedożywienie i czynniki psychospołeczne (czyli kwestie psychologiczne i społeczne, takie jak trauma w dzieciństwie) mogą również odgrywać rolę. Wniosek z tego taki, że: Żaden pojedynczy czynnik środowiskowy lub behawioralny nie prowadzi do rozwoju schizofrenii.
Mężczyźni są bardziej narażeni na rozwój schizofrenii niż kobiety.
Z około 23 milionów ludzi na całym świecie, którzy chorują na schizofrenię, Światowa Organizacja Zdrowia szacuje, że 12 milionów to mężczyźni, a 9 milionów to kobiety. Eksperci nie są pewni, dlaczego tak się dzieje, choć mają kilka teorii. Jedną z nich jest to, że wyższy poziom hormonów takich jak estrogen u kobiet może pomóc w zapobieganiu zaburzeniom równowagi w neuroprzekaźnikach takich jak dopamina i glutaminian, które są powiązane ze schizofrenią. Istnieje również pomysł, że chromosomy płciowe mogą być czynnikiem, choć to wciąż jest do dyskusji.
Nie tylko mężczyźni są bardziej prawdopodobne niż kobiety, aby rozwinąć schizofrenię, ale dwie grupy mogą być również bardziej prawdopodobne, aby rozwinąć warunek na różnych etapach życia. Na przykład, objawy schizofrenii generalnie pojawiają się między 16 a 30 rokiem życia, ale zazwyczaj zaczynają się we wczesnych lub średnich latach dwudziestych u mężczyzn i późnych latach dwudziestych u kobiet, zgodnie z Mayo Clinic. (Późniejszy początek u kobiet może być związany z niższym poziomem estrogenu w miarę starzenia się kobiet.)
Wygląda również na to, że mężczyźni i kobiety mogą doświadczać objawów schizofrenii w różny sposób. Na przykład, mężczyźni ze schizofrenią mają tendencję do posiadania więcej z tych negatywnych objawów, podczas gdy kobiety są bardziej skłonne do posiadania objawów związanych z nastrojem, artykuł z 2010 roku w International Review of Psychiatry wyjaśnia. Może to być spowodowane częściowo do neuroprzekaźników działających inaczej w ludzi różnych płci.
Ludzie ze schizofrenią nie są z natury gwałtowne lub przestępców, bez względu na to, co słyszałeś.
„Większość ludzi ze schizofrenią nie są agresywne,” Prakash Masand M.D., psychiatra i założyciel Centrów Doskonałości Psychiatrycznej, mówi SELF. To prawda, że osoba z nieleczoną schizofrenią może być bardziej prawdopodobne niż ktoś bez schizofrenii do popełnienia brutalnego przestępstwa, a ludzie ze schizofrenią są w dużej mierze nadreprezentowane w populacjach więziennych, Dr Masand zauważa. Ale chodzi tu o korelację, a nie o związek przyczynowy: Posiadanie schizofrenii nie czyni osoby z natury niebezpieczną.
Badanie z 2014 r. w Law and Human Behavior wykazało, że spośród 429 przestępstw z użyciem przemocy i bez przemocy popełnionych przez osoby z chorobami psychicznymi, tylko 4 procent było bezpośrednio związanych z psychozą wywołaną schizofrenią. (Trzy procent było bezpośrednio związanych z depresją, a 10 procent z zaburzeniem dwubiegunowym). Inne elementy – głównie ogólne czynniki ryzyka przestępczości, niezależnie od stanu zdrowia psychicznego danej osoby – miały znacznie większe znaczenie, takie jak ubóstwo, nadużywanie substancji, bezdomność i bezrobocie. Inną kwestią jest to, że osoby ze schizofrenią często nie są w stanie uzyskać dostępu do leczenia zdrowia psychicznego, którego potrzebują, jak wyjaśniono w tym artykule z 2015 r. w Crime Psychology Review, który nie jest tak bardzo o schizofrenii, jak to jest bariery dla opieki zdrowotnej.
Co więcej, badanie z 2011 r. w Schizophrenia Bulletin zauważyło, że osoby ze schizofrenią mogą być do 14 razy bardziej narażone na bycie ofiarami brutalnych przestępstw niż na aresztowanie za ich popełnienie.
