8 potężnych napomnień dotyczących dziesięciny dla twojego kościoła!

Wprowadzenie

Pastor Wendell z pasją zaangażował się w Dobrobyt dla Celu. Bóg nie pobłogosławił nas, abyśmy się bogacili. Jesteśmy błogosławieni, aby być błogosławieństwem dla innych. Pamiętam, że w jednym z jego kazań mówił o tym, jak trudno jest bogatemu człowiekowi dostać się do Królestwa Bożego – i on się z tym zgodził. Jednak pastor Wendell wierzył również, że kiedy mężczyzna lub kobieta znajdą się w Królestwie (będący oddanym, narodzonym wierzącym), będą mogli się wzbogacić. Dlaczego? Ponieważ kiedy jesteś pod panowaniem Chrystusa, Chrystus kontroluje ciebie, a nie twoje pieniądze. Jesteś w stanie dobrowolnie przyjmować i dobrowolnie dawać, a nie gromadzić ziemskie bogactwa z chciwości. Mam nadzieję, że spodobają ci się niektóre z najistotniejszych napomnień pastora Wendella dotyczących dziesięciny i uznasz je za przydatne. – Bill Sanders (Dyrektor Wykonawczy Fundacji Wendella E Smitha).

1 – Pierwsze owoce

9 Uczcij Pana swoim dobytkiem, I pierwszymi owocami wszelkiego twego wzrostu; 10 Tak stodoły twoje napełnią się obfitością, a kadzie twoje przeleją się nowym winem. Przysłów 3:9-10 (NKJV)

Gdy stawiamy Pana na pierwszym miejscu, On obiecuje zaspokoić wszystkie nasze potrzeby. Przynosimy część naszego dobytku i pierwsze owoce każdego wzrostu, który pojawia się w naszym życiu, a On napełnia nasze stodoły i kadzie. Pan nie potrzebuje naszych pieniędzy, ale to, czego On chce, to priorytet naszego serca. On chce być na pierwszym miejscu w naszym życiu. Kiedy przynosimy Panu naszą dziesięcinę, pierwsze dziesięć procent, pierwsze owoce naszego wzrostu – wtedy On obiecuje wypełnić nasze zasoby i zaspokoić nasze potrzeby.
Dzisiaj uczcijmy Pana – przynieśmy coś z naszych dóbr – przynieśmy pierwsze owoce i pierwsze owoce naszego wzrostu. Zacznijmy pierwszy rok od uhonorowania Pana naszą dziesięciną i zaufajmy Mu, że zapewni nam zaopatrzenie przez cały rok.

2 – Szukajcie najpierw Królestwa

33 „Ale szukajcie najpierw Królestwa Bożego i sprawiedliwości jego, a wszystko inne będzie wam dodane. 34 Mateusza 6:32-34 (NKJV)

Pierwszym i największym przykazaniem jest kochać Pana Boga naszego z całego serca. Jezus ma mieć pierwszeństwo lub pierwsze miejsce w naszym życiu. Mamy szukać najpierw Królestwa. I mamy czcić Pana naszymi pierwszymi owocami. Nawet kościół spotyka się pierwszego dnia tygodnia. Kiedy przynosimy naszą dziesięcinę do domu Bożego, wzmacniamy nasze przymierze wiary z Panem – że On jest pierwszy we wszystkim. Kiedy On jest pierwszy z naszych pieniędzy, wtedy On jest pierwszy w naszych sercach.

W tym kontekście, Jezus mówi do swoich uczniów o żywności i odzieży. Mówi, że jeśli będziemy szukać najpierw Jego Królestwa i Jego sprawiedliwości, wszystkie rzeczy, których potrzebujemy w życiu, będą nam dodane. W tym roku, kiedy stawiamy Pana na pierwszym miejscu, upewnijmy się, że On jest na pierwszym miejscu w naszym dawaniu, w naszej dziesięcinie, w naszych pierwszych owocach. Wszystko inne będzie w porządku, a Pan zatroszczy się o zapewnienie nam wszystkiego, czego potrzebujemy.

