10 Years Later: The Death of Chris Kanyon

To było 10 lat temu w niedzielę, 2 kwietnia 2010 roku, wielu fanów wrestlingu dowiedziało się straszną wiadomość – Chris Kanyon, który rywalizował dla ECW, WCW, WWE i TNA/IMPACT Wrestling, odszedł. Co było jeszcze bardziej łamiące serce, to fakt, że śmierć Chrisa została uznana za samobójstwo, ponieważ jego brat znalazł jego ciało obok butelki antydepresantów z kartką z przeprosinami za swoje czyny. Kanyon, który przeszedł na emeryturę zaledwie trzy lata wcześniej, w 2007 roku, przez dekady zmagał się z problemem ukrytego homoseksualizmu, i choć było to znane w przemyśle wrestlingowym wśród bliskich przyjaciół, to dopiero po zwolnieniu z WWE w 2004 roku, w końcu ujawnił się publicznie. Niestety, Chris nigdy nie doczekał się pojawienia się wrestlerów LGBTQ+ w branży, którą tak bardzo kochał przez większość swojego życia. Podczas gdy sportowcy tacy jak Chris, Pat Patterson, The Grand Wizard, Terry Garvin i były mistrz świata AJW Sandy Parker musieli ukrywać swoją seksualność w cieniu, dziś wykonawcy od Sonyi Deville z WWE do Nyli Rose z AEW, od Jake’a Atlasa z NXT do Keiry Hogan z IMPACT Wrestling, do gwiazd indie takich jak EFFY, Parrow, Charlie Morgan i Kris Wolf, wszyscy stali się gwiazdami będąc otwartymi na swoją seksualność.

Pochodzący z Queens, Nowy Jork, Chris Kanyon po raz pierwszy rozpoczął swoją przygodę z profesjonalnym wrestlingiem w 1992 roku. Na początku swojej przygody z indie wrestlingiem, współpracował z przyszłym kolegą z WCW Billym Kidmanem w tag teamie opartym na tym, że byli hokeistami. Rok po rozpoczęciu kariery, wkrótce znalazł sobie pracę jako wzmocnienie dla WWF, jak również stints z Smokey Mountain Wrestling (SMW) i do 1994 roku, pracował dla oryginalnego ECW. James Mitchell dostrzegł obietnicę w młodym wrestlerze i pomógł w jego dalszym szkoleniu, wysyłając go do pracy z Wild Samoans i Fabulous Moolah & Mae Young.

W 1995 roku został podpisany przez WCW i przez większą część roku pracował jako wrestler z niską kartą na ich mniej znaczących występach, dopóki nie został sparowany z Markiem Starrem (ironicznie jego pierwszym przeciwnikiem w WCW w akcji singlowej) w tag teamie Men At Work, gdzie ubierali się jak robotnicy budowlani. Przez wiosnę 1996 roku, Men At Work walczyli z takimi drużynami jak The Steiner Brothers, The Road Warriors, The Nasty Boys, i Harlem Heat, ale zawsze byli pokarmem dla bardziej popularnych drużyn. Po przegranej z Harlem Heat na WCW Saturday Night w maju tego samego roku, Men At Work zostali rozwiązani, a Chris Kanyon zniknął z telewizji WCW.

Pod koniec 1996 roku, Kanyon powrócił na drogę dla WCW, ale tym razem pod maską jako Mortis. Zarządzany przez Jamesa Vanderburga, zaczął walczyć z niepokonanym Glacier i zadebiutował jako zamaskowany potwór w WCW Uncensored w marcu 1997 roku. Podczas gdy Mortis przegrałby z Glacierem, mecz zakończył się debiutem Wratha (byłego WWF Superstar Adama Bomby i przyszłego członka KroniK Bryana Clarka), który pomógł Mortisowi pokonać Glaciera. Mortis i Wrath stali się nowym tag teamem i zmierzyli się z Harlem Heat, The Steiner Brothers, Faces of Fear (Meng & The Barbarian) i The Outsiders (Kevin Nash & Scott Hall), ale niestety rezultat końcowy był uderzająco podobny do sytuacji, której doświadczył Kanyon w Men At Work – wpatrywanie się w światła areny. W singlach Mortis radził sobie nieco lepiej – odniósł telewizyjne zwycięstwa nad Juventudem Guerrerą, Psicosisem i Ernestem „The Cat” Millerem, a także zdobył tytuł WCW United States przeciwko Diamondowi Dallasowi Page’owi i tytuł WCW World Television przeciwko Bookerowi T na Monday Nitro. Ale Mortis skończył swój kurs, a po przegranej z DDP o tytuł US ponownie na WCW Thunder 12 lutego 1998 roku, Mortis został usunięty z telewizji. Mecz ten był inicjacją dla Mortisa, który wcześniej próbował dołączyć do Raven’s Flock. Po niepowodzeniu zniknął po raz kolejny.