„Dzieje się tak z kilku powodów”, Aimee Daramus, Psy.D., licencjonowany psycholog kliniczny w Behavioral Health Associates w Chicago, Illinois, mówi SELF. ” są często atakowane przez ludzi, którzy boją się ich ekscentryczne zachowanie, takie jak mówienie, śpiewanie, lub krzyczeć na ich halucynacje. Ludzie ze schizofrenią mają również wysoki wskaźnik bezdomności, co stawia ich na ryzyko przemocy. A ponieważ często skupiają się na swoim wewnętrznym świecie halucynacji i urojeń, często nie zwracają uwagi na swoje otoczenie.”
Schizofrenia to nie to samo, co zaburzenie dwubiegunowe lub dysocjacyjne zaburzenie tożsamości.
Słowo „schizofrenia” pochodzi od greckiego „skhizein”, co oznacza „rozszczepiać”, i „phren”, co tłumaczy się jako „umysł”, wyjaśnia Oxford English Dictionary. Ale to dosłowne znaczenie może powodować zamieszanie, więc ludzie mogą mylić schizofrenię z zaburzeniem dwubiegunowym lub dysocjacyjnym zaburzeniem tożsamości.
Zaburzenie dwubiegunowe, które jest czasami nazywane depresją maniakalną, jest stanem zdrowia psychicznego charakteryzującym się ekstremalnymi wahaniami nastroju między wyżem (mania) a niżem (depresja), zgodnie z Mayo Clinic. Osoby z zaburzeniami dwubiegunowymi mogą doświadczać psychozy – jednego z głównych elementów schizofrenii – ale nie jest to częste. I chociaż schizofrenia może powodować wahania nastroju, nie jest to główny objaw.
Istnieją również różnice między schizofrenią a zaburzeniem dysocjacyjnym tożsamości (wcześniej określanym jako zaburzenie osobowości mnogiej). Według Mayo Clinic, osoby z dysocjacyjnym zaburzeniem tożsamości (DID) naprzemiennie zmieniają wiele tożsamości i mogą czuć się tak, jakby w ich głowie było wiele głosów walczących o kontrolę. Podczas gdy schizofrenia może również powodować urojenia i halucynacje, nie muszą one koniecznie obracać się wokół różnych osobowości w sposób, w jaki robią to z DID.
Jest inny sposób, aby o tym pomyśleć, jeśli to pomoże: „Rozdwojenie” w schizofrenii odnosi się do oderwania od rzeczywistości w czasie psychozy, a nie do rozdwojenia tożsamości lub rozdwojenia między skrajnie wysokim i niskim nastrojem.
Ludzie, którzy mają schizofrenię, mogą być narażeni na wyższe ryzyko innych problemów zdrowotnych, w tym przedwczesnej śmierci.
Osoby ze schizofrenią mogą być bardziej narażone na kwestie takie jak choroby układu krążenia, cukrzyca i choroby płuc związane z paleniem, według NIMH, który zauważa, że under-detection i under-treatment tych warunków w tych ze schizofrenią może prowadzić do śmierci. Osoby ze schizofrenią są również bardziej narażone na śmierć w wyniku samobójstwa. Ze względu na te czynniki, ludzie żyjący ze schizofrenią są niestety na wyższym ogólnym ryzyku przedwczesnej śmiertelności (umierania w młodym wieku) niż populacja ogólna, według NIMH.
Nie ma ostatecznego testu diagnostycznego dla schizofrenii, więc lekarze zazwyczaj stosują podejście wielokierunkowe.
Piąte i najnowsze wydanie Diagnostycznego i Statystycznego Podręcznika Zaburzeń Psychicznych (DSM-5), którego eksperci używają jako wzorca do identyfikacji różnych stanów zdrowia psychicznego, określa dokładnie, czego lekarze powinni szukać, jeśli chodzi o schizofrenię. Diagnoza nie dotyczy tylko objawów, ale również takich rzeczy jak czas ich trwania (osoba musi mieć co najmniej dwa pozytywne lub negatywne objawy przez co najmniej miesiąc) i jak wpływają one na życie osoby, takie jak utrudnianie utrzymania pracy, związków i samoopieki.
