5 Signs Total Recall Was A Dream (And 5 It Was Reality)

Film Total Recall z 1990 roku to niesamowity film akcji/sci-fi oparty na opowiadaniu Phillipa K. Dicka o tym samym tytule; tego samego autora, którego praca doprowadziła do powstania Blade Runnera i Człowieka w Wysokim Zamku. Będąc kinową adaptacją książki We Can Remember It For You Wholesale, Total Recall jest jedną z najlepszych adaptacji dzieła Dicka. Pomimo pulpowego tonu, przemocy i humoru, zachowuje tę samą błyskotliwość i inspiruje do podobnej analizy historii Dicka.

Największym pytaniem jest, czy film był implantem snu, czy rzeczywistością, jak postać Arnolda Schwarzeneggera, Douglas Quaid, zmaga się z tym pytaniem. Reżyser Paul Verhoeven celowo pozostawił zakończenie otwarte i dał dowody na obie interpretacje, porównując je do kota Schrödingera w swoim komentarzu. Oto 5 dowodów za i przeciw temu, że wydarzenia w filmie są snem.

10 DREAM: It Was A Memory Implant

Cały punkt incydentu inicjującego film był dla Quaida ucieczką od jego (jakoś?) przyziemnego życia, małżeństwa z uroczą żoną (Sharon Stone) w futurystycznym społeczeństwie. Kiedy natknie się na reklamę „Rekall,” firma, która zapewnia implanty pamięci (za cenę), nie może się oprzeć.

Marzył o Marsie i chce uciec, ale jego żona nie pozwoli, widząc, jak to było drogie i niebezpieczne, biorąc pod uwagę zbrojne walki na Marsie. Naturalne jest założenie, że w momencie, gdy Quaid usiadł na tym krześle, wszystko, co nastąpiło później, było snem, za którego przeżycie zapłacił.

9 REALITY: We See Things Quaid Couldn’t See

Jeśli film był snem, dlaczego byłoby tak wiele scen pokazujących punkt widzenia złoczyńców lub innych postaci, z którymi Quaid nie miał kontaktu? Shouldn’t the film have entirely been his perspective?

While one could argue that this is just a filmmaking technique so as as to keep things coherent and interesting, the villains do apparently get frustrated that their idea to use Quaid as a sleeper agent is backfiring, even though there’s no need to pretend to be annoyed, seeing as Quaid isn’t around, which means they are genuine when they tell Quaid he belongs to their side.

8 DREAM: Melina Is Quaid’s Dream Girl

Zanim Quaid usiądzie w swoim fotelu, zostaje zapytany, jak chciałby, aby wyglądała jego dziewczyna z fantazji; opisuje Melinę, a jej podobizna pojawia się na monitorze Rekall, sugerując, że została stworzona specjalnie według jego próśb.

Byłby to dość szalony zbieg okoliczności, gdyby jego wymarzona dziewczyna po prostu stała się prawdziwą osobą dopasowaną do jego dokładnych preferencji dotyczących osobowości i wyglądu.

7 REALITY: Harry’s Double Take

Kiedy Quaid rzuca pomysł odwiedzenia Rekall jednemu ze swoich współpracowników na budowie, Harry’emu, szybko zostaje odrzucony. Harry mówi mu, że to może skończyć się w lobotomii dla niego, i ostrzega go, aby nie iść. Quaid pozornie zgadza się, ale podejrzany Harry daje mu złe oko.

Gdy później okazuje się, że Harry miał oko na Quaid i pracuje dla złoczyńców, mówi Quaid ostrzegł go, aby nie iść do Rekall. Na górze, Lori (żona Quaida), który również okazał się być w cahoots z baddies, był dając Quaid niepokojące / podejrzane spojrzenia przed jego podróży do Rekall.

6 DREAM: The Doctor Perfectly Predicts Quaid’s Journey

W najbardziej niepewnym momencie filmu, Dr. Edgemar pojawia się (człowiek w reklamie Rekall), twierdząc, że jest z Rekall, i prosi o Quaid przestać jego shenanigans, jak jest uwięziony w „schizoid embolism” i ma załamanie psychiczne z implantów poszedł źle. Lori również przestaje próbować zabić Quaida i zachowuje się wobec niego cywilizowanie, błagając go o powrót do domu.

Dr Edgemar przedstawia cały trzeci akt filmu krok po kroku, a ponieważ wydarzenia w filmie przechodzą do historii, jest to prawdopodobnie najmocniejszy dowód na to, że Edgemar mówił prawdę.

