13 Faktów o Benito Mussolinim

Przez krótką chwilę Benito Mussolini był włoskim bohaterem, chwalonym przez miliony za to, że dał narodowi posmak jego utraconej wielkości. Jednak bardziej znany jest jako ojciec faszyzmu, brutalny dyktator i wzór Hitlera. Oto 13 faktów na temat jednej z najmroczniejszych postaci politycznych XX wieku.

1. MUSSOLINI ZOSTAŁ WYRZUCONY ZE SZKOŁY.

Urodzony w 1883 roku w Verano di Costa, około 40 mil na południowy wschód od Bolonii, Benito Mussolini był trudnym dzieckiem. Jego ojciec był kowalem i pobożnym socjalistą. Skłonny do zuchwałości i przemocy, Mussolini został wysłany przez rodziców do surowej katolickiej szkoły z internatem. W wieku 10 lat został wydalony z domu za dźgnięcie kolegi scyzorykiem. Przed ukończeniem 20 lat zasztyletował jeszcze kilku rówieśników, w tym jedną ze swoich dziewczyn.

2. LES MIS.

Mussolini był głęboko poruszony arcydziełem Victora Hugo Les Misérables. Nie jest jasne, w jaki sposób po raz pierwszy zetknął się z tą powieścią. Niektórzy historycy twierdzą, że ojciec Mussoliniego czytał ją na głos rodzinie w domu, podczas gdy inne relacje mówią, że Mussolini słyszał ją czytaną publicznie przez mieszkańców swojego rodzinnego miasta podczas zimowych spotkań.

3. NAPISAŁ BODICE-RIPPING NOVEL.

W 1909 r. Mussolini napisał The Cardinal’s Mistress, pikantną fikcję historyczną osadzoną w XVII-wiecznych Włoszech. Pierwotnie opublikowana jako antyreligijny serial prasowy, wersja książkowa stała się szalenie popularna i została równolegle przetłumaczona na 10 języków. Sam Mussolini opisał ją jako „powieść dla szwaczek i skandalistów” oraz „paskudną książkę”. Dzięki niepohamowanemu językowi i wyuzdanej fabule powieść wyśmiewała Kościół katolicki.

4. ZAKŁADA FASZYSTOWSKĄ PARTIĘ POLITYCZNĄ.

Pierwszym bezpośrednim krokiem Mussoliniego w polityce była Faszystowska Partia Rewolucyjna, którą założył w 1915 roku. Manifest Faszystowski”, rozpowszechniony w 1919 roku, był wczesnym projektem ruchu populistycznego, wzywającym do pełnego prawa do głosowania dla mężczyzn i kobiet, zniesienia Senatu (który był zdominowany przez arystokrację) i masowego opodatkowania bogatych.

W 1921 roku Mussolini zmienił nazwę i zreorganizował partię jako Narodową Partię Faszystowską, tym razem kładąc znacznie większy nacisk na uhonorowanie (a nawet gloryfikację) włoskiej tożsamości narodowej.

5. NOT SURPRISINGLY, MUSSOLINI WAS INSPIROWALI SIĘ EMPIRIĄ RZYMSKĄ.

Nostalgia była kluczowa dla ruchu faszystowskiego Mussoliniego. Aby zaangażować społeczeństwo, Mussolini ponownie wykorzystał wiele antycznych symboli związanych (dokładnie lub nie) z historyczną chwałą Rzymu, takich jak salut z wyciągniętymi ramionami i orzeł w locie. Nawet słowo faszysta nawiązuje do rzymskiej fasces, czyli wiązki związanych ze sobą kijów używanych w starożytnym Rzymie do oznaczania władzy. Ale Mussolini tak naprawdę używał już istniejącego terminu, fascis, który był popularny wśród włoskich grup radykalnych już w latach 90. XIX wieku.

6. MUSSOLINI TERRORYZOWAŁ SWOICH PRZYJACIÓŁ.

Chociaż faszyzm waloryzował tradycyjne wartości i jedność narodową, w praktyce Mussolini i jego zwolennicy zachowywali się bardziej jak morderczy motłoch. Terroryzowali północne Włochy, celując w komunistów, dewastując biura gazet i kluby społeczne. W ciągu dwóch lat Mussolini nadzorował zamordowanie prawie 2000 przeciwników politycznych we Włoszech.

7. ZMUSIŁ KRÓLA WŁOCH DO ODSTĄPIENIA.

Wiktor Emmanuel III był królem Włoch, kiedy Mussolini założył swoją oddolną partię. Ale w październiku 1922 roku, kiedy Mussolini i jego zwolennicy pomaszerowali na Rzym, Emmanuel obawiał się, że stawianie oporu faszystom spowoduje tylko większy rozlew krwi i chaos. Król nie stawiał oporu, gdy tłum Mussoliniego wdarł się na jego teren. W istocie zalegalizował marsz, mianując Mussoliniego premierem, myśląc, że ta nominacja skłoni Mussoliniego do współpracy z parlamentem. Nie do końca tak się stało. Zamiast tego Mussolini wykorzystał swoją popularność, aby ustanowić dyktaturę w 1925 roku.

8. MUSSOLINI WYKONYWAŁ ANTYSEMICKĄ POLITYKĘ BEZ OSTRZEŻENIA.

W przeciwieństwie do führera w nazistowskich Niemczech, Il Duce nie skupiał się zbyt ostro na Żydach – do pewnego momentu. Do 1938 roku włoscy Żydzi byli postrzegani jako część narodu i mogli wstępować do Partii Faszystowskiej. „Faszystowski rząd nie ma zamiaru podejmować żadnych politycznych, ekonomicznych lub moralnych kroków przeciwko Żydom”, oficjalna notatka z tamtych czasów uspokajała opinię publiczną.