3 – Jezus popiera dziesięcinę

23 „Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Płacicie bowiem dziesięcinę z mięty, anyżu i kminku, a zaniedbaliście ważniejsze sprawy Prawa: sprawiedliwość, miłosierdzie i wiarę. Te bowiem powinniście byli czynić, nie pozostawiając innych niewykonanych. Mateusza 23:23 (NKJV)

Jezus potwierdza dziesięcinę tutaj, w tym fragmencie Nowego Testamentu. Oczywiście gani on uczonych w Piśmie i faryzeuszy za ich niewłaściwe priorytety i postawy religijne. Oświadcza, że sprawiedliwość, miłosierdzie i wiara są ważniejszymi sprawami prawa – ważniejszymi sprawami. Ale potem mówi im, aby nie pozostawiali dziesięciny bez wykonania. Powiedzieć, że jedna rzecz jest ważniejsza, to znaczy powiedzieć, że druga też jest ważna.

W całym Słowie Bożym nigdy nie chodzi o zmuszanie ludu Bożego do dawania pieniędzy. Chodzi raczej o to, aby Jego ludzie zawsze stawiali Go na pierwszym miejscu. Jeśli On jest na pierwszym miejscu w naszych pieniądzach, jest też na pierwszym miejscu w naszych sercach. Zauważ, że Jezus używa wyrażenia „płacić dziesięcinę”. Dziesięcina nie jest częścią naszego dawania. Jest to coś, co jesteśmy winni Panu, jeśli idziemy w przymierzu z Nim. Jest to wspaniały obowiązek, radosna powinność, przywilej i zaszczyt płacić Panu naszą dziesięcinę.

4 – Abraham dał dziesiątą część

Dla tego Melchizedek, król Salem, kapłan Boga Najwyższego, który spotkał Abrahama powracającego z rzezi królów i pobłogosławił go, 2 któremu też Abraham dał dziesiątą część wszystkiego, 3 bez ojca, bez matki, bez genealogii, nie mający początku dni ani końca życia, lecz uczyniony na wzór Syna Bożego, pozostaje kapłanem nieustannie. 4 A teraz rozważcie, jak wielki był ten człowiek, któremu nawet patriarcha Abraham dał dziesiątą część łupów. Hebrajczyków 7: 1-4 (NKJV)

W tym klasycznym fragmencie Nowego Testamentu, pisarz do Hebrajczyków mówi nam, że Abraham był pierwszym, który dał dziesięcinę (dziesiątą część). I dał swoją dziesiątą część Melchizedekowi, który jest opisany jako „wielki człowiek”. Większość uczonych zgadza się, że tym Melchizedekiem był sam Chrystus, ukazujący się Abrahamowi i odbierający jego dziesięcinę, a następnie dający Abrahamowi chleb i wino (rodzaj komunii). Ci, którzy są nasieniem Abrahama (zob. List do Galacjan 3:29), jako wierzący, powinni podążać śladami swego ojca (zob. List do Rzymian 4:12) i również przynosić swoje dziesięciny Panu.

5 – Pierwszy dzień tygodnia

1 A co się tyczy zbierania dla świętych, jak nakazałem kościołom w Galacji, tak i wy czyńcie: 2 Pierwszego dnia tygodnia niech każdy z was coś odłoży, gromadząc, jak mu się dobrze powodzi, aby nie było zbierania, gdy przyjdę. 1 Koryntian 16: 1-2
(NKJV)

Tutaj apostoł Paweł pisze o swoich „zarządzeniach” dla kościołów. Kiedy wczesny kościół zbierał się pierwszego dnia tygodnia (cotygodniowe świętowanie zmartwychwstania Chrystusa), upominał ich, aby odłożyli coś na bok pod względem finansowym. Poinstruował ich, aby dawali tak, jak im się „dobrze powodzi”. Tak więc w życiu wczesnych kościołów, wierzący byli uczeni, aby dawać część lub proporcjonalnie do stopnia, w jakim prosperowali w ciągu tygodnia. Mogło to odnosić się do ich dziesięciny, ponieważ przynosili pierwsze owoce, czyli dziesiątą część swojego wzrostu i dochodu do lokalnego kościoła.

Jak nam się powodziło w tym tygodniu? Albo w tym miesiącu? Dajmy dzisiaj zgodnie z tym, jak nam się powodziło. Nie dajemy Bogu napiwku ani jakiejś małej porcji – honorujemy Go naszą dziesięciną, naszymi pierwszymi owocami i pierwszymi dziesięcioma procentami naszych finansów.

