Zwarte katten van Alabama

Door Mitchell Marks, Wildlife Biologist, gepensioneerd

Jaar na jaar komen er meldingen binnen van grote zwarte katten uit heel Alabama. De meldingen variëren van gewone waarnemingen, tot huisdieren die verdwijnen en vee dat wordt gedood. De meldingen zijn onderzocht, bewijsmateriaal gefotografeerd en monsters genomen om te proberen te bewijzen of te weerleggen dat deze dieren bestaan in Alabama. Zij zijn echter zo ongrijpbaar gebleken, dat zelfs de beste pelsjagers er niet in geslaagd zijn er een te vangen. Een blik op zwarte katten waarvan bekend is dat zij in andere delen van de wereld voorkomen, kan ons misschien helpen erachter te komen welke zwarte katten, als die er al zijn, in Alabama voorkomen.

Op het oostelijk halfrond, met name in Azië en Afrika, is het luipaard de enige wilde kat die een zwarte of melanistische fase heeft. In zijn melanistische fase wordt de luipaard vaak aangeduid als zwarte panter. Luipaarden kwamen vroeger van Europa tot in Azië en Afrika voor. Zijn verspreidingsgebied is nu beperkt tot delen van Afrika en Zuidoost-Azië. Het verlies van habitat als gevolg van de uitbreiding van de menselijke bevolking, de waarde van zijn pels op de markt, potentiële verliezen van vee en een gebrek aan begrip bij de mens voor zijn rol in het ecosysteem zijn redenen voor zijn beperkte verspreidingsgebied.

Op het westelijk halfrond, dat bestaat uit Noord- en Zuid-Amerika, zijn er twee katachtigen die een zwarte of melanistische fase hebben. De jaguar is de grootste van deze twee, en waarschijnlijk de bekendste. Zijn vroegere verspreidingsgebied omvatte het zuidwesten van Louisiana en de kust van Texas, Mexico, Centraal-Amerika en Zuid-Amerika. Zijn huidige verspreidingsgebied is voornamelijk beperkt tot Centraal- en Zuid-Amerika. De jaguar is een gedrongen, krachtige kat die gewoonlijk tussen de 100 en 150 pond weegt, hoewel sommige mannetjes wel 2 meter lang en 350 pond zwaar kunnen worden.

De kleinere neef van de jaguar, de jaguarundi, kwam in het hele vroegere verspreidingsgebied van de jaguar voor en reikte misschien wel tot aan de kustgebieden in het oosten, tot aan de Florida Panhandle. Zijn huidige verspreidingsgebied is vergelijkbaar met dat van de jaguar, maar hij komt ook voor tot in het noorden van Zuid-Texas. De jaguarundi weegt slechts zo’n 22 pond, heeft een totale lengte van 3½ tot 4 voet en staat op de schouder slechts ongeveer 11 inch. De jaguarvacht komt voor in verschillende kleuren, waarbij de donkere vacht het vaakst voorkomt bij dieren uit junglegebieden en dieren met een lichter gekleurde vacht in drogere, meer dorre gebieden. Net als bij het luipaard hebben de uitbreiding van de menselijke bevolking, de waarde van zijn pels op de markt, het mogelijke verlies van vee en een gebrek aan begrip bij de mens voor de rol van deze dieren in het ecosysteem zijn verspreidingsgebied beperkt.

Alabama heeft twee inheemse katachtigen. De eerste en grootste is de bergleeuw, ook wel poema, katamount, schilder, poema of panter genoemd. Poema’s zijn geelbruin tot grijsachtig van kleur, wegen 75 tot 120 pond, en kunnen een lengte bereiken van ongeveer 2 meter, van neus tot staart. De populatie, als zij nog bestaat, is schaars in de staat. De bobcat is de andere inheemse kat die in Alabama voorkomt. Het is een veel kleinere kat met een korte staart en gevlekte vacht. Het lichaamsgewicht van een volwassen kat varieert gewoonlijk van 25 tot 30 pond. Ondanks zijn geringe grootte is het een geducht roofdier. Geen van deze katten heeft echter een zwarte of melanistische kleurfase.

Dus, met geen inheemse zwarte katten in Alabama, wat melden de mensen dan te zien? Bijna alle meldingen blijken gevallen te zijn van persoonsverwisseling, of mogelijk dieren die zijn vrijgelaten of ontsnapt uit gevangenschap. Bij sommige veldonderzoeken zijn duidelijke sporen en/of bijtwonden gevonden. Nader onderzoek heeft uitgewezen dat de sporen en bijtwonden overeenkomen met die van hoektanden, niet met die van katachtigen, zodat de daders vaak coyotes of honden zijn.

Het vermoeden bestaat dat sommige grote katten uit gevangenschap zijn vrijgelaten, hetgeen een verklaring zou kunnen zijn voor sommige waarnemingen. De meeste mensen zijn niet voorbereid op de verzorging van een kat die meer dan 100 pond weegt. Wanneer ze overweldigd worden door hun grootte, hun verzorgingsbehoeften of de kans om betrapt te worden door het U.S. Department Agriculture, het agentschap dat verantwoordelijk is voor de regulering van exotische dieren, beginnen sommige mensen te zoeken naar een manier om van hen af te geraken. Dus wordt het dier in het wild vrijgelaten. Onverklaarbare verdwijningen van grote katten hebben zich zelfs voorgedaan bij personen die deze dieren mochten bezitten. Hoe vaak dit werkelijk gebeurt, zullen we misschien nooit weten. Het is een mogelijke reden waarom sommige mensen hebben gemeld dat ze grote zwarte katten of “zwarte panters” in Alabama hebben gezien.

Na bestudering van vangst- en jachtregisters die teruggaan tot de jaren 1600 en meldingen van aanrijdingen van voertuigen met dieren uit de hele staat, kunnen we met relatieve zekerheid zeggen dat er geen inheemse zwarte katten in Alabama zijn. Als u echter denkt dat u een dergelijk dier ziet, probeer dan de sporen te bewaren door er een emmer over te plaatsen en foto’s te nemen. U zult dan contact willen opnemen met een vertegenwoordiger van de Division of Wildlife and Freshwater Fisheries voor verder onderzoek.