Ale to zmieniło się niemal z dnia na dzień. W lipcu 1938 roku rząd zaczął uchwalać ustawy antyżydowskie. Kilka miesięcy później Mussolini ogłosił, że „zagraniczni Żydzi” zostaną deportowani, a osoby naturalizowane po styczniu 1919 roku stracą swoje obywatelstwo. Nie wiadomo dokładnie, co doprowadziło do tej zmiany; historycy spierają się, do jakiego stopnia Mussolini sam żywił antysemickie przekonania. Uważa się za prawdopodobne, że uznał on wydalenie Żydów za łatwy sposób na zyskanie przychylności nazistowskich sojuszników.

9. HITLER PŁAKAŁ, KIEDY POZNAŁ MUSSOLINIEGO.

Dla Adolfa Hitlera Mussolini był wzorem do naśladowania. Hitler podziwiał jego umiejętności polityczne, jego dramatyczny styl i jego talent do wykorzystywania brutalnego nacjonalizmu do mobilizowania mas. W 1923 roku Hitler próbował i nie udało mu się powtórzyć przejęcia władzy w Niemczech przez Mussoliniego; nieudany „Pucz Piwny” spowodował, że Hitler trafił na pewien czas do więzienia. Po objęciu władzy Hitler przyjął wiele dyktatorskich afektów swojego włoskiego odpowiednika, w tym niesławny salut.

Mussolini rozkoszował się uwielbieniem Hitlera. Powiedział swojej kochance, Claretcie Petacci, w 1938 roku, że Hitler „miał łzy w oczach”, kiedy obaj się spotkali. „W sercu Hitler jest starym sentymentalistą”, powiedział Mussolini, według dzienników Petacci.

10. HITLER PRZYSZEDŁ NA RATUNEK MUSSOLINIEGO.

Do połowy II wojny światowej hitlerowskie Niemcy stały się niekwestionowanym przywódcą mocarstw Osi w Europie. Przez całą wojnę wpływy Włoch malały, a w 1943 r. Mussolini stał się zagrożeniem dla nazistowskiego sojusznika. Wielka Rada Włoch głosowała za zdymisjonowaniem Il Duce. Ku zaskoczeniu wszystkich król Emmanuel przejął władzę i kazał aresztować Mussoliniego – po tym, jak poinformował go, że w tym momencie jest „najbardziej znienawidzonym człowiekiem we Włoszech.”

Hitler przyszedł z pomocą. 12 września 1943 roku grupa niemieckich pilotów szybowcowych uratowała Mussoliniego z jego więzienia w górskim hotelu w środkowych Włoszech. Pułkownik dowodzący misją powiedział Mussoliniemu, że Hitler go przysłał i że jest teraz wolny. Mussolini podobno odpowiedział: „Wiedziałem, że mój przyjaciel Adolf mnie nie opuści.”

11. MUSSOLINI ZOSTAWIŁ SWOJEGO SYNA NA PRAWIE …

Na rozkaz Hitlera (i z pomocą sił niemieckich), Mussolini ponownie przejął władzę w północnych Włoszech. Po odzyskaniu kontroli, natychmiast szukał zemsty na członkach swojego bliskiego otoczenia, którzy według niego go zdradzili. Jednym z nich był jego własny zięć, Galeazzo Ciano, minister spraw zagranicznych faszystowskiego rządu. Syn Ciano napisał później pamiętnik o tym historycznym momencie, zatytułowany When Grandpa Had Daddy Shot.

12. … A PÓŹNIEJ MUSSOLINI ZNISZCZYŁ TEN SAM LOS.

W ostatnich latach wojny Mussolini był w stanie utrzymać swoją władzę tylko dzięki siłom niemieckim, które również się kurczyły. Wiedział, że jego czas się kończy. „Siedem lat temu byłem interesującą osobą. Teraz jestem tylko trupem” – powiedział w wywiadzie z 1945 roku. „Nie czuję się już aktorem. Czuję, że jestem ostatnim z widzów”. W końcu uciekł z Clarettą Petacci i innymi do granicy szwajcarskiej, przebrany za członka Luftwaffe. Został jednak rozpoznany przez komunistycznych partyzantów, którzy zastrzelili go i Petacciego 28 kwietnia 1945 r. (dwa dni przed samobójstwem Hitlera). Jego ciało zostało przywiezione do Mediolanu, gdzie przeciągnięto je po ulicach i powieszono do góry nogami na pokaz publiczny.

13. JEGO NAJSŁYNNIEJSZY CYTAT NIE JEST NAPRAWDĘ JEGO.

Jako populistyczny przywódca Mussolini uwielbiał przemawiać bezpośrednio do ludzi. Tysiące ludzi przybywało na zatłoczony plac, aby oglądać charyzmatycznego oratora, który mówił o narodowej wielkości. Ale być może jego najsłynniejszy aforyzm – „Lepiej jest żyć jeden dzień jako lew niż 100 lat jako owca” – nie jest oryginałem Mussoliniego. Według etymologa Barry’ego Popika, Mussolini użył tego cytatu, aby upamiętnić bitwę nad rzeką Piave podczas I wojny światowej, kiedy to jeden z piechurów napisał na murze: „Lepiej żyć jedną godzinę jak lew, niż sto lat jak owca”. Ale nawet to nie było źródłem tego powiedzenia – już w 1800 roku, Tipu Sultan z Mysore we współczesnych Indiach jest uważany za mówiącego, że „wolałby żyć dwa dni jak tygrys, niż dwieście lat jak owca.”

.