Zijn game-emulators legaal?
On oktober 29, 2021 by adminZoals je onlangs hebt kunnen lezen, is er iets vreemds gebeurd op het gebied van emulatie van videogames. Een NES-emulator – een magische, digitale aether-box waarmee je Mario kunt spelen op een ding dat geen NES is – is goedgekeurd voor de Xbox One. Mario. Op Xbox. Wat een tijd om te leven. En misschien in de gevangenis.
Het ding is, emulators zijn soort van… lastig, juridisch gesproken. Terwijl het spelen van Goldeneye op je PC – voor jou – klinkt als een onweerlegbaar geweldig idee, zijn er mensen die emulators zien als een beslist slechte zaak. Mensen met advocatenteams, geldverslindende geisers en eigenaars van de intellectuele eigendomsrechten op Goldeneye.
Dus, waar sta je precies, wettelijk, als je een emulator downloadt? Wat als je er een maakt? En wat als je er een maakt en hem probeert te verkopen (tl;dr: niet doen)? We spraken met videogame-advocaat Jas Purewal van het advocatenkantoor Purewal & Partners LLP voor digitale entertainment en technologie, om erachter te komen hoeveel problemen je kunt krijgen.
Klassiekers voor de massa
Je hebt een emulator ontwikkeld en gedistribueerd en nu staat er een busje aan de overkant van de straat geparkeerd dat de hele week niet heeft bewogen. Je hoort geklik op de lijn als je telefoneert. Hoe erg staat een console fabrikant op het punt je te naaien?
Als je ze echt geërgerd hebt, tamelijk erg. Het probleem is dat jij je emulator ziet als een manier om geliefde videogame klassiekers onder de aandacht van de massa te brengen, maar dat het bedrijf waarvan je de software kopieert daar heel anders over denkt. Voor hen is wat je doet piraterij.
“Het argument dat een fabrikant van videogame-apparatuur of een ontwikkelaar van videogames tegen emulatie kan inbrengen, is heel eenvoudig: emulatie vormt een inbreuk op de intellectuele-eigendomsrechten, met name een inbreuk op het auteursrecht en mogelijk ook op de beginselen van het merkenrecht,” aldus Purewal.
“De IP-wetgeving is niet ingesteld om emulatie te erkennen, en bijgevolg loopt bijna elke vorm van emulatie het risico om op de een of andere manier, vorm of vorm inbreuk te maken op de IP-wetgeving.
“In feite wordt het nog erger voor emulators, omdat er in de jaren 1990 en 2000 specifieke wetten zijn aangenomen die specifiek zijn ontworpen om verschillende soorten piraterij te stoppen. Maar ze kunnen ook emulatie tegenhouden. Deze wetten werden “technologische beschermingsmaatregelen” of “TPM’s” genoemd. Veel landen hebben dus TPM’s als onderdeel van hun IE-wetgeving. En dus betekent het basisstandpunt van het IP-recht, plus de specifieke wettelijke veranderingen die zijn ingevoerd om piraterij te bestrijden, allemaal dat het basisstandpunt van het recht tegen emulators is.”
…hoeveel problemen?
OK, maar emulators zijn overal, toch? Die kunnen je toch niet zoveel problemen bezorgen?
Nou, dat hangt ervan af hoeveel voorbeeld een hardware-ontwikkelaar of -uitgever van je wil maken.
Het aanpakken van mensen die emulators distribueren is een tweesnijdend zwaard voor grote bedrijven. Aan de ene kant is het misschien niet de moeite waard om achter iemand aan te gaan die een emulator heeft gemaakt voor een systeem dat nu uit de lucht is. Aan de andere kant, afhankelijk van waar je woont, zou je – mogelijk – in de gevangenis kunnen belanden. Vooral als je het probeert te verkopen.
“In veel landen is piraterij een strafbaar feit,” zegt Purewal. “Dus in het ergste geval – en dit is semi-academisch, meestal – kunnen er strafrechtelijke sancties volgen op de commerciële distributie van een emulator.
“Maar meestal komt het niet zo ver, en gaat het meestal om takedown notices tegen websites die emulators verspreiden. Als aan die aanmaningen geen gehoor wordt gegeven, besluit de fabrikant, ontwikkelaar of uitgever soms een voorbeeld te stellen en een rechtszaak aan te spannen. Als de rechtszaak succesvol is, kan dat resulteren in strafrechtelijke schadevergoedingen en een rechterlijk bevel om de emulator uit de lucht te halen.
“Vanuit een juridisch perspectief zou het – in theorie – verder kunnen gaan in strafrechtelijke zaken… In theorie zou het kunnen resulteren in een vrijheidsstraf. Maar dat is relatief zeldzaam.”
Mo’ money, mo problems
“Maar het werd gratis verspreid!” roep je. “Het is niet alsof iemand er geld aan verdiende!”
Is dat waar?
Ja.
Goed. Want het argument dat je emulator in wezen een hobbyproject was, is – juridisch gezien – niet genoeg om je vrij te pleiten, maar de verkoop van een emulator is veel en veel erger.
“In de praktijk zal het altijd als een verzwarende omstandigheid worden beschouwd als er een element van commercieel gewin aan de distributie ten grondslag ligt,” zegt Purewal.
“Maar er zijn ook gevallen geweest van inbreuk op het auteursrecht, piraterij of emulatie waarbij de persoon die het deed, zich verdedigde door te zeggen: ‘Kijk, we deden het niet voor commercieel gewin’, en dat was voldoende.”
“Dus, het doen voor commercieel gewin is een slechte factor, maar het doen zonder winstoogmerk is niet altijd genoeg om er vanaf te komen.”
Persoonlijk gebruik
Je bent van gedachten veranderd. Eigenlijk ga je alleen een emulator en wat spelletjes downloaden voor je eigen plezier. Dat is goed, toch?
Nee, niet echt. Wat je hier hebt gedaan is piraterij. Nogmaals, er moet een PR-beslissing worden genomen door de eigenaar van de intellectuele eigendom – herinner je die kinderen in het begin van de jaren 2000 die werden aangeklaagd voor het illegaal kopiëren van Britney-albums? – maar wat je niet hebt is een juridische verdediging.
“Dit is het klassieke probleem voor de rechthebbende,” zegt Purewal. “Straf je de persoon die de verspreiding mogelijk maakt van inhoud die je niet aanstaat, of straf je de mensen die de inhoud consumeren en er uiteindelijk de markt voor vormen?
Geef een antwoord