Chris Kanyon został po raz kolejny usunięty z telewizji i przygotowywał się do swojego kolejnego przepakowania, które rozpoczęło się tego lata. Powrócił bez maski, teraz znany po prostu jako Kanyon, i wymierzył w Flock za odrzucenie go. Pokonał Perry’ego Saturna na WCW/nWo Great American Bash tego czerwca, a następnej nocy na Nitro pokonał Sick Boya. Następnie skierował swój wzrok na samego Ravena i zawarł luźny sojusz z Saturnem, który sam został wyrzucony z Flock. Nowy sojusz był jednak krótkotrwały, a Kanyon w końcu odwrócił się od Saturna i dołączył do grupy nieszczęśników Ravena. Nawet po rozwiązaniu Flock, Kanyon kontynuował flankowanie strony Ravena. To właśnie podczas tej kariery pojawił się jego słynny tekst „Who’s better than Kanyon?”, który zawsze kończył się odpowiedzią tłumu „EVERYONE!”. Kanyon tymczasowo opuścił WCW, by pracować jako kaskader w filmie Jesse Ventura Story, który ukazał się w 1999 roku.

Chris Kanyon powrócił do WCW na początku 1999 roku i pomógł swoim byłym kolegom z Flock, Ravenowi i Saturnowi zdobyć tytuły WCW World Tag Team, zanim opuścił grupę, by dołączyć do nowej stajni DDP, The Jersey Triad, u boku Bam Bam Bigelow. Podczas gdy stajnia była krótkotrwała, rozwiązując się latem 1999 roku, dała Kanyonowi jego pierwszy tytuł w WCW – tytuły WCW World Tag Team. Triad miał unikalną klauzulę w ich zwycięstwach, w tym, że wszyscy trzej mężczyźni byli dozwolone do wykorzystania podczas obrony tytułu, w rozszerzeniu Freebirds Rule. Po rozwiązaniu Triady, Kanyon powrócił do pracy kaskaderskiej w Hollywood, pracując przy filmie WCW, Ready to Rumble.

Po powrocie z Hollywood po raz drugi, powrócił jako krzykliwy Chris „Champagne” Kanyon, człowiek, który przyzwyczaił się do swojego hollywoodzkiego traktowania. Walczył krótko z DDP i Bam Bam, ale kiedy Kevin Sullivan przejął rolę bookera pod koniec 1999 roku, został ponownie usunięty z telewizji. Wiosną 2000 roku, Vince Russo przejął władzę i Kanyon powrócił jako sojusznik DDP, zanim po raz kolejny odwrócił się od niego i dołączył do frakcji Russo’s New Blood. Jako „Positively” Chris Kanyon (gra na autobiografii DDP Positively Page’a, która niedawno się ukazała), przefarbował włosy na blond i ponownie walczył z Page’em. Stałby się jedną połową jednego z najgorszych gimmick matchów WCW, kiedy zmierzył się z Buffem Bagwellem w Judy Bagwell on a Forklift Match na New Blood Rising w sierpniu tego roku. Wkrótce po tym meczu, Kanyon opuścił WCW.

Kanyon zakończył się ponownym podpisaniem z WCW na początku 2001 roku i wrócił do feud z DDP, ale wtedy coś się stało – WCW zostało sprzedane do rywali, WWF. Waśń się rozwiązała, ale Kanyon był jedną z niewielu gwiazd WCW, które przeszły do WWF i zadebiutował w lipcu jako część The Alliance. Wkrótce po debiucie, Alliance manager Stephanie McMahon dał Kanyonowi WCW United States Championship, że Booker T trzymał. Booker T zdobył tytuł US przed zakupem WWF, pokonując Rick Steiner na WCW Greed, że marzec, ale który również teraz posiadał WCW World Heavyweight Championship, po pokonaniu Scott Steiner na ostatnim odcinku Nitro. WWF potrzebowało tylko 20 dni, aby zrobić coś, czego WCW nigdy nie zrobiło przez sześć lat – dać Chrisowi Kanyonowi tytuł singlowy.