Jest to również o wykluczeniu innych wpływów, które mogą powodować objawy podobne do schizofrenii, takie jak choroba dwubiegunowa i zażywanie substancji. W tym celu lekarze mogą przeprowadzać badania fizykalne, wykonywać badania przesiewowe na obecność narkotyków i alkoholu oraz przeprowadzać oceny psychiatryczne w celu oceny objawów takich jak urojenia i halucynacje, wyjaśnia Mayo Clinic.
Nie ma jeszcze lekarstwa na schizofrenię, ale dostępne metody leczenia umożliwiają zarządzanie tym stanem.
Większość osób cierpiących na schizofrenię może dobrze funkcjonować i prowadzić satysfakcjonujące życie, jeśli poddają się zalecanemu leczeniu w celu zmniejszenia lub wyeliminowania objawów, mówi Pandurangi.
Dożywotni schemat stosowania leków przeciwpsychotycznych jest istotną częścią zarządzania schizofrenią, według Kliniki Mayo. Wydaje się, że leki, które występują w postaci tabletek lub płynów, mogą zmienić poziom dopaminy w mózgu w sposób, który łagodzi objawy. To może trwać tygodnie, aby zobaczyć różnicę, choć, i jak leki dla wielu innych chorób psychicznych, prób i błędów może być konieczne, aby znaleźć odpowiedni kurs leczenia. Leki przeciwpsychotyczne mogą również powodować skutki uboczne, takie jak dyskineza tardialna (zaburzenie, które wywołuje powtarzające się i mimowolne ruchy), chociaż nowsze leki zazwyczaj mają mniej poważnych reakcji ubocznych, Mayo Clinic zauważa. Niektórzy ludzie mogą również wymagać leków przeciwdepresyjnych lub przeciwlękowych.
Terapia jest kolejnym głównym składnikiem leczenia schizofrenii, wraz z innymi metodami psychospołecznymi. Metody te mogą obejmować szkolenia, aby pomóc wzmocnić umiejętności społeczne ludzi, aby mogli pełniej uczestniczyć w życiu, wraz z programami, aby pomóc ludziom ze schizofrenią znaleźć i utrzymać zatrudnienie. Ten rodzaj wsparcia stylu życia jest ważny dla wielu osób z tym schorzeniem, wyjaśnia Mayo Clinic.
Badania sugerują również, że terapia elektrokonwulsyjna (ECT) może być pomocna w przypadku schizofrenii, która nie reaguje dobrze na inne metody leczenia. ECT ma potencjał, aby zmienić chemię mózgu osoby poprzez zastosowanie prądu elektrycznego w celu wywołania krótkich, bezbolesnych napadów. W przeglądzie literatury z 2018 roku w Current Opinion in Psychiatry stwierdzono, że ECT jest obiecującym potencjalnym leczeniem, które gwarantuje więcej badań.
Poza tym, czasami osoby ze schizofrenią potrzebują krótkoterminowej hospitalizacji, aby zapobiec ich krzywdzeniu siebie lub innych lub umożliwić specjalistom ocenę, jak przebiega leczenie.
Osoby chore na schizofrenię nadal spotykają się ze stygmatyzacją związaną z ich chorobą psychiczną, i to zależy od nas wszystkich, aby jej nie pogłębiać.
To normalne, że denerwujesz się rzeczami, których nie rozumiesz. Ale teraz, że masz elementarz na schizofrenii, to mam nadzieję, że trochę łatwiej rozpoznać, że ludzie z tym warunkiem nie zasługują na jego często przerażające, brutalne portretowanie. „Osoby ze schizofrenią są jak każdy inny człowiek” – mówi Pandurangi. „Cierpią z powodu wewnętrznego chaosu neurologicznego (…) i potrzebują zrozumienia i troskliwego podejścia.”
Powiązane:
- A Clothing Company Labeled a Shirt 'Schizophrenic’
- 6 Things You Can Say to Help Someone Living With Depression
- 10 Things ADHD Is-and 3 It Isn’t
.
Dodaj komentarz