6 – Pokarm dla domu Pana

Przynieście wszystkie dziesięciny do spichlerza, aby był pokarm w moim domu, i wypróbujcie Mnie teraz w tym” – mówi Pan Zastępów – „Jeśli nie otworzę dla was okien niebios i nie wyleję na was takiego błogosławieństwa, że nie będzie dość miejsca, aby je przyjąć. Malachiasz 3: 10 (NKJV)

Celem naszej dziesięciny jest produkowanie żywności dla Domu Bożego. Jak to się dzieje? Nasze dziesięciny wspierają pensje pastorów. Pastor czeka na Pana każdego tygodnia i przygotowuje świeże posiłki, które podaje w niedziele. Nie serwujemy tutaj posiłków z mikrofalówki ani mrożonych obiadów. Serwujemy świeżo upieczony chleb, mięso i ziemniaki. Ale to wymaga czasu i dobrych, zdrowych (organicznych) składników! Potrzeba też mądrości, by odpowiednio przygotować jedzenie. Apostoł Paweł mówi, że powinniśmy oddawać podwójną cześć starszym, którzy trudzą się w Słowie i
nauce (1 Tymoteusza 5:17, 18). Nad czym oni się trudzą? Gotują posiłki i przygotowują się do podawania świeżego jedzenia dla ludu Bożego.

7 – Korzyści z dziesięciny

Przynieście całą dziesięcinę do spichlerza, aby był pokarm w domu Moim, i wypróbujcie Mnie teraz w tym” – mówi Pan Zastępów – „Jeśli nie otworzę wam okien niebios i nie wyleję na was takiego błogosławieństwa, że nie będzie dość miejsca, aby je przyjąć. 11 „I upomnę pożeracza dla waszego dobra, tak że nie zniszczy owocu waszej ziemi, ani winorośl nie wyda dla was owocu na polu” – mówi Pan Zastępów; 12 „I będą was nazywać błogosławionymi wszystkie narody, bo będziecie rozkoszną krainą” – mówi Pan Zastępów. Malachiasza 3:10-12 (NKJV)

Zwróć uwagę na niesamowitą listę korzyści dla tych, którzy dają dziesięcinę i czczą Pana swoimi pierwszymi owocami.

• Będzie pokarm w domu Boga (i będziemy jeść)
• Otworzy okna niebios i zapewni nam
• Wyleje błogosławieństwa
• Nie będzie wystarczająco dużo miejsca, aby je przyjąć
• . miejsca, by je przyjąć
• On upomni pożeracza dla nas
• Nasz owoc będzie chroniony
• Ludzie będą nas nazywać błogosławionymi
• I będziemy rozkoszą dla Pana!

Naszą jedyną odpowiedzialnością jest wypróbowanie Go i udowodnienie Mu tego przez przynoszenie naszej dziesięciny do Jego domu. Dzisiaj, gdy przynosimy nasze dziesięciny do Jego spichlerza, wierzmy w te wszystkie wspaniałe korzyści i otrzymujmy je. Dawid mówi w Psalmach: „On codziennie napełnia nas dobrodziejstwami”. Otrzymajmy je dzisiaj.

8 – Tutaj śmiertelni ludzie otrzymują dziesięcinę

8 Tutaj śmiertelni ludzie otrzymują dziesięcinę, ale tam otrzymuje ją ten, o którym jest świadectwo, że żyje. 9 Nawet Lewi, który otrzymuje dziesięcinę, płacił dziesięcinę za pośrednictwem Abrahama, że tak powiem, 10 bo był jeszcze w lędźwiach swego ojca, gdy Melchizedek go poznał. Hebrajczyków 7:8-10 (NKJV)

W tym fragmencie Nowego Testamentu, apostołowie dają nam wielkie objawienie dotyczące naszych dziesięcin. Nawet jeśli przynosimy je do „mężczyzn” tutaj, w lokalnym kościele, to pismo mówi nam, że Bóg najwyraźniej zapisuje nasze dziesięciny lub otrzymuje je w niebie. Nawet Korneliusz, Rzymianin, który nawrócił się pod wpływem posługi apostoła Piotra (Dzieje Apostolskie 10), został pochwalony za to, że dawał ubogim i powiedziano mu, że jego jałmużna stała się pamiątką przed Panem. W niebie musi być księga rachunkowa naszych datków – miejsce, gdzie Pan odbiera nasze dziesięciny i pamięta o nich. Dajemy nasze dziesięciny ludziom na ziemi, ale Bóg odbiera je na nasz rachunek w niebie.

– Pastor Wendell