Kanyon odpierał wyzwania Kane’a, Edge’a, Essa Riosa i Scotty’ego 2 Hottie w swoim 46-dniowym panowaniu jako US Champion w WWF, zanim stracił go na rzecz Tajiriego na Raw we wrześniu tego roku. Do tego czasu posiadał już swój drugi tytuł w WWF – WWF World Tag Team, który zdobył wraz ze swoim sprzymierzeńcem/przeciwnikiem Diamondem Dallasem Page’em. Ci dwaj pokonali APA (Farooq & Bradshaw) na SmackDown w sierpniu tego roku (choć stracili je 12 dni później na SummerSlam 2001 na rzecz Brothers of Destruction, The Undertaker & Kane). Niestety, zanim kąt Alliance Invasion mógł się rozegrać, Kanyon zerwał ACL w dark matchu przeciwko młodemu Randy’emu Ortonowi. Tragedia miała się jednak powtórzyć wkrótce po powrocie do zdrowia. Podczas rekondycji w WWE w Ohio Valley Wrestling (OVW) w maju 2002 roku, Kanyon doznał kontuzji barku i wymagał dalszej operacji. Co gorsza, doznał reakcji alergicznej na leki po operacji i spędził tygodnie w szpitalu z płynem w płucach. Dopiero w lutym 2003 roku powrócił do telewizji WWE. Niestety, WWE nie mogło znaleźć nic dla Kanyona po powrocie i po sporadycznych występach i piętrzących się porażkach, został zwolniony w lutym 2004 roku.

Po zwolnieniu, powrócił do amerykańskiej indie po raz pierwszy od czasów pre-WCW, pracując dla różnych indie w USA i Kanadzie, w tym występ z Pro Wrestling Guerrilla (PWG) na PWG Astonishing Christmas w grudniu 2005 roku przeciwko pre-King of Dong Style Joey Ryan. W tym samym miesiącu, on by jego jeden i jedyny występ w ringu dla TNA /IMPACT Wrestling, stoi jego stary rywal WCW Raven na TNA Turning Point 2005. Po tym, jego występy coraz mniej, wycofując się do domu, gdzie spędził swoje ostatnie lata pracując z rodzinnym New York Wrestling Connection (NYWC). Ostatecznie wycofał się z biznesu na dobre w 2007 roku.

Przez dziesięciolecia, jak szczegółowo opisano w jego autobiografii, Wrestling Reality: The Life and Mind of Chris Kanyon, Wrestling’s Gay Superstar (2004), Chris Kanyon, prawdziwe nazwisko Christopher Morgan Klucsarits, toczył zacięte wewnętrzne walki, aby utrzymać swój homoseksualizm w tajemnicy – przed bookerami, przed innymi wrestlerami, przed fanami. Podczas pokolenia Kanyona, bycie otwartym gejem było wyrokiem śmierci dla grapplerów, a gimmicki oparte na homoseksualizmie były zazwyczaj dawane heteroseksualnym wrestlerom i zaprojektowane tak, aby uzyskać „heat”, a nie zainspirować tych na widowni, którzy sami byli LGBTQ+. Długości, które podjął, aby ukryć swoją prawdziwą tożsamość były żmudne i został sprzedany jako coś zupełnie na ekranie – podczas jednego krótkotrwałego kąta w WWE, feudował z Mattem Hardy po flirtowaniu z Litą.

Chris Kanyon jest pamiętany przez wielu za swój genialny umysł do innowacji w ringu. Tworzył ruchy, których ludzie nigdy wcześniej nie widzieli, inspirując byłego spikera WCW i TNA Mike’a Tenaya do nazwania go „The Innovator of Offense” na transmisjach. To tragiczna szkoda, że człowiek, który kochał ten przemysł każdym włóknem swojej istoty, nigdy nie dostał szansy, aby naprawdę zainspirować w ringu ludzi, których był zmuszony do tłumienia bycia częścią – społeczność LGBTQ+. Na szczęście, dzięki internetowi, spuścizna Kanyona będzie trwać wiecznie, jako jednego z pionierów gejowskich wrestlerów, którzy poświęcili swoje własne dobro, aby gejowscy wrestlerzy mogli zaznaczyć swoją obecność. I na szczęście mogą to robić otwarcie, bez bycia w cieniu, jak Chris Kanyon podczas swojego życia i kariery.

Siedzę tu i płaczę.

Kto lepszy, prawda? Teraz DO mamy @Parrow_ @SonyaDevilleWWE, @EFFYlives, @realfredrosser, ale Chris Kanyon włożył buta w drzwi dla innych.

– TheAtlanticVamp (@TheAtlanticVamp) April 3, 2020

.