5 Lessons I've Learned From Being Laid Off

Gdy straciłem pracę w styczniu, pośród restrukturyzacji całej firmy, nie byłem zaskoczony. Moi współpracownicy i ja byliśmy świadkami wielu rund zwolnień w stylu reality-show w miesiącach poprzedzających nasze zwolnienie. Mimo że wiedziałam, że to nadejdzie, najbardziej zszokowała mnie moja początkowa reakcja na zwolnienie.

Pomimo kartonu czekającego na ganku, aby przewieźć mój laptop i telefon komórkowy z powrotem do siedziby firmy, przez pierwsze kilka dni pozostawałam w zaprzeczeniu. (OK, może tygodnie, ale kto by tam liczył?) Nigdy wcześniej nie straciłem pracy i byłem zaskoczony, jak bardzo było to dla mnie dezorientujące.

Ale w miarę upływu miesięcy, pomiędzy wysyłaniem CV a walką z chęcią odbycia mojej wymarzonej podróży (która obejmuje uderzenie w jak najwięcej parków baseballowych i pubów piwnych), zebrałem trochę mądrości na temat bezrobocia.

Jeśli jesteś w tej samej łodzi, oto rada, którą chciałbym przekazać.

Opłacz stratę i ruszaj dalej

Choć wiedziałem, że zbliża się koniec, faktycznie słysząc słowa: „Twoja rola w firmie została wyeliminowana”, poczułem się dziwnie oderwany od rzeczywistości. W ciągu następnych dni moje myśli grały w grę Whac-A-Mole, gdy koledzy, za którymi będę tęsknić, zadania, których nigdy nie ukończę i nadchodzące wydarzenia, w których nie wezmę udziału, losowo przelatywały przez mój umysł.

Wydawało się dziwne opłakiwać utratę pracy, którą często obwiniałam za moje nowe zmarszczki na czole, tak głębokie, że maluchy mogłyby się w nich kąpać. Jednak byłam tam, kołysząc się nad relacjami i połączeniami, które, niezamierzenie, ale niezmiennie, osłabłyby z czasem.

Choć nienawidziłam czuć się jak żałosny smutas, moje emocje nie są tak rzadkie, według licencjonowanego doradcy zawodowego Terri DiMatteo z Open Door Therapy. „Osoby borykające się z utratą pracy mogą być zaskoczone, że doświadczają smutku związanego z utratą tożsamości, kolegów zawodowych i rutyny pracy” – wyjaśnia DiMatteo. „Nieoczekiwaną podszewką może być jednak odkrycie odnowionych pasji, które drzemią w nich podczas zatrudnienia.”

Na ten temat:

Rediscover Your Interests

Gdy pogodziłem się z faktem, że mój były pracodawca nie pojawi się ponownie jak jakiś żałosny były chłopak i nie będzie błagał mnie o powrót, zająłem się hobby, którym cieszyłem się, zanim moje życie zawodowe pochłonęło moje życie osobiste.

Na przykład: Przez większą część dwóch lat, czułam się okropnie winna za każdym razem, gdy moje dzieci śliniły się na widok reklamy Olive Garden. „Wow!” powiedziałyby jednogłośnie. „To wygląda niesamowicie!” Wzdrygałam się, gdy zamykałam drzwiczki mikrofalówki na talerzach z resztkami jedzenia. Za każdym razem, gdy wrzucałam do piekarnika zamrożone ciasto, czułam, jak moja włoska babcia rzuca mi złe spojrzenie z zaświatów.

Ale kiedy już nie pędziłem na spotkania, kompulsywnie sprawdzając pocztę elektroniczną lub przygotowując się do rozmowy telefonicznej, znalazłem czas, aby ubijać moje własne komercyjne przystawki. Nie mówię, że udało mi się zdobyć miejsce w Top Chefie, ale na pewno na nowo rozbudziłem moją prawie zapomnianą miłość do gotowania.

Dodatkowo, skończyłem czytać cztery powieści w moim nowo znalezionym wolnym czasie. Kiedy pracowałem, miałem szczęście, jeśli skończyłbym jedną co osiem miesięcy. Miałam grzywny biblioteczne, które mogłyby rywalizować z długiem narodowym i, tak, byłam dziewczyną, która pojawia się na spotkaniu klubu książki wyłącznie dla wina i sera. Już nie!