5 PRAWDA: Doktor się poci

Ponownie, czasami prawda jest dziwniejsza od fikcji. Podczas gdy dr Edgemar ułożył cały trzeci akt filmu, nie jest szaleństwem zakładać, że po prostu miał rację lub poczynił trafne spostrzeżenia, próbując manipulować Quaidem.

Jego oferta czerwonej pigułki, która pozwoli mu wrócić do rzeczywistości (ten film wyszedł 9 lat przed Matrixem) jest dość kusząca… ale byłby to również łatwy sposób na otrucie zdezorientowanego Quaida, który wygrywa walkę. Lekarz również się poci, co rodzi pytanie, dlaczego człowiek, który nie może umrzeć, byłby ewentualnie nerwowy w symulowanym śnie, skłaniając Quaida do zastrzelenia go.

4 DREAM: The Blue Sky On Mars

Zanim Quaid dostaje implanty pamięci w Rekall, technik rzuca okiem na pobliski komputer i zauważa „That’s a new one…blue sky on Mars!”. Wraz z tym, inny członek Rekall wcześniej położył sedno tego, co stanie się w implancie „tajnego agenta” do Quaid (jak Dr. Edgemar zrobił).

Na końcu filmu, gdy ułożona historia została zakończona, Quaid całuje Melinę na Marsie, który ma niebieskie niebo dzięki jego działaniom… i ekran szczególnie zanika do bieli zamiast czerni, być może dalej sugerując, że się budzi.

3 REALITY: The Doctors Hadn’t Implanted Quaid

W czasie, gdy Quaid siedzi na krześle i krzyczy o swojej zdmuchniętej przykrywce, technik Rekall (znowu, którego Quaid nie będzie w stanie zobaczyć) mówi innemu technikowi, że jeszcze nie wszczepili implantów.

Może być tak, że sny o Marsie, które Quaid miał wcześniej były wspomnieniami z jego życia zanim został wysłany jako uśpiony agent, i że jego początkowe etapy na krześle z implantami uświadomiły mu jego sytuację. Jest to jeden moment w filmie, gdzie Quaid wydaje się zdecydowany i nieugięty na coś, a nie mylić, krzycząc „You blew my cover!”

2 DREAM: The Rekall Theme

The Rekall theme to fragment ścieżki dźwiękowej, który gra w punktach, w których pojawia się firma Rekall; nie należy go mylić z jinglem Rekall.

Jest to nie-diegetyczny score, który gra, gdy Quaid po raz pierwszy odwiedza Rekall, i pojawia się jeszcze kilka razy w filmie; gdy pojawia się Dr. Edgemar, i później, na końcu napisów końcowych filmu. Jest bardzo prawdopodobne, że wydarzenia w filmie były snem, a muzyka była wskazówką, że nadszedł czas, aby Quaid się obudził.

1 REALITY: Minority Report Sequel/Book Ending

Ten wpis jest ogromnym oszustwem, i może być brany tylko z ziarnem soli, do pewnego stopnia. Na początek, książka Total Recall został oparty na sugeruje, że wiele z wydarzeń, aby zdarzyć się były prawdziwe (choć niektóre były rzeczywiście implanty). Jednak książka jest dość drastycznie różni się od filmu na wiele sposobów, więc to prawie nieistotne.

Innym jest to, że Raport Mniejszości Stevena Spielberga, również oparty na historii Phillipa K. Dicka, miał być sequelem do Total Recall w jego wczesnych etapach rozwoju, pitched w 1992 roku. W filmie wystąpiłby Quaid w roli, w którą wcielił się Tom Cruise, a Marsjanie z „Total Recall” mieliby zdolności parapsychiczne, które pozwalały im widzieć przebłyski przyszłości. Oznaczałoby to, że wydarzenia z Total Recall były prawdziwe, gdyby sequel przeniósł się w to, co miało być snem. To powiedziawszy, możliwe jest, że był to wciąż ten sam sen rozciągnięty w czasie, lub że Quaid był na tyle głupi, aby przejść do drugiej rundy z Rekall. Ale bez względu na to, nie miałoby to znaczenia, ponieważ pierwotnym zamiarem pierwszego filmu było bycie otwartym, tak jak Luke i Leia nie byli pierwotnie zamierzeni jako rodzeństwo w pierwszych dwóch filmach Star Wars.