Don’t Let Fear Be Your Life Coach

Ktokolwiek mówi „nie podejmuj decyzji w oparciu o strach” nie był ostatnio ceną obuwia dziecięcego lub obozów letnich. A jednak wydaje się, że jest to rada warta wysłuchania. Mniej więcej miesiąc po utracie pracy zaproponowano mi stanowisko, które w innym momencie mojego życia uznałbym za wspaniałą okazję. Ale z powodu długich (i kosztownych) dojazdów do pracy w połączeniu z przesunięciem poza godzinami pracy, musiałem ją odrzucić. Chociaż byłem przerażony, aby przejść ten ruch kariery, wiedziałem, że jeśli go zaakceptuję, będę nieszczęśliwy i skończę z powrotem tam, gdzie zacząłem – szukając nowej pracy.

Choć łatwo jest wpaść w panikę, kiedy wysłałeś swoje setne CV i otrzymałeś kilka telefonów na rozmowy kwalifikacyjne, zaufaj mi: Skok do złego dopasowania z desperacji nie jest odpowiedzią.

Oprzyj się pokusie

Przez ostatnie dwa lata mojej kariery, byłam zakochana. W moim laptopie. Ale kiedy straciłam pracę, nasz romans gwałtownie się skończył. Z wielkim smutkiem zapakowałam mojego ukochanego w bąbelki i pożegnałam się z nim. Ledwie był w drodze powrotnej do siedziby firmy, gdy postanowiłem wziąć się w garść, wrócić do pracy i znaleźć zastępstwo. Ale nie mając w zasięgu wzroku żadnej nowej pracy i odczuwając szok spowodowany ceną, zdałem sobie sprawę, że nie mogę sobie pozwolić na więcej niż dwa tygodnie bezrobocia, kiedy miałem już w domu doskonały (choć przestarzały) model.

Syreni śpiew drzemki jest kolejną pokusą, której należy unikać. Wiele zimowych popołudni, umierałem, aby zwinąć się w kłębek z kocem, ale wiedziałem, że gdybym się poddał, ustanowiłoby to zły nawyk, który musiałbym złamać, gdybym znów pracował.

Zamiast tego, dołączyłem do siłowni, która dała mi pretekst do wyjścia z domu każdego dnia (nie wspominając o powodzie do wzięcia prysznica). Nawet przeżyłem moją pierwszą klasę spin i znalazłem to katarktyczne, z emocjonalnych wzlotów i upadków Eat, Pray Love (ale, niestety, żaden z pizzą).

Oparcie się chęci ukrycia się w domu może również pomóc, jeśli chodzi o nawiązywanie połączeń, które mogą prowadzić do twojej następnej pozycji. „Staraj się pozostać w miksie, ponieważ lądowanie w pracy jest często o tym, kogo znasz”, DiMatteo również radzi.

Keep Your Sense of Humor

Kiedy stanąłem w obliczu aktualizacji starożytnego CV lub porzucenia spodni dresowych i wypchania się w sukienkę i rajstopy, aby spotkać się z potencjalnymi pracodawcami, szybko zdałem sobie sprawę, że jeśli nie będę się śmiał, wkrótce będę płakał.

Plus, po rozmowie kwalifikacyjnej po raz pierwszy od kilku lat, dowiedziałam się, że to nie są pytania z podań o pracę twoich rodziców! Odkryłem, że utrzymanie mojego poczucia humoru pomógł ogromnie, jak byłem zmuszony wyjaśnić, co bym wybrać jako mój osobisty piosenki tematycznej lub dlaczego byłem najlepszym kandydatem do pozycji w 160 znaków lub mniej. Spójrzmy prawdzie w oczy: Nikt nie chce zatrudnić kogoś, kto stracił swój dowcip wraz z cotygodniową wypłatą.

Zachowanie pozytywnego nastawienia i skupienie się na wszystkich rzeczach, za którymi tęskniłam podczas pracy, zmniejszyło początkowy szok związany z byciem zwolnioną. Postanowiłem spojrzeć na to jako na zasłużoną przerwę, z wystarczającą ilością czasu na zbadanie mojego następnego ruchu – przynajmniej dopóki nie zanurzę się w moim 401(k) lub nie przeniosę się do przyczepy kempingowej.

Zdjęcie zestresowanej kobiety dzięki uprzejmości .

.